Προτάσσει εύκολες λύσεις για τον λαό, οικονομικές παροχές (αυξήσεις μισθών και συντάξεων, επιδόματα) χωρίς να είναι κοστολογημένες και τα σημαντικά προβλήματα της χώρας που πρέπει να τα αντιμετωπίσει απλώς τα μεταθέτει για άλλη χρονική στιγμή με αποτέλεσμα αυτά να διογκώνονται.
Ποια είναι η φιλοσοφία του ηγέτη του λαϊκισμού και του κόμματός του; Υφίσταται σε αυτό που προανέφερα, καθώς κυριαρχεί το “εμείς και αυτοί”. Δεν υπάρχουν κοινά γνωρίσματα, τα οποία μπορούν να συνυπάρξουν, ώστε να λειτουργήσει συναινετικά ένα πολιτικό σύστημα. Αυτή η λογική τρέφει και την πολιτική αντιπαλότητα πολλές φορές και με στοιχεία ακραίας πόλωσης. Στον αντίποδα, υπάρχουν οι δυνάμεις του φιλελευθερισμού που πιστεύουν ότι όλοι οι πολίτες είναι ίσοι ανεξαρτήτως φυλής, μόρφωσης, γλώσσας, θρησκευτικών πεποιθήσεων. Όλοι μαζί μπορούν να συνυπάρξουν σε ένα πολιτικό σύστημα για το καλό της χώρας.
Ο λαϊκισμός είναι παγκόσμιο φαινόμενο και το συναντάμε σε χώρες, όπου οι δυνάμεις του λαϊκισμού έχουν έλθει στην εξουσία πάνω από μία φορά. Στην Ευρώπη οι χώρες που έχουν κυβερνηθεί από λαϊκιστικά κόμματα είναι η Ελλάδα, η Ιταλία, η Πολωνία και η Ουγγαρία. Σε αυτές τις χώρες τα κύρια χαρακτηριστικά της πολιτικής του λαϊκισμού και αυτού του είδους της διακυβέρνησης είναι πως ο αρχηγός του κόμματος ισχυρίζεται ότι δεν εξουσιάζει αυτός ο ίδιος, αλλά ο λαός του (το έχει δηλώσει και ο Ούγκο Τσάβες, ένας καθαρά λαϊκιστής ηγέτης που έφερε τη Βενεζουέλα στο χείλος της καταστροφής), ότι προσπαθεί να ελέγξει τα ΜΜΕ, ώστε να κυριαρχεί η προπαγάνδα του κυβερνητικού έργου, ότι επεμβαίνει στην παιδεία και στις ανεξάρτητες αρχές με γνώμονα να επιβάλει τις δικές του θέσεις και τέλος – ίσως και το πιο σημαντικό- ότι θέλει να έχει τον έλεγχο της δικαστικής εξουσίας. Στη χώρα μας η άνοδος του λαϊκισμού έγινε για πρώτη φορά το 1981 με την ανάληψη της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ και διήρκεσε περίπου 10 χρόνια. Το 1990 είχαμε την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, όταν τη διακυβέρνηση της χώρας ανέλαβε η Νέα Δημοκρατία με αρχηγό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, αλλά δεν κράτησε πολύ, παρά μόνο 3 χρόνια. Από το 1993 και μετά ο λαϊκισμός μεταλλάχθηκε και εισχώρησε σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας, καθώς η εκάστοτε κυβέρνηση για να κρατηθεί στην εξουσία έγινε πιο φιλολαϊκή, εφαρμόζοντας πολιτικές αρεστές στον λαό (όπως παροχή οικονομικών αγαθών χωρίς αντίκρισμα) παραμερίζοντας συχνά τις βασικές αρχές διακυβέρνησης μιας χώρας. Αυτές δεν συνετέλεσαν στην ορθή λειτουργία ενός συγκροτημένου κράτους με ό,τι συνεπάγεται αυτό και ήταν από τις κύριες αιτίες της οικονομικής κρίσης στην οποία περιήλθε η χώρα μας. Φτάνοντας, λοιπόν, στα χρόνια της κρίσης και χωρίς να υπάρχει άλλη πολιτική λύση αναγκάσθηκαν όλες οι πολιτικές δυνάμεις να συνεργαστούν με την καθοδήγηση των θεσμών (Τρόικα) για την αντιμετώπιση αυτής, καθώς και την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας μας. Με την ανάληψη όμως της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ σε συνεργασία με τους ΑΝΕΛ το 2015 ο λαϊκισμός επανήλθε ορμητικός, επιθετικός, όπως εκφραζόταν την περίοδο της αντιπολίτευσης (θυμάστε την αφίσα του ΣΥΡΙΖΑ “ή εμείς ή αυτοί”). Ακολουθώντας μια αλλοπρόσαλλη πολιτική τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό και με ακραία ρητορική μόνο καλό δεν έκαναν στη χώρα μας, καθώς, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, όχι μόνο δεν μας οδήγησαν στην έξοδο από την κρίση, άλλα μας καθυστέρησαν ακόμα πιο πολύ, αφού, σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν, εάν συνέχιζε η κυβέρνηση του Α. Σαμαρά, θα είχαμε εξέλθει αυτής.
Στις 7 Ιουλίου του 2019 ο λαϊκισμός ηττήθηκε ξανά με την ανάληψη της εξουσίας από τη Νέα Δημοκρατία και πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη με το εκκωφαντικό ποσοστό του 40%. Επιστρέφει στην κανονικότητα η χώρα κάνοντας νέο ξεκίνημα σε όλους τους τομείς με χτίσιμο από την αρχή του κράτους, του συντάγματος, της παιδείας και των δικαστικών και ανεξάρτητων αρχών, προσπαθώντας για μια πολιτική εξωστρέφειας, νέας οικονομικής ανάτασης και προσέλκυσης νέων επενδύσεων, καθώς και πρακτικών καταπολέμησης της ανεργίας και της γραφειοκρατίας. Ήρθε η ώρα να αφήσουμε στο παρελθόν τις πολιτικές του ακραίου λαϊκισμού ούτως ώστε να περάσουμε σε μια νέα εποχή, όπου θα υπάρχει μια καλύτερη προοπτική για εμάς και τα παιδιά μας και όλοι μαζί να πορευτούμε όχι με ατομικιστική λογική, αλλά επιδιώκοντας το καλύτερο για τη χώρα μας.
Από τον Χάρη Τσιλιάκο,
μέλος της Π.Ε. της ΝΔ
