όταν οι γείτονες μεθοδικά χτυπούν (σχεδόν όλοι) ψάχνουμε τι έκανε η διεθνής κοινότητα, ημών κοιμωμένων... Δεν μπορώ να χωνέψω γιατί κάθε φορά θα πρέπει να τρέχουμε καταϊδρωμένοι πίσω απ’ τους Τούρκους. Βαλτοί ή κουζουλοί, άλλη ερμηνεία δε χωρεί. Διεκδικήσαμε ποτέ να ‘χουμε λόγο και μερίδιο στην εξουσία ; Όχι. Κι ενός σπουδαίου ακόμη προπονητή, παίζεται το κεφάλι αγώνα με αγώνα, βδομάδα με βδομάδα και οι Ελληνες ανακυκλώνουν γύρω στα 100 χρόνια απ’ τους ίδιους οίκους, γόνους κι επιγόνους αρεστούς σε ξένα λόμπυ και υπηρεσίες. Ήμουν προ καιρού στο σεμινάριο «Ηγεσία ομάδας και οργάνωση του χρόνου», της φίλης Διονυσίας Τριπολίτου κοινωνιολόγου και μ' εντυπωσίασε η φράση συναδέλφου φυσικού: ''αν είσαι ανεπιθύμητος σ’ ένα αεροδρόμιο προσπάθησε να προσγειωθείς σε άλλο''. Καταλυτικός λόγος, άθελά του με φωτογράφιζε. ''Mαύρο'' στο you tube και σε πολυετείς κόπους παραγωγής στο ραδιόφωνο, λόγω ''ρητορικής μίσους'' ...ακροατή που παρεμβαίνει. Το ηλεκρονικό έγκλημα στον υπολογιστή. Μη συμβατός στη νέα ιδιοκτησία του σταθμού. Να ‘ναι καλά η ''Ε'', που με φειδώ τελευταία, μου χαρίζει τους ''αεροδιαδρόμους'' της για να λέμε κάθε φορά τα σύκα, σύκα και τη σκάφη, σκάφη. - Άλλωστε, ποιος το ‘πε ότι έχουν θέση στη δημοκρατία οι ενοχλητικοί; Κατά τον δημοσιογράφο Χρ. Χαλαζιά ''Η δημοκρατία - που συχνά παρουσιάζεται ως το καλύτερο πολιτικό σύστημα - για αιώνες αποτέλεσε σπάνια μορφή διακυβέρνησης. - Γιατί; -Διότι, κανένα καθεστώς δεν ταυτίζεται πλήρως με το δημοκρατικό ιδεώδες, που προϋποθέτει ειλικρίνεια κι όχι κατάχρηση εξουσίας των ισχυρών προς τους αδύναμους''. Βέβαια ισχυροί κι αδύναμοι, μιλούν για δημοκρατία εννοώντας τη δική τους, αυτή που είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους. Φτάνει μια ματιά στα γεγονότα, για να αντιληφθούμε πως κυρίαρχα, είναι μόνον τα συμφέροντα, απέναντι σε κοινωνίες που θυμίζουν μισοκαμμένο δάσος. ''Ζητείται ελπίς'' ή μόρφωση; Μορφωμένος κατά E.D.Martin, στο ''The Meaning of liberal education'' είναι ο άνθρωπος που έμαθε να κυριαρχεί στον εαυτό του, απαλλαγμένος απ' τις αντιλήψεις της αγέλης, που μπορεί να ασκεί αυτοκριτική και να έχει δική του γνώμη όσο κι αν οι άλλοι λένε άλλα... Ο άνθρωπος που στηρίζεται στις προσωπικές του πεποιθήσεις και στα προσωπικά του ιδεώδη, αντί ν’ αφήνει να τον κυριαρχούν. Συναντάμε πολλούς μ' αυτές τις σταθερές; Πώς γίνεται η κατεστραμμένη από πόλεμο, φτώχεια, κατοχή, πείνα, εμφύλιο, Ελλάδα ν’ αγγίζει το θαύμα της ανάπτυξης (δεκαετία '60) και στα χρόνια της μεταπολίτευσης να βολοδέρνει μέχρι την πρόσφατη ελεγχόμενη χρεοκοπία της; (7η) - Παππού, λεφτά, λεφτά! να τα πάρω; μου λέει η εγγονή. - Και δεν τα παίρνεις. - ΑΑΑ μου έπεσε ένα λεφτό... κι επέμενε, μη γνωρίζοντας την αξία του. - Άστο, μ’ ένα λεπτό δεν αγοράζεις τίποτα... απαντώ, ενώ οι συνειρμοί μου τρέχαν. Πόσοι θυμούνται ότι με τις αντιστοιχούσες σ’ αυτό 3,4 δραχμές θα μπορούσαν ν’ αγοράσουν (ήμουν 3,5 χρονών το καλοκαίρι του ‘63) ένα απ’ τα εξής: 4 -7 μικρά τετράδια 20 φύλλα, 2 πένες (κονδυλοφόροι), 1 κιλό πορτοκάλια ή λεμόνια, 1 κιλό ντομάτες, 1 πακέτο μακαρόνια, 1 κιλό σιτάρι ή αλεύρι, 1 γάλα νουνού, 5 καφέδες στο καφενείο, 1 κρασί στο μαγαζί, ένα γαλόνι πετρέλαιο. Την ίδια περίοδο, το μεροκάματο ήταν 40 - 48 δρχ. (άνδρες) 20 (γυναίκες), 24 (παιδιά). Ενα δολάριο ισούται με 15 δραχμές και οι 320 με μία χρυσή λίρα. Η ανάπτυξη υπερβαίνει το 7 - 10% κι ο πληθωρισμός στο 2,14%. Δημόσιοι υπάλληλοι 112.896 (1974). Ειδικοί διατείνονται: Απ’ τα ερείπια, στην ανοικοδόμηση αλλά θαρρώ συντρέχουν κι άλλοι λόγοι. Κάτι είχαν 'κείνοι οι Έλληνες που δεν έχουν οι σημερινοί. Κάπου ακουμπούσαν! Συνθήκες ίσων ευκαιριών, δεν είχαν. Σπουδές ιδιαίτερες ούτε*. Είχαν όμως Θεό, θέληση για επιτυχία και πατρίδα. Η πρόταση του Αρχιμήδη: Δως μοι πα στώ και ταν γάν κινάσω, τα λέει όλα . Όμως γι’ αυτό θα μιλήσουμε στο επόμενο σημείωμά μας. Με το καλό να νιώσουμε αδέρφια και να παραδεχτούμε κάποτε τις ανατροπές που έφερε το Θείο βρέφος κόντρα στα ιερατεία, όλων των εποχών. Adios Amigos *Η μάνα μου Ζωή, ίσα που τέλειωσε τη Γ' Δημοτικού. Κέρδισε τη ζωή στα 20+ απ’ τα δολοφονικά χτυπήματα παρακρατικών του Γρ. Σούρλα χάρη στα στιβαρά χέρια της Βασιλικής. Έμαθε να γράφει και να συλλαβίζει στα γεράματα για να μπορεί να προσεύχεται από κείμενο. Δύο χρόνια πριν ο καρκίνος της χάλασε τα σωθικά της, στα 88 ανέβαινε, κατέβαινε τη θεριζοαλωνιστική μηχανή σαν παιδούλα. Όταν ρώτησα το γιατί με απάντησε: Εγώ προσευχόμουν στην Παναγιά να βρω 5 αυλακιές γη και βρήκα. Να γιατί αγαπώ τη γη.
Από τον Πέτρο Ιωάννου
