Την εποχή εκείνη η αυλή του 1° Γυμνασίου ήταν χωμάτινη και με πάρα πολλά και μεγάλα πεύκα, πολύ χορτάρι στις ρίζες των πεύκων αλλά και στους μαντρότοιχους. Από την πλευρά της Φαρμακίδου υπήρχε μια μεγάλη πόρτα μόνιμα ανοιχτή και από την οποία έμπαιναν διάφορα ζώα και έβοσκαν στα χορτάρια. Καθηγητής Τάκης Μπαζακογιάννης, Μάθημα Αρχαία Ελληνικά. Τελευταίο θρανίο Νίκος Παντελίδης, Θωμάς Πατσιούρας και Κώστας Ζέβλας.
Στο συγκεκριμένο μάθημα, ο Νίκος την είχε κοπανήσει και χάζευε στην αυλή του σχολείου ανάμεσα στα πεύκα. Ο κος Μπαζακογιάννης τον είχε δει από τα παράθυρα και μου λέει, Ζέβλα, πήγαινε γρήγορα έξω και να μου φέρεις από το αφτί εκείνο το γαϊδούρι που βόσκει έξω στην αυλή. Κατάλαβα ότι εννοούσε τον Παντελίδη αλλά αυτός είχε εξαφανιστεί. Βλέπω όμως ένα γάιδαρο να βόσκει στην άκρη στο τοίχο. Απόρησα. Έχει γούστο! Γυρίζω και πριν προλάβω να μιλήσω, μου λέει με ύφος:
-Τι σου είπα μωρέ; Πήγαινε και φέρε από το αυτί εκείνο το γαϊδούρι μέσα.
-Μα κύριε καθηγητά
-Δεν έχει μα και ξεμά. Κάνε αυτό που σου λέω!
Πάω, πιάνω το γαϊδούρι από το καπίστρι και το φέρνω προς το σχολείο. Φτάνοντας στις σκάλες ο γάιδαρος πείσμωσε και δεν ανέβαινε. Οι συμμαθητές μου που με είδαν από τα παράθυρα άρχισαν να γελάνε, με είδε και ο καθηγητής και βγαίνει έξω έξαλλος. Μου δίνει δύο χαστούκια (το ξύλο τότε έπεφτε βροχή, πηλίκιο, στρατιωτική χαιρετούρα και ξύλο) και από το αφτί στον Γυμνασιάρχη κ. Κορώνη.
Αποτέλεσμα: Πέντε ημέρες αποβολή για προσπάθεια γελοιοποίησης του σχολείου και διαγωγή κοσμία. Αιτία αυτού του γεγονότος ήταν να διακόψω το σχολειό και να χάσω την τάξη.
Κώστας Ζέβλας
