Την πρώτη φορά, από τη δεκαετία του 1990, δέχτηκε μαζικά πλήθος τέτοιων μαζί με ομογενείς από την Αλβανία. Παρά ορισμένες ομοιότητες των δύο λαών, οφειλόμενες σε γεωγραφικά και ιστορικά δεδομένα, με δυσκολίες και κατά την παρέλευση δεκαετιών έγινε κατορθωτή η ένταξη και η ενσωμάτωση όσων την επιθυμούσαν στην ελληνική κοινωνία.
Οι τωρινοί όμως εξ ανατολών μετανάστες και πρόσφυγες που κατακλύζουν την Ελλάδα είναι Ασιάτες και Αφρικανοί μουσουλμάνοι, οι οποίοι δεν έχουν οποιοδήποτε κοινό στοιχείο με ευρωπαϊκούς λαούς. Δεν σκοπεύουν να μείνουν εδώ, οι βιομηχανικές χώρες της Ευρώπης είναι ο στόχος τους, αλλά τα κλειστά σύνορα και οι περιορισμοί στις περισσότερες από αυτές θα τους εγκλωβίσουν στην Ελλάδα. Η ένταξή τους στην ελληνική κοινωνία εκτιμάται ότι θα είναι δύσκολη και η ενσωμάτωσή τους αδύνατη. Η μόνη δυνατότητα που θα έχουν εξαρτάται από την απασχόλησή τους σε χειρωνακτικές (αγροτικές και κατασκευαστικές) εργασίες, τις οποίες αποφεύγουν οι Έλληνες.
Αποτελεί πλήγμα στο εθνικό μας γόητρο, να έχουν μεταναστεύσει εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πτυχιούχοι στα χρόνια της κρίσης και αυτοί να αναπληρωθούν αριθμητικά από ανθρώπους διαφορετικής κουλτούρας και πολιτιστικής στάθμης. Οι οποίοι παραμένοντας στην Ελλάδα χωρίς να ενσωματωθούν, θα αποτελούν ένα είδος τουριστών στη χώρα μας. Η οποία, ενώ κάποτε θεωρούσε υποτιμητικό να εξελιχθεί σε ξενοδόχο της Ευρώπης, προβλέπεται πλέον να καταντήσει ξενοδόχος και της Ασίας και της Αφρικής.
Το θέμα της διαχείρισης των μεταναστών στη χώρα μας δεν θα διαρκέσει μερικά χρόνια, αλλά δεκαετίες. Η Τουρκία σαν μεγάλη τοπική δύναμη αποικίζει την Ελλάδα με μουσουλμάνους, αντίστοιχα με την προσπάθειά της να αποικίσει τη βόρεια Συρία εκδιώκοντας τους Κούρδους, εκεί όμως με πολεμικά μέσα. Στην Ελλάδα δεν χρειάζονται τέτοια, αρκεί η μέχρι τώρα αντίληψη των Ελλήνων κυβερνώντων ότι δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα και ότι η σφράγιση των χερσαίων συνόρων αποτελεί απάνθρωπη πρακτική. Αποτέλεσμα είναι όχι απλά να μην υπάρχει κανένα ανθρώπινο εμπόδιο στην είσοδο του οποιουδήποτε χωρίς έλεγχο στην Ελλάδα, αλλά αυτή να υποστηρίζεται από τους κάθε είδους “ανθρωπιστές”. Η Τουρκία στοχεύει μακροπρόθεσμα να δημιουργήσει μία σημαντική μουσουλμανική παροικία στην Ελλάδα, την οποία θα αναλάβει να υποστηρίζει, ώστε να χειραγωγεί την Ελλάδα ως προστάτης των μουσουλμάνων . Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αντιδρά σε αυτήν την προοπτική, γιατί δεν την ενδιαφέρουν τα 8 εκατ. των Ελλήνων, αλλά το εμπόριο με τα 80 εκατ. των Τούρκων.
Η υπερσυγκέντρωση μεταναστών στα ελληνικά νησιά αποδεικνύει την ανεπάρκεια εκείνων που υπέγραψαν τη συμφωνία, στην οποία προβλέπεται η δυνατότητα επιστροφής των μεταναστών στην Τουρκία μόνον από τα νησιά και όχι εάν αυτοί μετακινηθούν στην ενδοχώρα. Επειδή στα νησιά φτάνουν διαρκώς μετανάστες, που αν παραμείνουν εκεί μέχρι να εξεταστούν τα αιτήματά τους θα ξεπεράσουν τον αριθμό των κατοίκων τους, η κυβέρνηση αναγκάζεται να τους μεταφέρει στην ενδοχώρα, στην οποία θα μείνουν εγκλωβισμένοι, ίσως για πάντα. Και είναι το ίδιο ανεπαρκής και αποπροσανατολιστική η επιδιωκόμενη “ισοκατανομή” τους σε κοινότητες στην ενδοχώρα, όταν δεν τίθεται ανώτατο όριο στον αριθμό τους και δεν ορίζονται τα μέτρα για την τήρησή του. Γιατί οι εκατοντάδες χιλιάδες που θα μείνουν (υπερβαίνοντας το 1%), θα ισοκατανεμηθούν σε ολόκληρη τη χώρα, αναγκαστικά. Το μεταναστευτικό πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται με την “ισοκατανομή” και τη δημιουργία αντιπαραθέσεων μεταξύ των Ελλήνων, αλλά με τη σφράγιση των συνόρων.
Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η χώρα βρίσκεται σε μιά ιδιότυπη εμπόλεμη κατάσταση. Οι πολεμικές επιχειρήσεις της Τουρκίας δεν διεξάγονται με οπλικά συστήματα, αλλά με ανθρώπους, τους οποίους χρησιμοποιεί εναντίον μας εκμεταλλευόμενη τις ανάγκες τους. Από την πλευρά μας ο σεβασμός στην ανθρώπινη ύπαρξη δεν μας επιτρέπει να αμυνθούμε με επιτυχία στα ανθρώπινα αυτά όπλα . Ασχολούμαστε με τη διαχείριση της δυστυχίας τους: καταγραφή όσων αποβιβάζονται στα νησιά, διατροφή, στέγαση, αστυνόμευση, ιατρική περίθαλψη, μετακίνηση στην ενδοχώρα, εξέταση των αιτημάτων τους, εκπαίδευση των παιδιών. Το πλήθος τους δεν επιτρέπει την ανθρώπινη αντιμετώπισή τους, με αποτέλεσμα να κατηγορούμαστε για ανεπάρκεια. Οι δυνατότητες της χώρας δεν είναι μεγάλες. Η μόνη αποτελεσματική αντιμετώπιση της τουρκικής επίθεσης είναι η αποτελεσματική φύλαξη των θαλάσσιων και χερσαίων συνόρων με την Τουρκία και η αποφασιστικότητα με κάθε μέσον να μην δεχτούμε άλλους μετανάστες, ξεπροβοδίζοντας ταυτόχρονα όσους βρίσκονται εδώ για τις χώρες που επιθυμούν.
Από τον Κώστα Μεζάρη
