Αμφιβάλλω ποιος γνωρίζει τι συνέβη σήμερα πριν εκατόν δεκαπέντε χρόνια στα ηρωικά χώματα της Μακεδονίας, στοιχείο που δεν μου προξενεί εντύπωση διότι ούτε εγώ γνώριζα πριν δύο έτη, βλέπετε το ελληνικό σχολείο ξέρει πολύ καλά να μην δημιουργεί εθνικές συνειδήσεις παραβιάζοντας κατάφωρα το ελληνικό σύνταγμα . Σαν σήμερα δολοφονήθηκε ο κορυφαίος όλων των Μακεδονομάχων, ο Παύλος Μελάς, στο χωριό Στάτιστα της Καστοριάς (νυν Μελάς) ύστερα από προδοσία. Μπορεί ο Μίκης Ζέζας να μην προσέφερε πολλά ως οπλαρχηγός λόγω του σύντομου της δράσεως του όμως η ζωή του, η αυταπάρνηση που έδειξε για την ελληνικότατη τούτη γη, τα πλούτη και η άνετη ζωή που άφησε πίσω στην Αθήνα, ο θάνατος του, αποτέλεσαν την σπίθα εκείνη που άναψε την εθνική φλόγα , την πίστη στα ιδανικά της ελευθερίας. Ο ηρωικός θάνατος του Παύλου Μελά αφύπνισε όλη την Ελλάδα και έθεσε τον Μακεδονικό Αγώνα σε άλλη τροχιά για να καταφέρουμε μετά από χρόνια στις 26 Οκτωβρίου του 1912 να απελευθερώσουμε την πρωτεύουσα της Μακεδονίας και το 1913 την υπόλοιπη Μακεδονία. Για το λόγο αυτό με Βασιλικό Διάταγμα 157 της 25/2/1969 (ΦΕΚ 46/11.3.1969) ορίστηκε η πρώτη Κυριακή μετά την 13η Οκτωβρίου ως ημέρα μνήμης του Μακεδονικού Αγώνα. Γνωρίζω καλά πως η ημέρα αυτή αποτελεί κόκκινο πανί για κάποιους που πριν ένα χρόνο εκχώρησαν χωρίς ντροπή την Μακεδονία ακολουθώντας πιστά τις καταστροφικές για τη χώρα μας ιδεοληψίες τους. Άρα δεν πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι τόλμησε ο πρώην υπουργός αντεθνικής παιδείας και αθεΐας κ. Γαβρόγλου να προχωρήσει στην αφαίρεση του Μακεδονικού Αγώνα από την ιστορία γενικής παιδείας της γ΄ λυκείου (Αρ.Πρωτ.175345/Δ2), μία απόφαση που αποδεικνύει περίτρανα το μίσος, τα κολλήματα κάποιων ανθρώπων έναντι της πατρίδος μας, μία απόφαση που ανακαλέστηκε ευτυχώς από την νυν υπουργό Παιδείας και θρησκευμάτων κ. Κεραμέως. Είναι θλιβερό πως το ελληνικό πολιτικό σύστημα παραγκώνισε επί έτη πολλά αυτό το σημαντικό κεφάλαιο της νεότερης ιστορίας της χώρα μας, μία κίνηση που αιτιολογεί εις το έπακρον το φοβικό σύνδρομο, την αντεθνική θέση του γεωγραφικού προσδιορισμού ( με τον όρο Μακεδονία), την επαίσχυντη συμφωνία των Πρεσπών. Ο θάνατος του Παύλου Μελά, οι αγώνες του Καπετάν Κώτα, του Τέλλου Άγρα, του Γ. Κακουλίδη, του Μητροπολίτου Καραβαγγέλη, του μητροπολίτου Χρυσοστόμου, και των υπόλοιπων μακεδονομάχων φάνηκε πως δεν συγκίνησε την’’ πρώτη φορά αριστερά’’, τα ρυάκια και τους ψευτοδεξιούς των ΑΝ.ΕΛ. και έτσι προχώρησαν στην υπογραφή της συμφωνίας των Πρεσπών η οποία άνοιξε τις πύλες της κολάσεως για την Μακεδονία μας. Τις τραγικές συνέπειες αυτής της συμφωνίας θα τις βρούμε μπροστά μας αν δεν προβεί στις κατάλληλες ενέργειες το ελληνικό κράτος όπως προστάζουν τα εθνικά μας δικαία όσο και η ιστορία. Καμία συμφωνία δεν μπορεί να ανατρέψει την ιστορική αλήθεια! Εις πείσμα των Σκοπιανών και των υποστηρικτών της συμφωνίας η Μακεδονία ήταν είναι και θα είναι για πάντα ελληνική!
Θεοφάνης Σιμόπουλος
Φοιτητής στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ
