Ποια θεωρία και πράξη είχε και έχει η έννοια του «Προοδευτικού» στην Ελλάδα. Για την κ. Μαρία Ρεπούση («Action 24») ο Σύριζα έχασε (τις Ευρωεκλογές) γιατί υποβάθμισε τον (πολιτικό) πολιτισμό πέρα από την αφαίμαξη στη μεσαία τάξη, ραχοκοκαλιά μιας κοινωνίας! Και να σκεφθεί κανείς ότι στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι επιτελείς Αμερικανοί τόνωναν τους στρατιώτες, λέγοντάς τους ότι πολεμούν εναντίον των ναζί για τον πολιτισμό! Ο πολιτισμός είναι κίνητρο πολέμου!
Οι «Προοδευτικοί» κυριάρχησαν στο πολιτικό σκηνικό μετά το 1974, μεταξύ των οποίων και οι λεγόμενοι κουλτουριάρηδες ή οι αναγνώστες του «Αντί», πρόγονοι του ΣΥΡΙΖΑ. Προσδιορίζονταν όμως από τα έργα των «Άλλων», κυρίως τη διαγωγή μετά τον Εμφύλιο, το στραπάτσο της Κύπρου. Το πρόβλημα της Ελλάδας όμως ήταν η ανανέωση των θεσμών, κάτι που και η Κυβέρνηση του Βουνού (1943-44) υλοποιούσε. Στην πράξη όσοι αυτo-χαρακτηριζόμενοι Προοδευτικοί κυβέρνησαν στην Ελλάδα δεν έκαναν τίποτα περισσότερο από αυτό που κάνουν οι Συντηρητικοί στην Ευρώπη.
Σήμερα η πλειοψηφία απέρριψε τον «προοδευτικό» ΣΥΡΙΖΑ για σαθρές βάσεις πολιτισμού, ανύπαρκτα ηθικά όρια, λαϊκισμό, αυθαιρεσία, πνεύμα διχασμού, πολιτική γεμάτη ψέματα, ακάλυπτες υποσχέσεις και τραγικά λάθη. To 1ο εξάμηνο του 2015 κόστισε 135 δισ., κοντά στα μεγέθη του χρέους από την προηγούμενη κατάσταση. Εν ολίγοις έδειξαν αλαζονεία εξουσίας. Παροχές και θέσεις στο Δημόσιο μειώθηκαν, αλλά εφευρέθηκαν νέοι τρόποι για να εγκλωβισθούν μόνιμοι ψηφοφόροι από ειδικά τμήματα κατοίκων της ελληνικής επικράτειας, π.χ. πολιτογραφώντας 100άδες χιλιάδες αλλοδαπούς, καλοπιάνοντας μειοψηφίες με ειδική σχέση προς την ελληνική κοινωνία, ακόμη και προβληματική. Εις βάρος όσων δεν τους ψηφίζουν.
Τους ιστορικούς μας προκαλεί ότι χτυπούν την εθνική ταυτότητα, την οποία καλλιεργούν επί αιώνες όλοι οι λαοί. Δεν θέλουν πολίτες με προστασία «Ζωής», «Περιουσίας», «Ελευθερίας», την τριπλή πεμπτουσία του φιλελευθερισμού. Τα στοιχεία αυτά δίνουν οντότητα στo άτομo. Η πολιτισμική συνοχή, η συνέχεια του ελληνισμού, ναρκοθετείται για να μην υπάρχουν αντιστάσεις από την τοπική κοινωνία. Δεν θέλουν διάλογο, δεν εφαρμόζουν διαλεκτική, κι όταν βλέπουν αντίλογο ή κριτική, κάνουν ολομέτωπη επίθεση. Υπενθυμίζω το μαργαριτάρι ότι «όταν μπαίνουν κλέφτες στο σπίτι, κάνετε ότι κοιμάστε». Λόγια του αέρα, αλλά όπως και τόσα άλλα έγιναν για να προκαλούν φοβικά σύνδρομα στους νοικοκυραίους να μένουν παθητικοί. Πολλοί ήδη το λένε ότι οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ ‘κόβουν’ σύρριζα, δεν αστειεύονται…
Όλα αυτά προβλημάτισαν τους πολίτες και τους συσπείρωσαν γύρω από κόμματα νοικοκυραίων (ΝΔ-ΚΙΝΑΛ) που συγκέντρωσαν μαζί σχεδόν το 50%. Όντως η ιδιοκτησία κάνει τον πολίτη να αγαπά τον τόπο του. Το κατάλαβαν ακόμη και ιδεοληπτικοί της Χ.Α. και άλλοι και γύρισαν σε παλιά στέκια, αλλά και το 15% του ΣΥΡΙΖΑ (2015). Η τάση αυτή συσπείρωσε και το 30% (με τους ελληνοποιημένους) πολλών που ακόμη εξαρτώνται ψυχολογικά από τον αντιδεξιό ΣΥΡΙΖΑ. Περνάμε πλέον σε νέα φάση της πολιτικής διαίρεσης των μαζών με λιγότερο ιδεολογικά κριτήρια. Νοικοκυραίοι-επιχειρηματίες εναντίον εξαρτημένων από το κράτος (η αγορά της εργασίας). Ο ΣΥΡΙΖΑ, αν αναπτυχθεί σε υγιή βάση η επιχειρηματικότητα και μειωθεί ο υπερεκτιμημένος δημόσιος τομέας, χάνει έδαφος. Για τον κ. Μητσοτάκη (και την κ. Γεννηματά που εκπροσωπεί ένα πατριωτικό ΠΑΣΟΚ) είναι στοίχημα πλέον η διατήρηση του παρόντος στάτους (50%).
Ο ΣΥΡΙΖΑ φαινομενικά επιβλήθηκε στην πολιτική. Η ρίζα του είναι το 4%. Στον συνδικαλισμό και την Τ.Α. παραμένουν μικρή μειοψηφία. Πλείστα στελέχη δεν πείθουν, κοιτούν αφ’υψηλού τον κόσμο, άλλωστε αστοί είναι και μερικοί σνομπ. Ακόμη και η φυσική καλοσύνη, η συνεννόηση περιορίζονται. Όποιος κοντράρει με επιχειρήματα του κάνουν εκβιασμό (μπούλινγκ). Πας μη Συριζαίος ίσον φασίστας, η πιο εύκολη επίθεση, να προκαλούν αμηχανία. Είναι προφανές ότι με κομματικές συστάσεις αποσκοπούν να κυριαρχήσουν ως κοινωνική τάξη, να ηγηθούν όλων των ειδικών κατηγοριών που προανέφερα με ειδικές προσδοκίες. Ακόμη και εις βάρος της κοινωνίας. Βρήκαν την ευκαιρία τους.
Με μία τέτοια κατάσταση ο ΣΥΡΙΖΑ αν συνεχίσει έτσι, δεν πρόκειται να κυβερνήσει ποτέ πια. Κεντροδεξιά και Κεντροαριστερά παρά τις διαφορές τους, μπορούν να βρουν δρόμους ανοχής, συνεργασίας.
Φυσικά η έμμεση πρόσκληση ΣΥΡΙΖΑ στο ‘προοδευτικό’ ΚΙΝΑΛ τους εξόργισε εκεί, γιατί, όπως είπαν, είναι άλλο το ύφος και το περιεχόμενο της εξουσίας που είχαν τόσες δεκαετίες πολιτικής παρουσίας. Να η πρόταξη του πολιτισμού, που εδώ δημιουργεί νέα πολιτική. Όσα λάθη και να έκανε το ΠΑΣΟΚ έδειξε λίγη ανθρωπιά, συνεννόηση.
Το 30% εκτιμάται ότι είναι το ανώτατο σημείο που μπορεί να φτάσει. Ήταν ενσυνείδητη επιλογή τους το ανελέητο ροκ (hard core!), εν μέσω κρίσεως και μειώσεως των ανακλαστικών του λαού. Στη Λάρισα στη δημοτική αρχή, ο πυρήνας που προέρχεται από τον χώρο αυτό, ήθελαν και πέρασαν προς τα έξω συλλήβδην μία πολιτική αρχοντιά. Επομένως και τώρα που ζητούν ενισχύσεις θέατρο κάνουν.
Oι επιλογές που διακατέχουν την πολιτική γραμματεία τους αμφισβητούνται, ακόμη και το προβοκατόρικο όνομα, αφού προσλαμβάνεται και ως ‘κοπτικός’ μηχανισμός. Μέχρι σήμερα αναπαράγει τη σχέση κυριάρχων-υποτελών. Τι νόημα μπορούν να δώσουν τώρα σε Πρόοδο-Πολιτισμό! Άλλωστε το ‘προοδευτικό’ τους προφίλ είναι να παρέχουν αυθαίρετα δική τους σημασία των λέξεων, των ειδήσεων, της Ιστορίας. (Μπορούν να σκεφτούν κάτι άλλο;). Πολιτισμός-πολιτική είναι θέμα χαράξεων από σαφείς αφετηρίες κι αυτοί στραβά αρμενίζουν. Έκλεισε πλέον ο μύθος του «Προοδευτικού» στη σύγχρονη Ελλάδα. Περιορίζονται ιδεοληψίες, ανούσιες αντιστάσεις. Δεν μπορεί να συριζοποιηθεί η ελληνική πολιτική σκηνή. Να πιστέψουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεργαστεί στο εξής για κράτος με αξιοπρεπείς και όχι υποτελείς πολίτες, αφετηρία πολιτισμού;
Από τον Σταύρο Γουλούλη
