Η ανάμνηση του ξεριζωμού των Ελλήνων του Πόντου προκάλεσε έντονα συναισθήματα εθνικής συγκίνησης, ενώ ταυτόχρονα έφερε στην επιφάνεια το μπαράζ των απειλών που δέχεται η χώρα μας από τους εξ ανατολών γείτονές μας. Την τελευταία εξαετία στο τιμόνι της Τουρκίας βρίσκεται ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο Τούρκος πρόεδρος άρχισε την πολιτική του καριέρα ως δήμαρχος Κωνσταντινούπολης, τη συνέχισε ως πρωθυπουργός και από το 2014 είναι ο ανώτατος άρχοντας στη χώρα του. Πρόκειται για ένα αμφιλεγόμενο πολιτικό πρόσωπο, για τον βίο και την πολιτεία του οποίου θα γράψει η ιστορία στο μέλλον. Σήμερα πάντως είναι ο πανίσχυρος άνδρας στη γειτονική μας χώρα και ο μόνιμος ταραξίας στην περιοχή μας.
Στα πρώτα χρόνια της θητείας του ο πρόεδρος Ερντογάν κατόρθωσε να ανασυντάξει την Τουρκία και να ανατάξει την οικονομία της. Με την αλλοπρόσαλλη όμως συμπεριφορά του δίχασε τον τουρκικό λαό, ενώ παράλληλα δημιούργησε σοβαρά προβλήματα στις σχέσεις της χώρας του με τους παραδοσιακούς συμμάχους της: ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ένωση και ΝΑΤΟ. Ακόμα και με τη Ρωσία οι σχέσεις του δεν θεωρούνται ιδανικές. Τα πολλά μέτωπα που έχει ανοίξει στο εξωτερικό τον κρατούν ασφυκτικά απομονωμένο. Παρ’ όλα αυτά, αντί να τον προβληματίζει η δυσχερής θέση, στην οποία βρίσκεται εξαιτίας των αδέξιων χειρισμών του, συνεχίζει να προκαλεί και να επιδεινώνει περισσότερο τις ήδη τεταμένες σχέσεις του με τους συμμάχους και τους γείτονές του. Οι συνεχείς παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου, η απόφασή του να κάνει γεωλογικές έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ και οι συχνές προκλητικές δηλώσεις του οξύνουν ακόμα περισσότερο τις σχέσεις της χώρας του με την Ελλάδα, την Κύπρο και με άλλες χώρες της ευρύτερης περιοχής. Η αλαζονική πολιτική του έχει επιδράσει αρνητικά και στην τουρκική οικονομία. Ο πληθωρισμός καλπάζει ακάθεκτος, το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών της χώρας του επιδεινώνεται συνεχώς και το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων ακολουθεί καθοδική πορεία. Παρ’ όλα αυτά, ο οιηματίας «σουλτάνος» συνεχίζει την υπεροπτική πολιτική του. Το τεράστιο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης που εγκαινίασε πρόσφατα και το πολυτελέστατο προεδρικό μέγαρο που κατασκεύασε στην Άγκυρα είναι έργα βιτρίνας υψηλότατου κόστους, που έχουν προκαλέσει δυσμενείς επιπτώσεις στην οικονομία της χώρας και στη ζωή των κατοίκων της.
Με την άφρονα πολιτική του ο Ερντογάν δείχνει να μην αντιλαμβάνεται ότι ζει στην εποχή του. Ο αλαζονικός χαρακτήρας του θυμίζει τον ηγεμονισμό του προγόνου του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς, τη δόξα του οποίου πιθανότατα έχει ζηλώσει. Σήμερα όμως η διεθνής κοινότητα έχει θεσπίσει κανόνες δικαίου που διασφαλίζουν την ανεξαρτησία των κρατών και την ελευθερία των λαών στον πλανήτη. Το διεθνές δίκαιο, παρά τις αδυναμίες που εμφανίζει στην εφαρμογή του, παραμένει ο αδιαμφισβήτητος εγγυητής της διεθνούς ασφάλειας και ειρήνης. Αυτό ο Τούρκος πρόεδρος δεν πρέπει να το αγνοεί. Γιατί, αν συνεχίσει να προκαλεί με τις ανιστόρητες διεκδικήσεις του και τους αλόγιστους λεονταρισμούς του και τη χώρα του θα ζημιώσει και το τέλος του θα είναι άδοξο, όπως συνέβη και με άλλους ομολόγους του πριν από μερικά χρόνια.
Από τον Απόστολο Γερόπουλο
