Θα μπορούσε και να είναι νούμερο θεατρικής επιθεώρησης, αλλά δεν έχει καμιά νοστιμιά το πράμα. Τι σόι εκλογές είναι αυτές άμα ξέρεις από τα πριν τον νικητή; Είναι όπως στο ποδόσφαιρο. Ρίχνει μια ομάδα στο κύπελλο πέντε γκολ, οπότε το επαναληπτικό ματσάκι έχει χαρακτήρα «τυπικής διαδικασίας» που γράφουν και κείνα τα σαΐνια οι αθλητικοί ρεπόρτερ.
Έτσι είναι Αλέξη μου… Το ματσάκι «δεν γυρίζει» δεν πα να λες και συ, κι ο Γαλιλαίος κι ο Ζουγανέλης μαζί. Αποχαιρέτα Αλέξιε την Αλεξάνδρεια, τώρα το πλοίο έχει σαλπάρει με κρητικό καπετάνιο.
Και τώρα... Κυριάκος... Κάνει προθέρμανση κι είναι έτοιμος να μπει στο γήπεδο.
Λοιπόν Κυριάκαρε (κομμένη η πλάκα με το υποτιμητικό Κούλης έτσι;) να σου πω μερικά λογάκια που τα λέει σύμπας ο «σοφός λαός» στα καφενεία, κι άμα θέλεις μ’ ακούς (καλό του κεφαλιού σου) κι αν πάλι όχι, πες από τώρα της Μαρέβας να σου ετοιμάσει μπαγκάζια.
Το λοιπόν, οι περισσότεροι σε ψήφισαν για αρχηγό της ΝΔ, όχι ως απόγονο του... γκαντεμόσογου των Μητσοτάκηδων, αλλά γιατί σε είδαν τσαμπουκαλεμένο. Σε άκουσαν να μην μασάς τα λόγια σου και να λες γενικά ότι αυτή η χώρα θέλει επισκευή και πέταμα. Είπες να τελειώνουμε με τον λαϊκισμό, να τελειώνουμε με τα ρουσφέτια, να περιορίσουμε τον δημόσιο τομέα και να ευνοήσουμε αυτούς που παράγουν τον πλούτο, τον ιδιωτικό τομέα δηλαδή κι όχι το κηφηναριό που έπιασε στασίδι στο δημόσιο «αξιοποιώντας κάποιες γνωριμίες» όπως το είπε κομψά και η κυρά Τασία (η λιαστή).
Μα άπαξ κι έγινες αρχηγός, κατάλαβες κι εσύ πως... «έξω απ’ τον χορό πολλά τραγούδια λένε». Εδώ τα γύρισε μέχρι κι ο... Τσίπρας που ήταν σαρδανάπαλος κι ατίθασο παιδάκι, απόφοιτος του Πολυκλαδικού της Γκράβας, όχι εσείς που είσθε και του κολεγίου Αθηνών και πολύ comme il faut νέος! Οπότε, το... στρογγυλέψατε το πράγμα. Μέχρι που βγήκατε και δώσατε όρκους αιωνίας πίστης και αγάπης στους δημοσίους υπαλλήλους. Ουδείς θα απολυθεί! (Oh mon dieu τι κάθομαι και λέω ο άνθρωπος για να εκλεγώ!).
Λοιπόν, Κυριάκαρε, ντάξει, σε καταλαβαίνουμε θα το πιεις και συ το ποτήρι το πικρό, θα τους κάνεις τους συμβιβασμούς σου, αλλά...
Αλλά γλυκέ και τριανταφυλλένιε μου, μην το παρακάνεις. Η χώρα θέλει πια μεταρρυθμίσεις σοβαρές. Αν θέλαμε …Τσίπρα, τον είχαμε κι ήταν και τσαχπίνης, όχι... στυλιάρι όρθιο σαν και σένα.
Για παράδειγμα, τι να υποθέσω άμα σε δω να σχηματίζεις ξανά Κυβέρνηση με καμιά... πενηνταριά νοματαίους για να καλύψεις όλες τις εσωκομματικές σου ανάγκες και να ικανοποιήσεις όλα τα καπετανάτα του κόμματος; Πόσο μάλλον όταν τη στελεχώσεις με τους ίδιους και τους ίδιους πρώην υπουργούς που μας θυμίζουν όλη εκείνη την σωρευμένη παρακμή που θέλουμε να ξεχάσουμε;
Η Ελλαδίτσα Κυριάκαρε –είπες και κάτι σωστό- ταλαιπωρείται πολύ τα τελευταία χρόνια. Τη φάγαμε με το Χρηματιστήριο, την φάγαμε με τα Μνημόνια, την τρώμε τώρα και χωρίς Μνημόνια, την τρώμε γενικώς. Μπαφιάσαμε να ακούμε τόσα χρόνια όλους τους τρελούς και παλαβούς, όλους τους ιδεοληπτικούς από Βαρουφάκη μέχρι Μπαλάφα κι από Ζωάρα μέχρι Λαφαζάνη. Και δεν θέλουμε να έρθουν απλά οι δεξιοί αντικαταστάτες τους.
Θέλουμε Κυριάκο να έχεις τα κότσια και να πεις ειλικρινά πως «ναι ρε μάγκες, δεν έχει ούτε αυξήσεις, ούτε δέκατες τρίτες συντάξεις, ούτε τίποτε γιατί η χώρα δεν έχει μία. Άμα παράγουμε και βγάλουμε φράγκα, τότε ναι. Εγώ σε κίνδυνο τη χώρα δεν την βάζω, κι ούτε θα σας ξαναστείλω να κάνετε ουρές στα ΑΤΜ για ένα πενηντάρικο ημερησίως».
Η Ελλαδίτσα εν αναμονή πρωθυπουργέ μας θέλει πια πέντε- δέκα ανθρώπους αποφασισμένους και με νοοτροπία – κομάντο. Να κάνουν ανορθόδοξο πόλεμο, κι όχι «σύστημα ταμπούρι» κολοκοτρωνέικο που θα πει, πιάνουμε τα πόστα και κρατάμε άμυνα.
Θέλουμε επενδύσεις. Μπράβο και γιατί όχι; Για τράβα να ανοίξεις σήμερα ένα απλό ψιλικατζίδικο… Θα βλαστημάς ολημερίς Κυριάκαρε μαζεύοντας του κόσμου τη χαρτούρα που σου ζητάνε. Το σπας αυτό Κυριάκο; Μπορείς;
Θέλουμε αποδοτικό δημόσιο τομέα. Ξανά μπράβο κι εμείς μαζί σου. Θα την κάνεις την αξιολόγηση, ή θα λακίσεις μόλις «στραβώσουν» πέντε συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ; Αλλά αξιολόγηση σωστή, με επιπτώσεις στην αχρηστίλα, με άμεση απόλυση των επίορκων κι όχι... απλά «εκθέσεις ιδεών» για να καταχωρηθούν στους υπηρεσιακούς φακέλους των υπαλλήλων ανώδυνα, ανεπαίσθητα και ειρηνικά.
Θέλουμε τάξη στη χώρα; Να τελειώνουμε με τους μπαχαλάκηδες και το χάος στα Πανεπιστήμια; Ευκολάκι. Όταν ένα Κράτος θέλει, κανένας δεν έχει τη δύναμη να το σταματήσει. Αστυνομία, παραδειγματική τιμωρία όπως προβλέπει ο Νόμος, και μέσα. Και μια καλή «εξήγα» με τους δικαστές. Δεν θα τους πιάνω εγώ για να τους βγάζετε έξω εσείς. «Πώς καταφέρατε να βάλετε μια τάξη στη Σορβόννη;» ρώτησαν κάποτε την Πρύτανη Αρβελέρ. «Μα… με την Αστυνομία παιδάκι μου. Ξέρεις πολλούς τρόπους να γίνεται αυτό;» απάντησε εκείνη αφοπλιστικά. (Ο Γαβρόγλου θα σου μιλούσε για τη δύναμη της... κοινωνίας και του φοιτητικού κινήματος να διευθετεί με διάλογο τα προβλήματα και άλλες τέτοιες «π@&&^%ριές»).
Θέλουμε ανάπτυξη στη χώρα; Τρελοί είμαστε να μην θέλουμε; Αλλά τι είναι η ανάπτυξη; Βρέχει πουθενά ανάπτυξη απ’ τον ουρανό; Θα σε κόψει Κυριάκο να βρεις τους πιο ικανούς οικονομολόγους και ανθρώπους της αγοράς που έχουμε (τους πιο ικανούς είπαμε, όχι τους πιο κομματικούς) να σου φτιάξουν ένα εθνικό σχέδιο χρηματοδότησης μικρών και μεσαίων ελληνικών επιχειρήσεων στον αγροτοδιατροφικό τομέα; Για να μην πετιούνται τα λεφτά του ΕΣΠΑ από δω κι από κει σε καφετέριες και τυροπιτάδικα που βαφτίζονται... τουριστικές επιχειρήσεις και αποδεικνύονται θνησιγενείς από την έναρξή τους.
Θα κοιτάξεις ακόμη Κυριάκο να βγάλεις τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο της χώρας δανειζόμενος το νόου χάου από τους Κύπριους;
Θα καθίσεις κάτω τις δέκα μεγάλες οικογένειες της χώρας να τους πεις πως καλά κάνουν και κερδίζουν, αλλά το παιχνίδι έχει κανόνες και θα τηρηθούν οπωσδήποτε.
Θα ιδρύσεις – αντί για τα αμφίβολης ποιότητας ιδιωτικά Πανεπιστήμια- ξενόγλωσσα Τμήματα στα Δημόσια Πανεπιστήμια για προσέλκυση ξένων φοιτητών, στο οποίο επίσης οι Κύπριοι αποδεικνύονται μεγάλοι μάστορες;
Θα αλλάξεις ύφος, αφήνοντας μόνο του τον Τσίπρα να επιδίδεται στις παρωχημένες πια ψευτομαγκιές και τους κουτσαβακισμούς για να ασχοληθούμε κάποτε με τα σοβαρά;
Με δύο λόγια: θα τολμήσεις Κυριάκο να κάνεις πράξη όλα αυτά που για δεκαετίες τώρα οι Έλληνες συζητάμε μεταξύ μας, αλλά δεν βλέπουμε να προχωρούν ποτέ;
Θα μπορέσεις να παλέψεις με το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας που είναι αυτό της νοοτροπίας του ίδιου του λαού της;
Θα μπορέσεις να αλλάξεις έναν λαό που έχει ξεχάσει να δουλεύει παραγωγικά και που τα περιμένει όλα από το Κράτος και τους δημαγωγούς;
Εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατάς στα κάρβουνα...
ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΛΕΣΗΣ
alexiskalesssis@yahoo.gr
