Αυτή είναι η ρίζα σου, ο ομφάλιος λώρος που σε δένει με τη ζωή, την ύπαρξή σου. Εκλέγεις αυτούς που θα στρίψουν το τιμόνι σου. Είναι καιρός πολύς που σε συνάντησα πάνω σ’ ένα ταύρο, γυναίκα κλεμμένη, να φεύγεις απ’ την Κρήτη, θύμα η ίδια ενός ιστορικού trafficking. Σήμερα, ως μια νεότευκτη, σε σχέση με τον ιστορικό χρόνο, ένωση ανεξάρτητων κρατών στηρίζεις τη ζωή μου, βάζεις πλάτη στις αξίες μου, ξεθολώνεις τα μάτια μου. Υπάρχεις για να μου υπενθυμίζεις ότι η ζωή μου καθρεπτίζεται στα μάτια των γειτόνων μου, το πλαίσιο της ύπαρξής μου καθορίζεται από το μωσαϊκό των άλλων λαών και ανθρώπων που κατοικούν στη γειτονιά μου. Υπάρχεις για να μου φωνάζεις ότι δεν είμαι μόνος.
Είσαι εδώ για να μου χαμηλώνεις τα μάτια και το πηγούνι όταν φουσκώνω από αμετροεπή εγωισμό επειδή ξαπλώνω απλώς για να μαυρίσω στις ίδιες πέτρες που άλλοι καθήμενοι έγραψαν τραγωδίες, διατύπωσαν φιλοσοφικές ιδέες. Λες κι επειδή κρατάω ένα καθρεφτάκι στα χέρια που ανακλά στο φως μπορώ και δικαιούμαι να λέω πως τάχα είμαι φάρος δυνατός, προβολέας φωτεινός που δείχνω τον δρόμο. Υπάρχεις Ευρώπη μου, για να μου θυμίζεις ότι υπάρχουν κι άλλοι. Κι άλλοι που πέρασαν τα ίδια και χειρότερα (δικτατορίες, πολέμους, εμφύλιες συρράξεις) αλλά βρήκαν τον δρόμο τους, έχτισαν πιο εύκολα τα σκαλοπάτια που τους οδήγησαν στους ψηλότερους ορόφους, ξεχέρσωσαν πιο σβέλτα τα μονοπάτια που τους οδήγησαν στο ξέφωτο.
Υπάρχεις για να μου υπογραμμίζεις την αξία του διαφορετικού, τη δύναμη της άλλης άποψης, την ελευθερία του να σκέφτομαι ακόμη κι αυτό που με φοβίζει, αυτό που σε καταργεί! Υπάρχεις για να μου τονίζεις ότι με μεγαλοθυμία δέχεσαι στους κόλπους σου ακόμη κι αυτούς που σε αμφισβητούν, ακόμα κι αυτούς που ορκίζονται θανάσιμοι εχθροί σου. Το ΚΚΕ, για παράδειγμα κι όχι μόνο, θέλει να έρθει στην παρέα σου, χωρίς να πιστεύει καν σε σένα, το ίδιο που κάνει και με την αστική δημοκρατία. Συμμετέχει σ’ αυτή μέχρι να την καταργήσει. Πιο συνεπές το ΚΚΕ (μ-λ), που προπαγανδίζει την αποχή από κάτι που δεν το αφορά. Όποιος δε θέλει να πάει εκδρομή δεν ανεβαίνει απλώς στο λεωφορείο. Το να παρακαλάει ν’ ανέβει για να το σαμποτάρει δεν είναι η λύση, είναι κομμάτι του δικού του σχιζοφρενικού προβλήματος. Όλους τους χωρά η ομπρέλα σου, κανείς δε μένει στη βροχή, μόνο όσοι στέκουν απ’ έξω λιώνουν κι όχι επειδή είναι από ζάχαρη.
Φαντάζεις Ευρώπη μου, είναι αλήθεια, μακρινή για όσους το μεγαλύτερο ταξίδι τους ήταν μέχρι τη βρύση της πλατείας. Φαίνεσαι τελείως εξωτική, απόμακρη και ξένη σ’ όσους σταλίζουν σα κοιμισμένα πρόβατα με το κεφάλι στο χώμα κάτω από τον πλάτανο της εκκλησίας και αγνοούν ότι υπάρχουν αιωνόβια δάση κάποια χιλιόμετρα παραπέρα. Ξεθωριάζεις μόνο στα μάτια όσων έχουν μυωπία, υπονομεύεσαι μόνο απ’ αυτούς που δεν αντιμετώπισαν θαρραλέα ποτέ τη ζήλια τους, από αυτούς που σκοτώνουν τις κατσίκες των γειτόνων τους επειδή τους ψόφησε εδώ και καιρό η δική τους.
Αγνοείσαι από όσους, θύματα οι ίδιοι του ναρκισσισμού τους, κόλλησαν τα μούτρα τους στο καθρέπτη τόσο κοντά που δεν βλέπουν ότι είναι κι άλλοι λαοί στο ίδιο κάδρο, δίπλα τους. Κι άλλοι λαοί επίσης σημαντικοί, τουλάχιστον όσο οι ίδιοι.
Αγαπημένη μου Ευρώπη σήμερα γιορτάζεις. Νιώθω να με ενώνει με σένα όχι η κόκκινη γραμμή του αίματος, όπως είπε κάποιος διαβόητος δολοφόνος, αλλά η γραμμή του φωτός που ξεκίνησε από δω, από αυτή τη μικρή γωνιά, από τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό, βούτηξε στη συνέχεια στα νερά του Διαφωτισμού και αναδύθηκε τελικά δυνατή και λαμπερή στον σύγχρονο κόσμο. Είσαι και παραμένεις με τα μειονεκτήματά σου, τις αντιθέσεις και τα στραβοπατήματά σου το πιο γόνιμο χωράφι της Δημοκρατίας στο κόσμο. Δεν είναι δημοκρατικό το καθεστώς του Πούτιν με φιμωμένη την αντιπολίτευση, δεν υπάρχει καν αντιπολίτευση στην Κίνα, ο εναπομείνας σοσιαλισμός τρώει τα παιδιά του σε Κούβα και Βενεζουέλα, ο δικομματισμός συνθλίβει τους μικρούς στην Αμερική, εσύ μόνο, παρόλο που έχεις δρόμο να κάνεις εμπρός σου, κρατάς σωστά την πυξίδα.
Η Ευρώπη είναι το σύνολο των αντιθέσεών της, αλλά και η σύνθεση των αρχών της. Περιέχει και τους φίλους και τους εχθρούς της. Ακόμα και αυτούς (για να παραφράσω το γνωστό ανέκδοτο) που υποστηρίζουν ότι σωβινιστές είναι όσοι πιστεύουν ότι ο τόπος τους είναι καλύτερος από την Ελλάδα μας! Εσένα, υπερπατριώτη!
Από τον Δημήτρη Παπαχατζόπουλο
