Όπου υπό τον φόβο μήπως κατηγορηθούμε για τοπικισμό, αποφεύγουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Διότι η αλήθεια είναι ότι η απόφαση του υπουργού Παιδείας να καταργήσει το ΤΕΙ, αποτελεί συνέχεια της απομάκρυνσης από τη Λάρισα της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Λάρισας, που αποτελούσε συνέχεια αντίστοιχης Αρσακείου Σχολής Διδασκαλισσών, όπως και της εγκατάστασης της Γεωπονικής στον Βόλο παρά την εκπαιδευτική παράδοση της πάλαι ποτέ Αβερωφείου Γεωργικής Σχολής Λάρισας που μέχρι τον πόλεμο έβγαζε τους γεωπόνους που στήριξαν μεταπολεμικά την αγροτική ανάπτυξη της χώρας μας. Και όσοι υποστηρίξουν ότι αυτά έγιναν για να έχουμε στη Λάρισα την Ιατρική, ας είναι σίγουροι ότι και αυτή στον Βόλο θα είχε εγκατασταθεί εάν δεν αποτελούσε αδικαιολόγητο παραλογισμό η χωροθέτηση του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου οπουδήποτε αλλού εκτός της κεντροβαρικής γεωγραφικά Λάρισας.
Υπακούει άραγε σε κάποια μορφή εξορθολογισμού της οργάνωσης των Ανώτατων και Ανώτερων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων της χώρας μας μία τέτοια απόφαση; Ήταν άραγε στη λογική της «εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ» η κατάργηση (ούτε καν η συγχώνευση) μιας μεγάλης, ολοκληρωμένης, και γεωγραφικά διακριτής εκπαιδευτικής οντότητας ή μήπως ήταν οι παραμορφώσεις ενός συστήματος που με ευκολία βάφτιζε Πανεπιστήμια μεμονωμένες σχολές, όπως έγινε με την ΑΣΟΕΕ που μετετράπη σε Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών ή με τη Βιομηχανική Θεσσαλονίκης, το σημερινό Πανεπιστήμιο Μακεδονίας που το χωρίζει ένας δρόμος από το Αριστοτέλειο; Παραμορφώσεις που απλώς πολλαπλασιάζουν τον αριθμό των Πρυτάνεων, Κοσμητόρων, Προέδρων, διοικητικών υπηρεσιών, και που βεβαίως παραμένουν (μη συγχωνευόμενα) ως έχουν…
Υπακούει σε οποιαδήποτε λογική η κατάργηση της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας, με πραγματική αναγνώριση που αποδεικνύεται από τις υψηλές βάσεις εισαγωγής, με την αρτιότατη υλικοτεχνική υποδομή (που ελαφρά τη καρδία θα πάει χαμένη), τα σαράντα χρόνια επιτυχούς λειτουργίας και το κυριότερο, τη γειτνίαση και συνεργασία με την Ιατρική Σχολή και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο; Λένε, θα πάει αλλού. Για ποιο λόγο; Καινούργιες δαπάνες. Για ποιο λόγο;
Το ΤΕΙ Θεσσαλίας (γιατί από καιρό δεν λέγεται πια Λάρισας) διαθέτει τέσσερις σχολές με δεκαπέντε τμήματα, τα έντεκα από αυτά στη Λάρισα, λειτουργεί δεκατέσσερα (!) προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών, τα περισσότερα των οποίων οδηγούν σε τίτλο MSc (!), και έχει έδρα τη Λάρισα. Και καταργείται. Μηδενίζοντας ταυτόχρονα την οικονομική αξία που εμπεριέχει ένας ολοκληρωμένος οργανισμός πλούσιας υλικοτεχνικής υποδομής και έμψυχου δυναμικού. Με τη σύμφωνη, δυστυχώς, γνώμη των τοπικών αρχόντων μας, διότι λέει ‘πήραμε κάτι’. Τίποτα δεν πήραμε, σε σύγκριση με ό,τι χάνεται. Και οι άρχοντες αυτό το γνωρίζουν. Απλώς χρειαζόταν το αντίδωρο ώστε να μην επιστρέψουν ηττημένοι, με χέρια αδειανά. Και με την ελπίδα ότι η παρουσιαζόμενη ως επιτυχής συμφωνία θα καθησυχάσει τους Λαρισαίους… που ούτως ή άλλως έχουν μάθει να χάνουν αδιαμαρτύρητα.
Όμως αυτό που συμβαίνει είναι ο άνωθεν επιβαλλόμενος, βίαιος αφανισμός ενός βασικού πυλώνα της φυσιογνωμίας της πόλης μας. Διότι τα ιδρύματα γνώσης ήταν πάντα συνυφασμένα με τη Λάρισα, και πάντα –μόλις έφταναν σε σημείο υπολογίσιμο- της τα αφαιρούσαν. Προς ζημία όχι μόνο της πόλης, αλλά και της χώρας.
Έχοντας υπ’ όψιν μας ότι για να προχωρήσει μία πόλη, εκτός από ασφάλεια χρειάζεται σημαντική αγορά και ιδρύματα γνώσης που να τη στηρίζουν, πιστεύω ότι δεν γίνεται να εθελοτυφλούμε πλέον. Η υπεράσπιση του μέλλοντος της πόλης μας, η αντίδραση σε επιλογές που εμπεριέχουν μαρασμό και παρακμή, δεν είναι τοπικισμός. Είναι ορθολογισμός, και είναι υποχρέωσή μας.
Από τον Βασίλη Μίχο
