Βαριά και δυνατά χτυπήματα στην καρδιά της Ελληνικής κοινωνίας. Σ’ έναν λαό απελπισμένο κι’ ανήμπορο ν’ αντιδράσει στις κατ’ εξακολούθηση επιβαλλόμενες δέσμες σκληρών οικονομικών μέτρων. Σ’ έναν λαό διαχρονικά ανημέρωτο για την πορεία της οικονομίας και των εθνικών του ζητημάτων. Σ’ έναν λαό υποχείριο της δημαγωγίας και ψευδολογίας του πολιτικού συστήματος. Της άκοπης και αδιάκοπης ευημερίας!...
Και η αναξιόπιστη αυτή ενημέρωση με τη μεταλλαγμένη της μορφή συνεχίζεται. Με αναφορές σε οικονομικά και εθνικά θέματα και περιεχόμενο διαφορετικό των ήδη ληφθεισών αποφάσεων και διαπραγματευτικής τους πορείας. Μια απ’ τις ρητορικές αυτές αφορά το μέλλον της εθνικής μας οικονομίας. Την έξοδό μας απ’ τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018. Η Κυβέρνηση χαρακτηρίζει το πέρασμα στην μεταμνημονιακή εποχή καθαρό.
Τα γεγονότα όμως που θ’ ακολουθήσουν θα την διαψεύσουν. Γιατί και στενή διεθνής οικονομική εποπτεία θα υπάρχει και σκληρά οικονομικά μέτρα, που ήδη έχουν ψηφισθεί, θα επιβληθούν στο λαό. Που θα κάνουν τη ζωή του οδυνηρότερη της μνημονιακής.
Κι όμως η αλήθεια αποκρύπτεται ή θολώνεται με διγλωσσία και «αντίμετρα». Λόγια παρηγοριάς και καταλλαγής για τη δεινοπαθούσα κοινωνία μας.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο οι πολίτες γίνονται δέκτες απίθανων και αναξιόπιστων λογιδρίων που αποβλέπουν σ’ έναν και μόνον σκοπό: στη διατήρηση ή κατάκτηση της εξουσίας. Δυστυχώς, αυτός είναι ο χαρακτήρας του πολιτικού μας συστήματος. Η εξουσία υπεράνω της Πατρίδας και της κοινωνίας. Κι’ αυτό καταμαρτυρείται όχι μόνον απ’ τα σύγχρονα γεγονότα, αλλά απ’ την εν γένει πολιτική μας ιστορία. Ας θυμηθούμε λιγάκι πόσο ψευδώς ενημέρωναν τα κόμματα το λαό στις κρίσιμες στιγμές της νεότερης διαδρομής μας. Αφού άλλα έλεγαν και άλλα έπρατταν. Υπό την επήρεια του αρρωστημένου πάθους για την εξουσία, το οποίο έκρυβε την αλήθεια και οδηγούσε τους Έλληνες στο ψέμα και στην καταστροφή.
Και το λυπηρότερο όλων είναι ότι η απόκρυψη της αλήθειας δεν εξαιρούσε και δεν εξαιρεί ούτε και τα εθνικά μας θέματα, που αφορούν την ιστορία και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Μήτε και αυτό του κρατιδίου των Σκοπίων. Για το οποίο η Κυβέρνηση επείγετο να βρεθεί λύση στην ονομασία του. Όπερ και εγένετο. Και το όνομα αυτού «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας». Σύνθετη ονομασία εμπεριέχουσα τη λέξη «Μακεδονία». Κι’ αυτό το μειωτικό για μας γεγονός είναι αποτέλεσμα της ισχυρής πίεσης του αμερικανονατοϊκού παράγοντα προς την κυβέρνηση. Η οποία ενέδωσε, υποχώρησε και παραχώρησε το όνομα της Ελληνικής Μακεδονίας, κάνοντας το μεγαλύτερο κακό στη χώρα. Κι’ όλα αυτά έγιναν για να μπάσουν οι Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι τα Σκόπια στο Ν.Α.Τ.Ο. και στην Ε.Ε. Με σκοπό να μετατρέψουν το μόρφωμα αυτό σε μια υπέρβαση με υπερόπλα αμυντικού και επιθετικού πολέμου, ικανά να εμποδίσουν την επέλαση της Ρωσικής επιρροής στα Δ. Βαλκάνια. Για όλα αυτά ο ελληνικός λαός και το κοινοβούλιο δεν είχαν καμία σχετική ενημέρωση, ως προς την πορεία των διαπραγματεύσεων. Αυτή έγινε κατόπιν εορτής. Σε τετελεσμένα γεγονότα με μοναδική χαμένη την πατρίδα μας. Την ιστορία μας. Τη Μακεδονία μας. Το όνομα της οποίας παραχωρήσαμε στους Σκοπιανούς.
Δυστυχώς, αυτά συμβαίνουν, όταν λείπει η αληθινή ενημέρωση. Γιατί η απουσία της αποδυναμώνει την αντίδραση του κόσμου. Που θ’ αποτρέψει τους κυβερνώντες από εθνικά και κοινωνικά ολισθήματα. Τα οποία μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο κι’ αυτά ακόμα τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Του Κων/νου Τσιρονίκου
