Θεωρώ όμως απαράδεκτη την αξιοποίηση της «ρωσικής απειλής» για να δεχθούμε επιλογές στα Σκόπια, τα Δυτικά Βαλκάνια ή σε άλλες περιοχές σε βάρος των καλώς εννοούμενων εθνικών συμφερόντων μας. Αντιφατικά μηνύματα
Οι Η.Π.Α. και η Ε.Ε. στέλνουν αντιφατικά μηνύματα στο ζήτημα, τα οποία συνοψίζονται στο ότι οι ισχυροί μπορούν να κάνουν τα ανοίγματα που θεωρούν σκόπιμα έναντι της Ρωσίας, ενώ αυτοί που έχουν υποδεέστερη θέση στο Δυτικό Σύστημα οφείλουν να προσαρμοστούν στη θεωρία της ρωσικής απειλής.
Υπάρχουν κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. - όπως η Πολωνία και οι χώρες της Βαλτικής - που έχουν μία ειλικρινή αγωνία, η οποία πηγάζει από το δύσκολο παρελθόν τους, για τις επιδιώξεις και τη στρατηγική της Ρωσίας.
Τα ισχυρότερα όμως κράτη της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ επιτρέπουν στον εαυτό τους μια ελευθερία κινήσεων που δεν επιτρέπουν στους άλλους. Έτσι, ο πρόεδρος Τραμπ αιφνιδίασε τους συνομιλητές του στη Σύνοδο ηγετών των G7 προτείνοντας ξανά τη μετατροπή τους σε G8 με τη συμμετοχή της Ρωσίας. Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ηγέτες αντέδρασαν έντονα, γιατί σε αυτή τη φάση δυσκολεύονται να συντηρήσουν το καθεστώς των οικονομικών κυρώσεων που επιβλήθηκε στη Ρωσία εξαιτίας της ενσωμάτωσης της Κριμαίας στα εδάφη της. Η νέα ιταλική κυβέρνηση που αποτελείται από ευρωσκεπτικιστές και αντιευρωπαίους έχει περιλάβει στο κυβερνητικό πρόγραμμά της την κατάργηση των οικονομικών κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας.
Αντιφατική είναι και η συμπεριφορά της Γερμανίας, η οποία, ενώ δηλώνει ενοχλημένη από την ενίσχυση της ρωσικής επιρροής στα Δυτικά Βαλκάνια και αλλού, προωθεί την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2 που θα μεγαλώσει την ενεργειακή συνεργασία Γερμανίας-Ρωσίας και θα δημιουργήσει ενεργειακά κι άλλα προβλήματα σε Πολωνία και Ουκρανία.
Αυτά δεν τα γράφω για να καταδικάσω επιλογές που προφανώς κρίνονται συμφέρουσες, αλλά για να εναντιωθώ σε μια διπλή διεθνή πολιτική γλώσσα με την οποία επινοούνται περιορισμοί για χώρες σαν την Ελλάδα που δεν ισχύουν για τους οικονομικά και πολιτικά ισχυρούς. Η περίπτωση των Βαλκανίων
Ανάλογες αντιφατικές εξελίξεις παρατηρούνται στην Ελλάδα και την περιοχή των Βαλκανίων.
Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης το οποίο πέρασε στον έλεγχο ρωσικών συμφερόντων με αυστηρά οικονομικά κριτήρια χωρίς να εκδηλωθεί το πολιτικό και οικονομικό ενδιαφέρον που αφήνει να εννοηθεί η επίκληση της ρωσικής απειλής. Επομένως είναι τουλάχιστον παράλογο να πιέζεται η Ελλάδα να προσυπογράψει τον μακεδονισμό-αλυτρωτισμό των Σκοπίων στο όνομα του περιορισμού της ρωσικής επιρροής στα Δυτικά Βαλκάνια όταν αποδεδειγμένα κανείς δεν εξέφρασε έμπρακτα τις αντιρρήσεις του στην ενίσχυση της ρωσικής επιρροής στη Θεσσαλονίκη.
Η Ελλάδα πρέπει να σταθεί έναντι της ΠΓΔΜ με βάση τα καλώς εννοούμενα εθνικά της συμφέροντα. Είμαστε πατριώτες με την έννοια ότι θέλουμε να στηρίξουμε την πατρίδα μας και δεν είμαστε εθνικιστές που επιδιώκουν να βλάψουν τη γειτονική χώρα ή οποιαδήποτε άλλη. Θεωρώ απαράδεκτες τις εθνικές υποχωρήσεις επειδή το ζητάνε ή το ψιθυρίζουν Αμερικανοί και Γερμανοί ή για να περιοριστεί η επιρροή των Ρώσων με τους οποίους συνεργάζονται οι προηγούμενοι όταν το κρίνουν σκόπιμο.
Από τον Γιώργο Κύρτσο
* Ο Γιώργος Κύρτσος είναι ευρωβουλευτής της ΝΔ
