Κατοικίες παραδομένες στις μαινόμενες φλόγες των αδάμαστων πυρκαγιών. Στο πυρ το εξώτερο, ειδυλλιακές τοποθεσίες, χρυσοφόροι τόποι τουρισμού. Καταστροφές περιουσιών. Η χλωρίδα και η πανίδα της χώρας μας μηδενίζονται, μπρος στη μανία των φλογών. Τοπία με αποκαΐδια. Σκελετωμένα άφυλλα δέντρα, που τ` απαρνήθηκαν, έντρομα, ζώα του δάσους. Κρανίου τόπος. Σκηνές συνταρακτικές.
Μια σειρά μέσων κατάσβεσης. Κυρίως αεροπλάνα Καναντέρ, παμπάλαια, που μόνο φιλότιμες και απεγνωσμένες προσπάθειες τεχνητών προσπαθούν να τα κρατήσουν στη ζωή. Πόσα έχουν πέσει! Μαζί τους κι ένα πλήθος ανθρώπων, με κλαδιά και μάνικες νερού, προσπαθούν να πνίξουν το θεριό. Πάνω απ` όλα όμως πρυτανεύει στον αγώνα κατάσβεσης ο Πυροσβέστης. Είναι μια ιδιαίτερη μορφή ευψυχίας και αυτοθυσίας. Είναι ένα ίνδαλμα, που η Ελληνική κοινωνία σέβεται. Το συμπαθεί. Του συμπαραστέκεται. Είναι ένας ήρωας με αίσθημα ευθύνης. Λαβωμένος συχνά από τη μάχη. Συχνά θανατωμένος. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους, ό,τι κι αν πεις είναι λίγο. Ολοχρονίς στο πόδι. Ναι, πλάι σε κάθε κινδυνεύοντα. Σε πυρκαγιές, σε μπουρίνια και πλημμύρες. Σε σεισμούς, σε διασώσεις παγιδευμένων ανθρώπων και ζώων. Σε συνεργασία με τα ΜΑΤ για να καταστείλουν την ανθρώπινη βλακεία και κακία. Κι ας λένε μερικοί γι` αυτούς ανεπίτρεπτους χαρακτηρισμούς, όπως ήταν εκείνοι του αρμόδιου Υπουργού περί τεμπέληδων, ταβλαδόρων κ.λπ. Κρίμα! Στους Πυροσβέστες κτυπά μέσα τους, μια γερή κοινωνική φλόγα και μια καρδιά ήρωα.
Στην Ελλάδα έχουμε 15.000 Πυροσβέστες. 8.000 μόνιμους, 5.500 εποχιακούς και 1.500 εθελοντές. Το Π.Σ. έχει Αρχηγό, με βαθμό αντιστράτηγου και δύο Υπαρχηγούς με βαθμό Αρχηγού ΓΕΕΘΑ. Γι’ αυτό το μάτι της αρχής πρέπει να είναι άγρυπνο. Να φροντίζει πρώτα απ` όλα για την κατάλληλη επιλογή των Πυροσβεστών. Αξιοκρατία κι όχι βολέματα υπουργών. Για τη συνεχή και επιβεβλημένη άσκηση, που απαιτεί η ένταση του έργου τους. Συνεχείς ανανεώσεις του σώματος, όπως άλλωστε και όλων των μέσων κατάσβεσης πυρκαγιών. Επικεφαλής της μάχης πρέπει να συμπαρίσταται η ηγεσία. Έτσι θα έχει πλήρη εικόνα του μετώπου και άμεση δυνατότητα λήψης σωστών και άμεσων αποφάσεων. Να ενθαρρύνουν με την παρουσία τους τους μαχητές. Και όχι να πετούν την επομένη του κακού, με το ελικόπτερο καθήμενοι παρά τω πρωθυπουργώ, για το θεαθήναι και εφέ. Επιτέλους ας δούμε και κανένα καλοκαίρι χωρίς φωτιές. Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα, λόγω της θέσης και του κλίματός της, οι αιτίες της φωτιάς είναι πολλές. Η ξηρασία, με τα ξηρά χόρτα και το είδος της χλωρίδας, ευνοούν το κακό. Γι` αυτό χρειάζεται από νωρίς να γίνονται ζώνες καθαρισμού, ώστε να μη βρίσκει η φωτιά εύκολα περάσματα. Έχουμε τους εμπρηστές, τους ανόητους και απρόσεκτους, που καίνε τα χόρτα της αυλής τους, χωρίς να λάβουν μέτρα για την μη επέκταση της φωτιάς. Οι εμπρηστές, οι δόλιοι και εγκληματίες, που καίνε τα δάση για οικοπεδοποίηση. Οι αγρότες που καίνε τις καλαμιές, παρά τις αντίθετες συστάσεις των γεωπόνων. Η διαρκής ξηρασία, μεγάλη αιτία των πυρκαγιών. Και ακόμα ο πιθανολογούμενος εμπρησμός από κακόβουλους ξένους...
Μα θα μου πείτε, μόνο εδώ έχουμε πυρκαγιές; Παντού στην υφήλιο καίγονται απέραντες εκτάσεις. Εκεί όμως, οι κοινωνίες είναι οργανωμένες. Έχουν Θεσμούς, Αρχές, και Νόμους. Δεν πάνε οι ίδιοι να βάλουν φωτιά με τα χέρια τους, για να κάψουν τον τόπο τους.
Η Π.Υ. δεν έχει μόνο χρέος να σβήνει τις φωτιές. Μην έλθει το κακό και μας βρει χωρίς πυροσβεστικά οχήματα, χωρίς μάνικες και καθηλωμένα στη γη κουρασμένα αεροπλάνα. Να ψηφιστούν Νόμοι, που να προβλέπουν σκληρή τιμωρία για τους παραβάτες. Είναι ντροπή μας. Είναι μεγάλο Εθνικό πλήγμα. Η Ελλάδα είναι τόσο όμορφη, με τις θωπευτικές ηλιαχτίδες της, με τα μαγευτικά της ακρογιάλια και τα δασωμένα βουνά της, ώστε είναι έγκλημα καθοσιώσεως, κάθε αδιαφορία μας. Ιεροσυλία και βαρβαρισμός. Ένας λαός, που βλέπει αδιάφορος τον τόπο του να καίγεται, είναι σε τροχιά φθοράς, βάρβαρος, έτοιμος να χαθεί.
Τέλος η Πολιτεία, οι εκάστοτε Κυβερνήσεις, οι αρμόδιοι για την καταπολέμηση των φυσικών και άλλων φαινομένων. Πρέπει να είναι σε εγρήγορση. Δεν χωρούν ολιγωρίες. Κλέφτες, λωποδύτες, καταχραστές και κανονιέρηδες ρήμαξαν το Δημόσιο Ταμείο. Μόνο λίγα από τα κλεμμένα αν σώζαμε, ή αν σταματήσουν την τρωκτική τους διάθεση, θα είχαμε ένα τέλειο Πυροσβεστικό Σώμα, υπεύθυνο και σύγχρονο, ώστε να πάψουμε κάθε τόσο να βλέπουμε τα αποκαΐδια των εμπρησμών.
Του Κων/νου Ι. Παπακωνστατίνου
