Τυφλωμένοι από την αυταρέσκειά τους για τον τρόπο που διοικούν και παρασυρμένοι από μια περίεργη σιγουριά, ότι οι πολίτες θα κατανοήσουν πως αυτοί κάνουν τα πάντα και ακόμα παραπάνω για το καλό τους, αν και ψαρεύουν σε δύσκολα νερά, έχασαν την ταυτότητά τους ως αριστεροί, αλλά και την αίσθηση του κινδύνου που διατρέχουν να εισπράξουν τον διασυρμό από τον ιστορικό του παρόντος και του μέλλοντος. Το χειρότερο όμως γι’ αυτούς είναι ότι θα εισπράξουν την μήνιν της κοινωνίας και για «εγκληματικές» πολιτικές του παρελθόντος, αμαρτίες που δεν τους αναλογούν...
ΔΥΣΤΥΧΩΣ οι όποιες αναλύσεις, άρθρα και τοποθετήσεις δεν λύνουν προβλήματα. Ο κόσμος βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο για πολλοστή φορά από την αρχή της εθνικής οικονομικής κατρακύλας. Τα φορολογικά βάρη και το «ξάφρισμα» μισθών και συντάξεων, επέφεραν την εξαθλίωση εκατομμυρίων νοικοκυριών, καθώς και μια, ανεξήγητη μεν, πραγματική δε, κατάσταση «λαϊκής νάρκωσης» αφού εκατοντάδες άδικα μέτρα περνούν από τη Βουλή με τον όρο «προαπαιτούμενα» - θυσία στον βωμό μιας απέλπιδος προσπάθειας ανάκαμψης της οικονομίας, που τρέφει ο διεθνής δανεισμός των μεγάλων τοκογλύφων.
ΑΥΤΟ το βαρέλι της χειρότερης περιόδου της μεταπολεμικής ιστορίας μας, δεν είχε, αλλά ούτε ως φαίνεται θα αποκτήσει ποτέ πάτο... Διότι εάν είχε, σήμερα θα ξεχείλιζε από τα δισεκατομμύρια των φόρων που «φόρτωσαν» τον κόσμο τρεις διαφορετικές κυβερνήσεις, το «ριφιφί» σε ό,τι κινείται μέσα και έξω από τα σπιτικά των Ελλήνων, θα ξεχείλιζε ο ιδρώτας εκατομμυρίων συνταξιούχων που έπεσαν θύματα μιας «εθνικής κλοπής» των ασφαλιστικών τους ταμείων, θα ξεχείλιζαν οι ελπίδες και τα όνειρα των νέων οι οποίοι φορτωμένοι με δύναμη στα χέρια και στο μυαλό, μεταναστεύουν κατά κύματα σαν αποδημητικά πουλιά στο εξωτερικό, γιατί η πατρίδα τους, τους θέλει... αραχτούς και άνεργους στα καφενεία!
ΤΟ σύνδρομο υποτακτικότητας απέναντι στους οικονομικά ισχυρούς της Ευρώπης, δεν το έχουν μόνον οι σημερινοί που μας κυβερνούν. Το βρήκαν και αυτοί από τους προηγούμενους και οι προηγούμενοι με τη σειρά τους από τους πιο πριν απ’ αυτούς. Το πολιτικό κεφάλαιο που διαθέτει η χώρα, ενώ εκλέχθηκε νομίμως και στα συνταγματικά πλαίσια βεβαίως, δεν συγκεντρώνει όμως τα πραγματικά «προαπαιτούμενα». Εμπειρία, αποφασιστικότητα, έμπνευση, στρατηγική, ειλικρίνεια και τιμιότητα απέναντι σε όλα τα κοινωνικά στρώματα.
ΚΑΙ τούτη η κυβέρνηση δεν έχει «καλές σχέσεις» με καμία, απολύτως καμία κοινωνική τάξη. Κάθε λίγο δεν χάνει ευκαιρία να διαψεύδει (και να πολεμάει) τον εαυτό της! Μάλιστα την τελευταία φορά, προκλητικότατα κοροϊδεύει τους Έλληνες, αφού όχι μόνο δεν καταργεί τον ΕΝΦΙΑ όπως διατυμπάνιζε, αλλά αντίθετα τον αυξάνει! Και τον αυξάνει κατά ένα εκατομμύριο πολίτες! Προαπαιτούμενο για να είσαι αριστερός θα πρέπει να έχεις με το μέρος σου τουλάχιστον ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Τουλάχιστον...
Του Χρήστου Τσαντήλα
