* Από τον Μιχαήλ Γκρίλλα
Η σημερινή ελεγχόμενη χρεοκοπία που βρίσκεται η χώρα μας και η βαθιά ύφεση που έχει περιέλθει από το 2008 (απώλεια του 25% του ΑΕΠ τουτέστιν 55,5 δισ. ευρώ) με 1.300.000 ανέργους και 3.000.000 κατοίκων να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας που είναι το ετήσιο εισόδημα των 5.500 ευρώ, οφείλεται, πέραν τις σπατάλης και της γραφειοκρατίας (14 δισ. ευρώ του χρόνο), της φοροδιαφυγής και της φοροκλοπής (15 + 5 δισ. ευρώ το χρόνο) και στο γεγονός ότι αμέσως, μετά τον εμφύλιο πόλεμο και συγκεκριμένα από το 1950 και μετά ουδέποτε και από καμία Κυβέρνηση, δεν επιχειρήθηκε ποτέ ουσιαστικός, εκσυγχρονισμός, της χώρας μεγάλης ή μικρής κλίμακας. Αποτέλεσμα όλων αυτών των αδυναμιών ήταν να δημιουργηθεί ένα Κράτος κομματικό, πελατειακό, ρουσφετολογικό και το πάνω χέρι το είχαν πάντοτε οι συντεχνίες και οι συνδικαλιστές που εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να διαμορφώνουν ή και να υπαγορεύουν κιόλας τη δική τους κακώς εννοούμενη συντεχνιακή γραμμή, που, συνήθως υπονομεύει και ναρκοθετεί την όποια προσπάθεια εκσυγχρονισμού του τόπου.
Η χώρα μας οδηγήθηκε σε πρόωρες εκλογές την 25-1-2015 και εκβιαστικά επέτυχε να γίνουν αυτές ο ΣΥΡΙΖΑ για κομματικό όφελος και μόνο, λόγω της αδυναμίας εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη Βουλή (Άρθρο 32 του Συντάγματος) τη στιγμή μάλιστα που, αυτός δεν έχει καθόλου ουσιαστικές αρμοδιότητες, να οδηγείται η χώρα σε εκλογές. Απαιτείται συνεπώς αναθεώρηση και επαναδιατύπωση του άρθρου αυτού, ώστε να μπορεί να εκλέγεται, ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εκείνος ο οποίος συγκεντρώνει στην τρίτη ψηφοφορία, την απόλυτη πλειοψηφία του όλου του αριθμού των Βουλευτών 151 ΝΑΙ, ή τη σχετική πλειοψηφία στην τέταρτη ψηφοφορία. Δηλαδή αρχικά 200 – 180 – 151 - σχετική πλειοψηφία. Στην αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001 αν και είχε έλθει το άρθρο τούτο (32) ως αναθεωρητέο ώστε να αρκούν 151 ψήφοι για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, δεν το ψήφισε τότε η ΝΔ και το βρήκε τελικά μπροστά της.
Τον Νοέμβριο του 2011 ως γνωστόν, σχηματίσθηκε Κυβέρνηση ευρείας συνεργασίας, υπό τον κ. Παπαδήμο, με σκοπό να βγάλει τη χώρα από την οικονομική κρίση και ύφεση, να εξαντλούσε το υπόλοιπο της θητείας της Βουλής και να οδηγείτο η χώρα κανονικά σε εκλογές τον Οκτώβριο του 2013. Η Κυβέρνηση όμως αυτή υπονομεύθηκε από έναν άνθρωπο και εννοώ τον κ. Σαμαρά, ο οποίος από σφόδρα αντιμνημονιακός, μετεπήδησε διά της λεγόμενης κωλοτούμπας στους μνημονιακούς και στη βιασύνη του, να γίνει Πρωθυπουργός, προκάλεσε το 2012 δύο φορές πρόωρες εκλογές (Μάιος – Ιούνιος) έγινε Πρωθυπουργός, για να τον μιμηθεί στη συνέχεια για τον ίδιο ακριβώς λόγο, ο σημερινός Πρωθυπουργός και «Γαία πυρί μιχθήτω».
Από το 1946 μέχρι σήμερα έχουν γίνει είκοσι πέντε φορές εκλογές. Την 28 Μαΐου 1967 οι προκηρυχθείσες τότε πρόωρες εκλογές, για την ημερομηνία αυτή ουδέποτε διεξήχθησαν, λόγω μεσολάβησης της επτάχρονης δικτατορίας (1967 – 1974). Σε όλο αυτό το διάστημα, η Βουλή εξάντλησε όλη της τη θητεία μόνο τέσσερις (4) φορές και συγκεκριμένα τις περιόδους 1946 – 1950, 1977 – 1981, 1985 – 1989 και 2000 – 2004. Όλες τις υπόλοιπες, δηλαδή είκοσι μία φορές, για κομματικούς συνήθως και όχι για θέματα εξαιρετικής σημασίας όπως, θέλει το άρθρο 41 του Συντάγματος, η Βουλή διαλύθηκε πρόωρα προκειμένου να γίνουν πρόωρες εκλογές. Βλέπουμε συνεπώς ότι ο μέσος όρος ζωής της θητείας της Βουλής, να διαμορφώνεται στους 26 μήνες. Και ενώ δεν έχουν περάσει ούτε πέντε μήνες από τις τελευταίες πρόωρες εκλογές, διάφορα Κυβερνητικά στελέχη κάνουν λόγο για νέες πάλι πρόωρες εκλογές. Έλεος!
Επομένως τι χρείαν άλλων μαρτύρων έχουμε, γιατί την αδήριτη ανάγκη να εκσυγχρονισθεί η χώρα, με την άμεση εκπόνηση ενός νέου Συντάγματος που, θα βάζει φραγμούς και θα θέτει τέλος, σε τέτοιου είδους πολιτικά παιχνίδια, των αδίστακτών πολιτικάντηδων, που βάζουν πάνω απ’ όλα ακόμα και σήμερα το κομματικό τους συμφέρον και μόνον.
Και για να γίνει αυτό, θα πρέπει από την παρούσα Βουλή, να αρχίσουν, από τώρα, οι προβλεπόμενες διαδικασίες, του άρθρου 110 του Συντάγματος, για τη ριζική αναθεώρησή του, ώστε να ψηφισθεί από την επομένη Βουλή, η οποία πρέπει να χαρακτηρισθεί ως Αναθεωρητική. Χάθηκε η ευκαιρία εξαιτίας τω πρόωρων εκλογών της 25-1-2015 και με υπαιτιότητα και της σημερινής Κυβέρνησης ως Αντιπολίτευσης, αλλά και της προηγούμενης, η οποία δεν εκκίνησε εγκαίρως τις διαδικασίες αναθεώρησής του, ώστε η παρούσα Βουλή να είχεν ήδη καταστεί πλέον ως Αναθεωρητική.
Καταθέτω ορισμένες μου, σκέψεις και απόψεις που, πρέπει να συμπεριληφθούν, κατά την αναθεώρησή του Συντάγματος όπως: Οι βουλευτές να εκλέγονται για πέντε συνεχή χρόνια, αντί τεσσάρων και ο αριθμός τους να μειωθεί δραστικά στους 151. Άρθρα 51-53. Οι βουλευτές να μην γίνονται υπουργοί. Εφόσον γίνουν να εκπίπτουν αυτεπάγγελτα της βουλευτικής τους ιδιότητας. Η διαδικασία διάλυσης της Βουλής για προκήρυξη πρόωρων εκλογών, να περιέλθει στην αρμοδιότητα της Βουλής και όχι του εκάστοτε Πρωθυπουργού. Άρθρο 41. Να καταργηθεί το Ζ ψήφισμα της Βουλής (Συνεδρίασης ΚΔ της 22-12-1964) που, εξισώνει τη βουλευτική αποζημίωση, στο σύνολο των αποδοχών του Προέδρου του Αρείου Πάγου. Να ξεκαθαρίζονται με απόλυτη σαφήνεια τα της ασυλίας των βουλευτών και της ατιμωρησίας των μελών των Κυβερνήσεων. Άρθρο 61-62-86. Να θεσμοθετηθεί Συνταγματικό Δικαστήριο. Στη Βουλή να εισέρχονται τα κόμματα που θα συγκεντρώνουν Πανελλαδικά το 5% του εκλογικού σώματος (προσθήκη στο άρθρο 54). Αυτό ισχύει στη Γερμανία. Στην δε Τουρκία το 10%. Οι Βουλευτές να εκλέγονται όχι κατά Νομούς, αλλά κατά Περιφέρειες. Ο αριθμός των Υπουργείων δεν θα μπορεί να είναι μεγαλύτερος των 15 και των υπουργών – υφυπουργών των 30. Άρθρα 81-82. Σε κάθε Υπουργείο να θεσπίζεται θέση μονίμου υφυπουργού ή Γενικού Γραμματέα, ως συνέχεια της λειτουργίας της Κρατικής μηχανής. Υπουργοί – Υφυπουργοί – Γενικοί – Ειδικοί Γραμματείς θα μπορούν να πολιτεύονται μετά από παρέλευση πέντε ετών, από την απομάκρυνση από τα καθήκοντά τους. Να διευρυνθούν ορισμένες αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας όπως η σύγκληση του Συμβουλίου των Αρχηγών των Κομμάτων, με τη συμμετοχή των διατελεσάντων κοινοβουλευτικών πρώην πρωθυπουργών. Η εκλογή του να παραμείνει έμμεση δηλαδή από τη Βουλή, τροποποιημένου του άρθρου 32 όπως προαναφέρω.
Αυτές είναι μερικές σκέψεις και απόψεις ενός απλού ανθρώπου που, γράφει και σκέπτεται με το κοινό νου που πιστεύει ότι διαθέτει. Πρέπει επιτέλους ή μάλλον επιβάλλεται να αποκτήσει η πατρίδα μας ένα άλλο Σύνταγμα με σαφή διάκριση των εξουσιών και όχι τόσο μακροσκελές και φλύαρο όπως είναι το σημερινό των 27.000 λέξεων. Ιδού πεδίον λαμπρόν δόξης κ. πρωθυπουργέ και αρχηγέ της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και λοιπών κομμάτων της Βουλής.
