Στο έτος Εγίρας* 1396 μωαμεθανικής χρονολογίας στο Τουρκόντο της Αφρικής ο Πρόεδρος Ρενταγκάν, που τον εξέλεξαν τρεις φορές στο αξίωμα του αρχηγού οι φυλές Μπεε (από το βέλασμα προβάτων) και Γκριζολάκο, ετοιμάζει καταλόγους προγραφών για τις κεφαλές των φυλών Φετούλα και Γκιουλόα. Αυτές θέλουν να διώξουν τον Πρόεδρο, που όμως το μυρίστηκε, και γρήγορα ετοίμασε grosso colpo, για να τους βγάλει από τη μέση. Αναθέτει στη φυλή Γκριζολάκο, να κάνει εικονική στάση του στρατού, ώστε αφού «αποτύχει», να εκκαθαρίσει τα μεγάλα κεφάλια των Φετούλα και Κεμάλι. Το σχέδιο πετυχαίνει και η απειλή από τους Φετούλα και Κεμάλι δεν υπάρχει πια. Εκατοντάδες προγραμμένοι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο δραπετεύουν σε γειτονικά κράτη. Μεταξύ τους και οκτώ αεροπόροι, που ζητούν άσυλο στο γειτονικό πολύπαθο κρατίδιο του Ελλαδόκο. Εκεί πρωθυπουργεύει ο φύλαρχος Τσίπρουα της φυλής των Συριζόα. Ρενταγκάν και Τσίπρουα συμφωνούν, να επιστραφούν οι οκτώ φυγάδες στο Τουρκόντο.
Ακολουθεί ο διάλογος μεταξύ των αρχηγών:
-Τσίπρουα, λέει ο Ρενταγκάν, να μου στείλεις πίσω τους φυγάδες.
-Ευχαρίστως, λέει ο Τσίπρουα. Δεν θέλω μπελάδες. Σε λίγο καιρό θα τους έχεις.»
Κάποιοι Δικαστές όμως του Ελλαδόκο, που δεν ανήκουν στη φυλή των Συριζόα, αρνούνται να ακούσουν την Πρόεδρό τους Θανόα της φυλής Συριζόα. Αποφασίζουν, να μην παραδώσουν τους φυγάδες. Ξανατηλεφωνεί ο ο Ρενταγκάν.
-Τσιπρούα, με γέλασες. Δεν μου γύρισες τους πραξικοπηματίες .
-Μη θυμώνεις, απαντά ο Τσίπρουα. Θα τακτοποιήσω το πράγμα. Βρες εσύ έναν τρόπο, να πιάσεις εκεί στα σύνορα δυο – τρεις στρατιώτες Ελλαδόκους. Ύστερα φυλάκισε τους. Εγώ θα κάνω, ότι δεν πρόκειται να κάνω ανταλλαγή με τίποτα. Θα γίνει θόρυβος στο Ελλαδόκο, γιατί εσύ θα απειλείς με πόλεμο, αν δεν σου γυρίζω τους οκτώ φυγάδες.
-Και οι Ελλαδόκοι εκεί πέρα, απαντά ο Ρενταγκάν, δεν θα βγουν στους δρόμους; Τι θα κάνουν εκεί οι φυλές Μητσατόκο, Πασόκο και Κουκούε; Δεν βλέπω εύκολη την ιστορία.
-Μην ανησυχείς, του απαντά ο Τσίπρουα. Εσύ, αφού πιάσεις τους Ελλαδόκους, και οι δικοί σου θα αρχίσετε να απειλείτε με πόλεμο. Θα βάλεις τους δικούς σου να φωνάζουν ότι θα μας πετάξουν στη θάλασσα, για να βρούμε στο βυθό τους σκελετούς των παππούδων μας από το 1922. Θα βάλεις αεροπλάνα και πλοία να πυκνώσουν τις παραβιάσεις στα χωρικά νερά και στον εναέριο χώρο. Θα βάλεις τον κολλητό σου Γκιλντίρη να λέει ότι οι βραχονησίδες είναι τούρκικες..έτσι θα δημιουργήσεις πανικό στο Ελλαδόκο. Εδώ δεν θέλουν πόλεμο. Είναι με τα τηλεκοντρόλ στο χέρι, ασχολούνται με βιντεοπαιχνίδια και καθώς υπάρχουν πολλοί χαζοί ξημεροβραδιάζονται με τα έξυπνα κινητά.
-Για ποια κινητά μιλάς και διάφορα παιχνίδια την ώρα που εγώ σου ζητάω συγκεκριμένα πράγματα, τον ρωτά ο Ερνταγκάν.
-Περίμενε να τελειώσω. Μικροί μεγάλοι εδώ, εκτός από λίγες εξαιρέσεις τα διάφορα εργαλεία της τεχνολογίας τα έχουν για να χαζεύουν. Και στα αλήθεια σου λέω έχουν χαζέψει αφού το 1/3 των Ελλαδόκων πιστεύουν ότι ψεκάζονται και το 75% θέλει τον Πούτιν ενώ μόνο το 3% την Μέρκελ που μόνο η ίδια μας έδωσε πάνω από 100 δις δανεικά λεφτά, κι άλλες δυο φορές τόσα οι σύμμαχοί της. Στο Ελλαδόκο όμως πιστεύουν ότι μας βοηθάει ο Πούτιν που δεν μας έδωσε φράγκο. Πρόσεξέ με λοιπόν. Εγώ έγινα Πρωθυπουργός στο Ελλαδόκο αν και του άλλαξα εγώ τα φώτα με τα μαγικά του φίλου μου Βαρουφίκη και τα κόλπα από την Ινδία που δεν έπιασαν τόπο. Με τέτοιον κόσμο λοιπόν κάνω τη δουλειά μου, και την κάνω τόσο καλά που σε λίγο θα μπορώ και να μην κάνω εκλογές καθώς έχω πιάσει όλα τα πόστα. Έτσι τους Ελλαδόκους θα τους τουμπάρω.
-Μα καλά κι αν αρχίζουν να φωνάζουν οι φυλές των Mιτσατόκο, Κινάλι, Κουκούε;… δεν τα βλέπω τόσο εύκολα όπως μου τα λες.
-Ας το πάνω μου, που σου λέω, και θα δεις, ότι στο τέλος θα τους πάρεις πίσω τους φυγάδες.
Έτσι κάποιο πρωί επτά Τουρκόντιοι κοντά στα σύνορα με το Ελλαδόκο παγιδεύουν και αιχμαλωτίζουν δυο αξιωματικούς Ελλαδόκους. Τους φυλακίζουν και αρνούνται να τους επιστρέψουν. Αρχίζουν τις φωνές και τα συλλαλητήρια στη Χώρα του Τσιπρούα. Ο κόσμος ζητά την επιστροφή των αιχμαλώτων. Οι αρχηγοί των Μητσατόκο, Κινάλι, Κουκούε και Λεβεντόκο τα βάζουν με τον Τσιπρούα, που δεν καταφέρνει να γυρίσουν τα παιδιά, που τους έστησαν ενέδρα οι Μπεε του Τουρκόντο. Ο Υπουργός Άμυνας Καμέο ξιφουλκεί εναντίον του Ρενταγκάν. Λέει πως είναι τρελός, και πως θα κλείσει στη φυλακή τα δυο παιδία για 15 χρόνια. Ακολουθεί αναταραχή μεγάλη. Θρήνος και οδυρμός στους Ελλαδόκους.
Οι στρατοί σε Ελλαδόκο και Τουρκόντο ετοιμάζονται για πόλεμο, καθώς καθημερινά στις θάλασσες αεροπλάνα και πλοία των δυο κρατών βρίσκονται σε κατάσταση συναγερμού. Μόνο που το Τουρκόντο είναι μεγάλη ζούγκλα με εκατοντάδες χιλιάδες άγρια θηρία και εκατομμύρια πρόβατα, ενώ το Ελλαδόκο μικρό κράτος με πολλές φυλές, όπου οι φύλαρχοι τσακώνονται για τις καρέκλες. Στο Ελλαδόκο η «καρέκλα» της εξουσίας εξασφαλίζει παχυλούς μισθούς, δωρεάν ταξίδια στον κόσμο, φιγούρα και προβολή, μίζες και αρπαχτές, ρουσφέτια και λουβιτούρες. Όλοι τώρα «λαός και Κολωνάκι» ασχολούνται με τον πόλεμο, καθώς φοβούνται το πνίξιμο και τα θηρία του Τουρκόντο. Θέλουν ησυχία. Έχουν ξεχάσει εντελώς την οικονομική τους κατάντια, την άγρια φορολογία και τον ατσίδα Βαρουφίκι με τα κόλπα της Ινδίας. Ξέχασαν ακόμα και τα παραδείσια χανουμάκια, που τους έταξε ο Τσιπρόα, για να τον ψηφίσουν Καθώς τα έχουν χαμένα και τρέχουν στα σούπερ μάρκετ να μαζέψουν αλεύρια, μακαρόνια και κονσέρβες, μήπως και ξεσπάσει πόλεμος, δεν μπορούν να σκεφτούν, πως αντί για παράδεισο μπήκαν στο καθαρτήριο** και αργά μα σταθερά πορεύονται στη κόλαση.
Ξέχασαν ακόμα οι Ελλαδόκοι και πως πριν λίγα χρόνια με χίλια βάσανα πήγαν να βγουν από το καθαρτήριο στο έτος Εγίρας 1392, αλλά γλίστρησαν τότε πιο βαθιά μαζί με τον Βαρουφίκι, αφού ο Λαφαζανόκο δεν μπόρεσε ν’ αρπάξει τα λεφτά της Τράπεζας, ούτε έπιασαν τα αεροπλανικά κόλπα με τη Βενεζουέλα, την Κίνα και τον Πουτίνι. Πήγε άπατη και η ιστορία με το βλαβερό χρέος από την προεδρίνα Κωνσταντόκι. Η τελευταία αυτή της φυλής Συριζόα, έκανε δικό της μαγαζί, κάνει τον αρχηγό, και τελευταία ασχολείται να σηκώνει τις μπάρες στα διόδια, και να φυλάει καραούλι ,μήπως και πέσει κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη. Ούτε και η δικαστίνα Θανόα κατάφερε τίποτα για την παράδοση των οχτώ φυγάδων.
Επανέρχεται ο Ρεντογκάν κι αυτή τη φορά αγριέυει το πράγμα.
- Ακουσε με Τσιπρόα. Έτσι και δεν πάρω τους φυγάδες, θα γίνει της κακομοίρας..
-Μη θυμώνεις, του απαντά ο φύλαρχος των Συριζόα. Καθυστέρησα λίγο, γιατί ασχολήθηκα να καθήσω στο σκαμνί τον τελευταίο καιρό τους φυλάρχους από τις φυλές Μητσατόκι και Κινάλι. Έβαλα Eισαγγελείς από τη φυλή μου μαζί με τον Υπουργό μου Κοντόκι, να τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί κάποια κεφάλια από τις φυλές αυτές, καθώς πήρα και μαθήματα από το Τουρκόντο. Από δώ και στο εξής εσύ θα συνεχίσεις να στέλνεις commandos, πλοία και αεροπλάνα. Αμέσως εγώ στα γρήγορα θα σου στείλω τους φυγάδες και συ θα στείλεις πίσω τους αιχμαλώτους. Εντάξει;
Κάπου εδώ σταμάτησα το διάβασμα του βιβλίου. Eπειδή το βρήκα ενδιαφέρον σκέφτηκα να μεταφέρω στη στήλη μου περίληψή του. Όταν το τελειώσω, θα σας γράψω τη συνέχεια και το τέλος της ιστορίας. Ίσως τότε σείς να την έχετε πληροφορηθεί , οπότε θα είναι περιττό, να σας απασχολήσω κι εγώ. Την καλημέρα μου και καλή Άνοιξη.
Γράφει ο "Όμηρος"
e-mail : omhros-el@gmail.com
facebook: Ομηρος Ελευθερία
*Ετος Εγίρας: είναι το χρονολογικό έτος σύμφωνα με το ισλαμικό ημερολόγιο και σημαίνει «έτος της φυγής» (στην αραβική, χίτζρα). Στην περίοδο της οθωμανικής αυτοκρατορίας ο όρος αποδόθηκε στα Ελληνικά ως «χιτζρέ».[1]
Η αρίθμηση των ετών Εγίρας ξεκινά από το έτος 1, όταν ο Μωάμεθ εξορίστηκε από την Μέκκα και κατέφυγε στην Μεδίνα, όπου απέκτησε έναν πρώτο πυρήνα πιστών. Αυτό αντιστοιχεί στο 622 μ.Χ. του γρηγοριανού ημερολογίου.
**καθαρτήριο: στα λατινικά Purgatorium, αναφέρεται σε δόγμα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, σύμφωνα με το οποίο όσοι πεθαίνουν σε κατάσταση θείας χάρης (δηλαδή οι ψυχές οι οποίες κέρδισαν τον ουράνιο Παράδεισο), πρέπει να περάσουν από μία κατάσταση κάθαρσης για να φθάσουν στην αγιότητα ή «τελική θέωση», την οποία απαιτεί η είσοδος στον Παράδεισο. ο Δάντης περιγράφει στη Θεία Κωμωδία το καθαρτήριο ως «προάστιο» ή «προθάλαμο» της Κολάσεως, ορθότερα θα μπορούσε να περιγραφεί ως «προθάλαμος του Παραδείσου».
