Η Ελλάδα του '21 έκανε την επιλογή της. Ο πόθος για λευτεριά, ήταν η κορύφωση της έκστασης του αγωνιστή. Ήταν όραμα και όνειρο ζωής, κορυφαίο και άγιο όνειρο! Πάνω από τη ζωή και το αίμα που οδηγούσε στη θυσία και τον ηρωισμό.
Τι ήταν όμως αυτό που συντηρούσε την ελπίδα για την ανάσταση του έθνους για τέσσερις αιώνες σκλαβιάς;
Ήταν απλά, η συνείδηση του Γένους. Η πίστη στον Θεό και το δίκιο, η πολιτισμική του ταυτότητα, η ιστορία του, η φωνή της γης και της άγιας παράδοσης! Δώρα του πνεύματος και στήριξης στον αγώνα κατά της αμνησίας. Αυτή ήταν και η αρματωσιά τους.
Αυτά τα "άγια δώρα", καρποί αξιών και αρχών του ελληνορθόδοξου πολιτισμού, μεταγγίζονταν από γενιά σε γενιά, από τη μάνα στην κόρη και την εγγονή, τροφή της συνείδησης του σκλάβου και σύντροφος της ψυχής του αγωνιστή του '21!
Σύμβολό του στον αγώνα, ο πνευματικός άνθρωπος, αφού "η ιστορική μοίρα είναι να ζει και αν αγωνίζεται ως δύναμη ηθική και πνευματική".
Αυτοφυής ήταν ο χαρακτήρας της ελληνικής επανάστασης που προκάλεσε τον θαυμασμό όλων.
Γολγοθάς η πορεία του. Το ιστορικό του έπους, η διαδρομή του αγωνιστή προς την ελευθερία, τα δεινά, το αίμα, η διχόνοια η "δολερή", ο ξένος παράγοντας, η θυσία για την πίστη του Χριστού και την πατρίδα", ενέπνευσαν μεγάλους καλλιτέχνες, ποιητές, λογοτέχνες και ιστορικούς αναλυτές.
Μελανό σημείο η διχόνοια. Η δολερή και καταστροφική. Τροχοπέδη στην πρόοδο. Προκαλεί μίσος, διαφθείρει ψυχές και προκαλεί κρίση. Ο δόλος είναι η τροφή της σκέψης των δολίων που για την ικανοποίηση του αρρωστημένου "ΕΓΩ" τους και της άκρατης και επικίνδυνης φιλοδοξίας τους μπορεί να θυσιάσουν τα πάντα. Είναι η μόνιμη και μεγάλη πληγή του γένους!
Χρέος μας λοιπόν η εθνική ανάμνηση, η μελέτη και τα διδάγματά της για την πορεία του έθνους. Οφείλουμε να κοιτάζουμε και προς τα πίσω. Έτσι θα προγραμματίζουμε με σιγουριά το ταξίδι της χώρας στο μέλλον.
Αυτό να κάνουμε και τώρα γιατί η διχόνοια χτυπά την πόρτα της χώρας. Αιτία τα ποικίλα σκάνδαλα-διαφθορά, καταχρήσεις, κλεψιά, ψέμα- που ως ιός απλώνονται και απαιτείται γρήγορη και άμεση λήψη μέτρων ίασης!
Υπάρχει ευθύνη μεγάλη και πρέπει να ξαναμιλήσουμε για αρχές και αξίες, για δικαιοσύνη και αλήθεια, τιμιότητα και ευθύνη, συγγνώμη και μετάνοια.
Μόνο αυτός ο δρόμος είναι δρόμος σωτηρίας, αισιοδοξίας, ανάπτυξης και επιστροφής των επιστημόνων που πήραν το δρόμο της ξενιτιάς και προσφέρουν πολλά στην ξένη, λόγω των "αμαρτημάτων" της εξουσίας.
Πρέπει να ξαναβρούμε την ελληνορθόδοξη συνείδηση. θα τη βρούμε στην παράδοσή μας, στη γλώσσα μας και την ψυχή μας και έτσι θα βρούμε την ιστορική περπατησιά μας.
Στο κάτω-κάτω έθνος χωρίς παράδοση δεν υπάρχει. Αυτή δείχνει το δρόμο. Διδάσκει και συμβουλεύει πως "μαθαίνοντας πούθε έρχεσαι ξέρεις και πού είναι ο δρόμος να πας..!".
Η 25η Μαρτίου λοιπόν, δεν είναι μόνο γιορτή παρελάσεων και πανηγυρικών λόγων. Είναι πρωτίστως και γιορτή περισυλλογής, μνήμης, διδαχής και πράξης. Έτσι θα τιμήσουμε τους αγωνιστές του '21 που στο προσκλητήριο του ξεσηκωμού του γένους είπαν "παρών" και προτίμησαν να θυσιάσουν τη ζωή τους για την απόκτηση της ελευθερίας, ποτέ όμως την ελευθερία για τη ζωή τους!
Ας έλθουμε επιτέλους "εις εαυτόν" ως λαός και χώρα. Είναι η μόνη οδός σωτηρίας και προόδου.
Του Δημητρίου Νταφούλη
