Τυχερά που είναι τα πουλιά! Ίσως γι' αυτό ξυπνούν από το πρωί, όρθρου βαθέος, για να προλάβουν να δουν τα πανέμορφα χρώματα της ανατολής, να λάβουν το μειδίαμα του κόκκινου ήλιου και να μεταδώσουν τούτο το χαμόγελο στους ανθρώπους.
Και αυτοί, ακούγοντας τα γλυκά κελαηδίσματα, τα τιτιβίσματα, των στρουθίων, εγείρονται ταχέως. Πολλοί κατηφορίζουν στην όχθη του Πηνειού για να πάρουν κι άλλη χαρά, αντικρίζοντας το καθρέπτισμα των δέντρων στον ποταμό, εισπνέοντας τον ζωογόνο, μυρωδάτο αέρα των πεύκων και των κυπαρισσιών.
Ύστερα προσπαθούν να δώσουν τούτη τη χαρά και σε άλλους συνανθρώπους τους.
- Καλημέρα, κυρ-Γιάννη, ευχήθηκε και ο κύριος Νίκος, μόλις είδε τον φίλο του να κάθεται σε ένα παγκάκι, πλησίον της τοξωτής πεζογέφυρας.
- Καλή σου μέρα... Έλα, έλα να διαβάσεις τα νέα της εφημερίδας. Σίμωσε και θα χαρείς. Πράγματι, το χαμόγελο στην όψη του μπαρμπα-Νίκου άνθισε πιο πολύ σαν διάβασε το πρωτοσέλιδο.
"Λαρισαίες, Λαρισαίοι, σας ανακοινώνουμε ότι όλοι οι Δήμοι του Ν. Λάρισας λάβαμε μια σπουδαία απόφαση και ζητούμε την στήριξή σας. Θα δωρίσουμε σε κάθε τάξη των Δημοτικών Σχολείων, των Γυμνασίων και των Λυκείων, από ένα ιστορικό και ένα λογοτεχνικό βιβλίο, τα οποία αναφέρονται στην περιοχή μας, στον Πηνειό, στη Λάρισα, στη Θεσσαλία. Βοηθήστε όμως και σεις! Δωρίστε ή δανείστε ένα-δυο βιβλία, π.χ. ένα τεύχος του Θεσσαλικού Ημερολογίου και ένα λογοτεχνικό (π.χ. "Ο Ζητιάνος" του Ανδρέα Καρκαβίτσα, διηγήματα του Παπαδιαμάντη και άλλων Θεσσαλών συγγραφέων).
Σε δεύτερη φάση καλούμε όλους τους μαθητές, τους γονείς και τους δασκάλους να γράψουν. Να περιγράψουν τις ομορφιές της Λάρισας! Να τα δημοσιεύετε στις τοπικές εφημερίδες και στα περιοδικά και κάποια να τα αποστείλετε στον Δήμο που ανήκετε!
Επίσης, κάθε τάξη καλό είναι να συμμετέχει σε τακτά χρονικά διαστήματα, στους διαγωνισμούς εκθέσεων. Τα θέματα (π.χ. "περιγράψτε τον Πηνειό" ή "πώς μπορούμε να διώξουμε την ρύπανση") θα δίνονται την ίδια ημέρα και ώρα (π.χ. κάθε πρώτη του μήνα) σε όλες τις τάξεις. Όποιοι εκπαιδευτικοί θα συμμετέχουν θα επιλέγουν την καλύτερη έκθεση και εμείς θα δίνουμε μικρά δώρα στις τάξεις!
Στη συνέχεια θα τυπώσουμε βιβλία στα οποία θα συμπεριλάβουμε κείμενα και των δύο κατηγοριών! Δηλαδή και αυτά που γράφτηκαν στο σπίτι και εκείνα που γράφτηκαν στο σχολείο"!
* * *
Ήταν μια ιστορική ημέρα! Ο πρώτος σπόρος είχε πέσει και, το σημαντικότερο, φάνηκαν συντόμως οι πρώτοι καρποί!
Ας δούμε τι έγραψε ένας μαθητής για ένα υπέροχο μέρος του Ν. Λάρισας:
"Πριν από λίγες ημέρες επισκεφτήκαμε την Παναγία στο Βρυζόστι. Τούτος ο ιερός ναός είναι χτισμένος μετά το χωριό Μεσοχώρι.
Μόλις αφήσαμε την ασφάλτινη οδό, πριν να φτάσουμε στην Κώμη Δομένικο και πατήσαμε την χωμάτινη, η ψυχή μας άρχισε να ταξιδεύει σε άλλες εποχές.
Πουθενά δεν βλέπεις τσιμέντο. Από εκεί που υπάρχουν ακόμη πέτρινα τοιχία παλαιών νερόμυλων, έφταναν εικόνες του παρελθόντος.
Λες και μπήκαμε σε μία χρονομηχανή, συνεχίσαμε αργά, δίπλα πανύψηλα σε πλατάνια και σωρούς από πέτρες.
Μετά από λίγα λεπτά περάσαμε ένα μικρό ξύλινο γεφύρι, κάτω από το οποίο κυλούν τα γάργαρα νερά των παρακείμενων πηγών.
Μα η πιο ωραία εμπειρία ήταν εντός του ναού, ο οποίος είναι αφιερωμένος στη Γέννηση της Θεοτόκου. Πρόκειται για τρίκλιτη ξυλόστεγη Βασιλική με λίθινους τοίχους, το πλάτος των οποίων αγγίζει το ένα μέτρο!
Μεγάλη εντύπωση μου προξένησε η παντελής έλλειψη παραθύρων.
- Μα από πού φωτίζεται; αναρωτήθηκα.
Η απάντηση ήρθε γρήγορα. Άνωθεν ξεχύνεται άπλετο φως σαν καταρράκτης!
Έστρεψα το βλέμμα μου προς τα πάνω ακριβώς τη στιγμή που ο ιερέας λέει "άνω σχώμεν τας καρδίας" και αντίκρισα ενεός τους δύο φεγγίτες!
Το φως έπεφτε ασταμάτητα, λούζοντας και τα δικά μας πρόσωπα και των ψαλτών.
- Λες γι' αυτό να ακούγονται τόσο ωραία ή μήπως επειδή δεν υπάρχουν μικρόφωνα;
Όταν τελείωσε η θεία λειτουργία παρατηρήσαμε πάλι τις υπέροχες αγιογραφίες. Μια αρχαιολόγος μάς διάβασε τι γράφουν διότι εμείς δεν ξέρουμε καλά. Ευτυχώς είχα ένα τετράδιο. Να τι γράφει μία:
Ορώ σε, τάφε, δειλιώ σου την θέαν και καρδιοστάλακτον δάκρυον χέω, χρέος το κοινόφλητον εις νουν λαμβάνω. Πως ουν μέλλω ομελθείν βαβαί πέρας τοιούτον; Αι, αι, θάνατε, τις δύναται φυγείν σε;
Ακούσαμε ότι αυτή η επιγραφή υπάρχει και σε μια Μονή των Μετεώρων. Συνοδεύει την εικόνα του Αγίου Σισώη, μπροστά στον τάφο και στα γυμνά οστά του Μεγάλου Αλεξάνδρου!
Ένα παιδί ρώτησε την κ. Αρχαιολόγο:
- Κυρία, πώς θα μάθουμε αρχαία;
Θα σας βοηθήσει, εάν πηγαίνετε συχνά στις εκκλησίες! Όταν ήμουν μαθήτρια, μάς έβαζαν να ψέλνουμε! Ξέρετε πόσο ωφελεί; Για τους Χριστιανούς, η αρχαία Ελληνική γλώσσα, είναι ζωντανή! Ακόμη, κι αν δεν μάθετε πολύ καλά τα αρχαία, θα εμπλουτίσετε το λεξιλόγιό σας και θα έχετε τη δυνατότητα να διαβάζετε πιο γρήγορα τα κείμενα που συναντάτε στη δημοτική γλώσσα! Είναι τυχαίο που μεγάλοι Έλληνες, π.χ. Παπαδιαμάντης, Μωραϊτίδης, Μίκης Θεοδωράκης, έψελναν όταν ήταν μικροί;".
* * *
Ας δούμε τώρα τι έγραψε ένας δάσκαλος:
"Μου αρέσει πολύ να ανεβαίνω τις κλίμακες, τις άγουσες στον λόφο του Αγίου Αχιλλίου. Από εδώ θαυμάζεις τν χιλιοτραγουδισμένο Όλυμπο, την πυραμιδωτή κορυφή της Όσσας, τον αργυροδίνη Πηνειό!
Ιδιαιτέρως με θέλγει ο ήλιος πριν από την δύση του. Σαν ένας μεγάλος ζωγράφος, βάφει τα νέφη, τον ουρανό, τα λευκά μάρμαρα και τους κίονες. Και διεισδύοντας εντός του ναού φωτίζει τις όψεις των Αγίων!
Είναι πολύ μαγευτικό το ηλιοβασίλεμα της Λάρισας. Μολονότι δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που πρωτοπάτησα στην Λάρισα, κατάλαβα ότι τούτη η πόλη έχει ομορφιές.
* * *
Την επαύριον περπάτησα στην Κεντρική πλατεία. Εκεί, στάθηκα έμπροσθεν του καινούριου μεγάλου χάρτη, ακούγοντας δύο πολίτες:
- Προτείνω να πάμε με τα ποδήλατα ως την Άργισσα, είπε ο πρώτος. Θα ακολουθήσουμε την Πέμπτη διαδρομή: Ποδηλατόδρομος Μανωλάκη, Πηνειός, Άγιος Χαράλαμπος, Μνημείο Ιπποκράτη, Αισθητικό Άλσος και, μέσω του σκιερού και ευωδιαστού αναχώματος που έχει πολλά πεύκα, θα βρεθούμε στην Άργισσα, έναν από τους αρχαιότερους οικισμούς της Ευρώπης!
- Ωραία η ιδέα σου. Το Σάββατο να πάμε στην Αγία Μαρίνα...
- Πώς θα πάμε;
- Ακολουθώντας την πράσινη διαδρομή: Πεζόδρομος Βενιζέλου, Α' Αρχαίο Θέατρο, Γέφυρα, Κηποθέατρο, Ανάχωμα, Αγία Αικατερίνη, Αισθητικό Άλσος, Νέα Πεζογέφυρα, Αγία Μαρίνα. Τούτη την διαδρομή την επιλέγουν πολλοί, διότι είναι ασφαλής. Επιτρέπεται μόνο για πεζούς και ποδηλάτες. Να μην λησμονούμε ότι σε όλο το μεγάλο πάρκο απαγορεύονται αυστηρά οι ψεκασμοί με χημικά! Δηλαδή μπορούμε άφοβα να μαζέψουμε τσουκνίδες, βότανα ή να αγοράσουμε φρέσκα βιολογικά προϊόντα από τα πανέμορφα περιβόλια.
- Γιατί να μην πάμε την Κυριακή;
- Φίλε μου, οι Κυριακές είναι μέρες ξεκούρασης και...
- Εντάξει. Την Κυριακή, μετά την Εκκλησία, να επιλέξουμε μια μικρή διαδρομή, για να γνωρίσουν τα παιδιά μας την ιστορία, τα λαμπρά έργα των προγόνων μας: Τα αρχαία θέατρα, το τείχος του Ιουστινιανού, την παλαιοχριστιανική Βασιλική του Αγίου Αχιλλίου, το Βαλανείο, το Αρχαίο Υδραγωγείο, το οποίο βρίσκεται στην οδό Μανωλάκη (όπισθεν μιας πολυκατοικίας)...
- Μα.. πήγαν τα παιδιά μας εκεί. Δεν θυμάσαι;
Περπάτησαν και σε όμορφες γειτονιές... Έγραψαν. Ζωγράφισαν και το νησί του Πηνειού.
- Μπράβο στους δασκάλους και στον Δήμο, αλλά είναι χρήσιμο και σε εμάς να κάνουμε το ίδιο. Πρώτα να διαβάζουμε, ύστερα να επισκεπτόμαστε τα μέρη και μετά να γράφουμε! Να κλείνουμε τις οθόνες και να ανοίγουμε βιβλία, για να δίνουμε το παράδειγμα στα παιδιά! Με το χαρτί, τα βιβλία και τις εφημερίδες, θα μορφωθούν καλύτερα διότι...
- Τα ξέρω, διέκοψε ο άλλος. Πάμε τώρα.
Αυτά είπαν οι δύο πολίτες και ύστερα συνέχισα την βόλτα μου, ώσπου τα μάτια μου άρχισαν να ξεπλένονται από την λάμψη του χιονισμένου γερο-Όλυμπου, ο οποίος, επιβλητικός κι αγέρωχος έμοιαζε να αιωρείται πάνω από την πυκνή βλάστηση του Πηνειού. Βαδίζοντας στον μαλακό, χωμάτινο διάδρομο της όχθης, ο οποίος είναι ιδανικός για διάφορες παθήσεις των ποδιών και της σπονδυλικής στήλης, είδα μία ακόμη ωραία εικόνα: τον ναό του Αγίου Αχιλλίου καθρεφτιζόμενο στα κρυστάλλινα νερά του ποταμιού!
Μολονότι τούτη η περιοχή είναι γνωστή από τις περιγραφές Ελλήνων και ξένων περιηγητών, πάντοτε προσφέρεται για να την περιγράψεις γραπτώς! Ίσως διότι τα έργα των προγόνων μας ήταν αρμονικά δεμένα με τη φύση, η οποία κάθε ημέρα, κάθε εποχή είναι διαφορετική".
Από τον Βασίλειο Αρότσιο
* Ο Βασίλειος Αρότσιος είναι δάσκαλος
