Ως προιστάμενος επί 13 χρόνια των ΓΑΚ, είχα εισηγηθεί στο Υπουργείο, να μην το δώσει, όπως και έπραξε, εφόσον έδωσε κάποια χρήματα για να το αναστηλώσει. Κυρίως όμως γιατί με το τότε στήσιμο της Υπηρεσίας, η οποία έπρεπε να γίνει γνωστή και προσβάσιμη στον κόσμο, χρειαζόταν το κεντρικό κτίριο ως μέσον προβολής της, ήταν το στίγμα της. Όμως υπήρξε πρόνοια, χάρη και στην επιμονή ενός άλλου διαθέτοντος ιστορική συνείδηση πολιτικού, του Μάξιμου Χαρακόπουλου, να ενοικιάσει η Υπηρεσία μεγάλους χώρους (κάπου 800-900 τ.μ.) στη Νέα Σμύρνη, σε περιοχή που βολεύει τους πολίτες για στάθμευση Ι.Χ. ή να με τη συγκοινωνία.
Επομένως η απόφαση της σημερινής διοικήσεως των ΓΑΚ, πρώτα από εδώ από τη Λάρισα και μετά από το Υπουργείο, την αρμόδια διεύθυνση Βιβλιοθηκών και Γενικών Αρχείων, να μην παραδίδει το κτίριο που χρειάζεται ο Δήμος, είναι εντελώς ακατανόητη! Και θα έλεγα αήθης, αν υπάρχει επίγνωση ότι γνωρίζοντας το ενδιαφέρον των σημερινών υπευθύνων του Δήμου, που παλαιά βλέποντας το έργο που γινόταν, μας υποστήριζαν, τους βάζουν το δίλημμα: «δεν φεύγουμε, κάντε μας εσείς την έξωση, αναλάβετε το πολιτικό κόστος» -το έχουν οι δημοτικοί παράγοντες, εκλογές έρχονται. Όμως μπροστά σε μια απόφαση της ελληνικής δικαιοσύνης αυτά είναι καμώματα. Ωστόσο για να μην κακίζω τις αποφάσεις κατωτέρων υπαλλήλων θα ήθελα αυτοχριόμενος ‘συνήγορος’ πλέον των πολιτών επί του θέματος να μάθουμε υπεύθυνα από τον Δήμο ποια είναι η γνώμη της σημερινής πολιτικής ηγεσίας, του κ. υπουργού.
Είχα συστήσει παραδίδοντας τη θέση μου στη διάδοχο κατάσταση πρωτίστως, εφόσον ήταν νέα άτομα, να έχουν καλές σχέσεις με τον Δήμο, περισσότερο και από το Υπουργείο. Και τότε μας βοηθούσε ο Δήμος, παρά την αρνητική συμπεριφορά μέχρι και σε προσωπικό επίπεδο ενός πρώην δημάρχου. Εδώ είναι ο κ. Λαχανάς, ο σημερινός προϊστάμενος της Υπηρεσίας Καθαριότητας που μας εξυπηρετούσε με προσωπικό ενδιαφέρον σε μεταφορές αρχείων. Το κτίριο της Σκαρλάτου Σούτσου όχι μόνον δεν προσφέρει τίποτα πλέον, αλλά είναι κατά τη γνώμη μου και εμπόδιο της Υπηρεσίας, διότι τη διασπά στα δύο, ενώ πρέπει να είναι ενωμένη. Διαθέτει μουσειακή συλλογή, την οποία δημιουργήσαμε τότε -ο Θ. Παλιούγκας και ο γράφων- και ήδη μαζεύει επισκέπτες. Δεν υπάρχουν αρχεία στο διεκδικούμενο κτίριο, κάτι ελάχιστο, μόνον βιβλία και η ύπαρξη εκεί ενός, δύο ή περισσοτέρων υπαλλήλων τέτοιες εποχές είναι σκάνδαλο. Δεν θέλω να πω περισσότερα, γνωρίζοντας βέβαια πρόσωπα και πράγματα, εκτός αν εξαναγκαστώ, αλλά η γνώμη μου ως πολίτη πλέον όπως και άλλων πολιτών όπως μαθαίνω, δεν είναι θετική για τη σημερινή αξιοποίηση του κτηρίου.
Συνιστώ ψυχραιμία στην διάδοχη κατάσταση, και εφαρμογή των νόμων. Ειδάλλως εμφανίζονται αναρχικές λογικές. Δηλαδή ξεπερνούν τα όρια.
Στον κ. δήμαρχο, με όλο το θάρρος, συνιστώ να παρακάμψει τους πάντες και επικοινωνήσει ο ίδιος με τον υπουργό ή το περιβάλλον του, κι αν εκεί δεν υπάρχει συνεννόηση, να προχωρήσει σε έξωση. Ταυτόχρονα μπορεί να υποσχεθεί με πίστη τη μελέτη ενός πλήρους πακέτου εξ μέρους του Δήμου, για εξεύρεση οριστικής λύσεως στο στεγαστικό των ΓΑΚ Λάρισας (οικόπεδο, νέο κτίριο που θα αναστηλωθεί και είναι πιο εύκολο να βρεθούν χρήματα, κοκ). Και κάποια εξυπηρέτηση στην καθαριότητα και τις μεταφορές αρχείων. Θα ήταν μια ευκαιρία να δείξει την ευαισθητοποίησή του στην ιστορική διάσταση της ανάπτυξης. Ο σκοπός θα είναι να ενταχθεί οριστικά μία ταλανισμένη υπηρεσία στη τοπική κοινωνία. Όχι όμως πείσματα και γινάτια.…
Σταύρος Γουλούλης
