Τα παιδιά ενός άλλου Θεού

Η δουλεία. Έ, όχι η δουλεία με τη μορφή της νόμιμης και καταναγκαστικής εργασίας. Οι Μαύροι της Αφρικής, που τους άρπαζαν οι Αμερικανοί με καράβια και τους μαστίγωναν, αντί πινακίου φακής να δουλεύουν νύχτα μέρα. Ή αν πάμε πιο βαθιά στους Ρωμαίους και τους Αρχαίους Έλληνες.

Σήμερα έχουμε μια απάνθρωπη μορφή δουλείας. Την χρησιμοποιούν όσοι καταναγκάζουν παιδάκια και εφήβους να εργάζονται σκληρά, κάτω από δυσμενείς συνθήκες και αντί ελαχίστης αμοιβής. Είναι αυτά τα παιδιά, τα κακοποιημένα, χωρίς παιδική ηλικία. Τα δύστυχα. Παιδιά που δουλεύουν στα άσπλαχνα ξένα χέρια ολημερίς. Χωρίς σταματημό. Ξεκομμένα από την κοινωνία, από την παιδική τους ζωή, από το φυσικό τους περιβάλλον. Ασχολούνται και μάλιστα με την προτροπή των γονέων τους, σε συνεργεία αυτοκινήτων, σε βιοτεχνίες, σε εστιατόρια, προ παντός δε στην οργανωμένη επαιτεία. Να μη μιλήσουμε για την εκπόρνευση των παιδιών, που οδηγούν σε άλλες τραγικότερες καταστάσεις. Από την παιδική εργασία, μπορεί κάποιο παιδί κάποτε να γλυτώσει. Από την παιδική όμως πορνεία, το στίγμα συναισθηματικό και ψυχικό, θα το ακολουθούν πάντοτε. Όσο ζει. Δεν είναι κάτι το κρυφό. Συχνά τα βλέπουμε σε ταινίες, σε ντοκιμαντέρ, στην ημερήσιο τύπο. Και όχι μόνο σε υποανάπτυκτες χώρες, αλλά και σε πολιτισμένες. Σε λιμάνια, σε πρακτορεία, στα τρένα, πρόθυμα να σε εξυπηρετήσουν. Μ` ένα βλέμμα κακοπαθημένο. Κορμάκι ατροφικό. Παιδάκια δίχως μέλλον. Χωρίς ασφάλεια, δίχως άδειες, βολοδέρνονται σ` έναν κόσμο ανάλγητο, σκληρό.
Στην Ελλάδα, ο δείκτης παιδικής εργασίας, είναι υπαρκτός, αλλά όχι σε υψηλά ποσοστά. Και τούτο γιατί, η παιδική εργασία στη χώρα μας, διώκεται. Πρώτα θεωρείται αντισυνταγματική. Επίσης ο ρόλος της έντονης Δημοκρατικής μας αίσθησης. Η οικογένεια, ως βασικό κύτταρο της κοινωνίας μας. Η φιλία κ.ά. υγιή στοιχεία του λαού μας, αναστέλλουν προκείμενες τάσεις σκληράδας, και αναλγησίας. Παρά ταύτα όμως, η παιδική εργασία βρίσκεται σε τροχιά αύξησης. Οι υπαρκτές όμως καταστάσεις, που δημιουργεί, το Προσφυγικό και Μεταναστευτικό ζήτημα, αναζωπυρώνουν την παιδική εργασία. Ο Τουρισμός, όπως ασκείται στην Ελλάδα, έχει και τις αρνητικές του επιπτώσεις. Μπορεί σήμερα να είναι η καλύτερή μας βιομηχανία, να προσκομίζει πολλά χρήματα στην Πατρίδα μας, αλλά κάπου χάνει λάδια. Ελάτε να πάμε στα κέντρα μεγάλης ροής Τουρισμού. Εκεί γίνεται το έλα να δεις. Φοροδιαφυγή, αδήλωτη εργασία ενηλίκων, νοθείες ποτών και φυσικά παρούσα η παιδική εκμετάλλευση. Παιδάκια, που δεν έγιναν ακόμη έφηβοι. Δείτε ακόμα στην πόλη μας παιδάκια των Ρομά οι ρακοσυλλέκτες των κάδων απορριμμάτων. Τα παιδάκια στα φανάρια των δρόμων, μέσα στην κίνηση και τα καυσαέρια.
Βλέπετε τι κάνουν οι Τζιχαντιστές. Ακόμα και παιδάκια εκπαιδεύουν για τους σκοπούς τους στέλνοντάς τα στην πρώτη γραμμή πυρός.
Οι ευθύνες ανήκουν στους εκάστοτε ασυνείδητους εργοδότες, οι οποίοι είναι ακόρεστοι στο κέρδος. Αλλά και στη ανοργάνωτη προνοιακή πολιτική των εκάστοτε Κυβερνήσεων. Η παιδική εργασία είναι εκμετάλλευση. Είναι φαινόμενο εγκληματικό. Φεύγει το παιδί από την αλάνα, το οικογενειακό περιβάλλον, το Σχολείο, την ανεμελιά. Το φορτώνουμε με ευθύνες και υποχρεώσεις. Είναι σίγουρο, πως το παιδί αυτό θα γίνει προβληματικό. Γεμάτο τραυματικές εμπειρίες. Ένα παιδί, που το στιγμάτισαν ψυχολογικά και πνευματικά. Ανάπηρο όταν θα βγει στην κοινωνία. Χωρίς Σχολείο και γνώση, πώς θα ενταχθεί στο κοινωνικό σύνολο; Και ποιος έχει το δικαίωμα, να του στερήσει όλα αυτά; Κι έπειτα, πώς θα είναι ο αυριανός κόσμος, όταν δεχθεί στους κόλπους του ενήλικους με τόσα ψυχολογικά τραύματα; Με τόση πικρία για την άτυχη μοίρα του; Αλλά και με τόσο μίσος, γι` αυτούς που γεύτηκαν και χαίρονται τη χαρά της ζωής; Ένα παιδί, που δεν του δόθηκε ποτέ στάλα αγάπης. Δεν αγαπήθηκε και γι` αυτό δεν θ` αγαπήσει ποτέ, Σακατεμένο με κουσούρια.
Τέλος, ένα παιδί, που μεγάλωσε μέσα στη φτώχεια. Που εγκλωβίστηκε μέσα σε μια αποπνικτική περιθωριοποίηση. Ανάπηρο και αναλφάβητο μέσα σ` έναν κόσμο, που καλπάζει προς το καλύτερο.
Υπάρχουν κοινωνίες, που έχουν αποδεχθεί τον ζόφο των εργαζόμενων ανηλίκων. Στην Ελλάδα μπορεί να είναι μειωμένο το ποσοστό της εκμετάλλευσης των εργαζόμενων παιδιών, αλλά το πρόβλημα υπάρχει. Γι` αυτό χρέος κάθε Έλληνα πολίτη, έχοντας υπόψη και το οξύ Δημογραφικό πρόβλημα, αλλά και την ευαισθησία για μια κατάφωρη αδικία, να ενεργοποιηθεί καταγγέλλοντας στα αρμόδια όργανα της Πολιτείας μας, κάθε σχετική παράβαση. Θα σώσουμε άδολες παιδικές ψυχούλες. Και θα κατακεραυνώσουμε συνάμα κάθε απάνθρωπο, εκβιαστή εργοδότη, που απομυζά την ικμάδα του Έθνους μας.

Του Κων/νου Ι. Παπακωνσταντίνου