Κατόπιν αυτού δίνω στη δημοσιότητα την πιο κάτω «Προσωπική Δήλωση» :
«Βρεπαλιομπαγλαμά, βρεπαλιοκερχανατζή, βρεμαλ%^&&**% τολμάς να μιλήσεις εσύ για μένα. Ποιος εσύ; Ρε ανύπαρκτε, ρε ανεπάγγελτε, ρε λακέ, που τολμάς να μου την πεις κιόλας! Εμένα ρε; Που μεγάλωσα στα Ταμπάκικα και υπήρξα εξωφυλαρούχας στον Ταμπακιακό και έχω μυρίσει την ποδαρίλα των αποδυτηρίων με τις κουτάλες; Που κάθε Χριστούγεννα, Θεοφάνια και Πάσχα μου έκανε μπάνιο η μανούλα μου στην κοπάνα; Τι ήσουνα ρε παξιμαδοκλέφτη; Ξεχνάς ρε που με παρακαλούσες να μεσολαβήσω να διοριστείς μπράβος σε νυχτερινό κέντρο κι εγώ με τα κονέ μου, τον Στηβ και τ΄ άλλα τα παιδιά, σε έβαλα στη δουλειά; Μιλάς εσύ βρεπαλιο^%$^&&*% , βρε επαγγελματία αρραβωνιαστικέ, βρε παράσιτο της κοινωνίας, που με τον κουνιάδο σου πουλούσατε μαϊμού αθλητικές κάλτσες στις λαϊκές; Άντε μην το ανοίξω παραπέρα και πω και για τα τρίφυλλα τα στριφτά που σας έπιασαν τις προάλλες στη Μελιβοία, τρία χρόνια με αναστόλα.Ουστ ρε! Αλλά σιωπώ, δεν το επιτρέπει εξάλλου το ήθος μου και η ανατροφή μου…».
(Υπάρχει κανείς άλλος που αμφισβητεί τα γραφτά μου να τον... περιποιηθώ; Γιατί σας το λέγω και αμαρτία ουκ έχω: τίποτε από δω και πέρα δεν θα μείνει αναπάντητο.)
* * *
Ζούμε εποχές μεγάλης... «ομορφιάς» στην ποδοσφαιρική Ελλάδα, αλλά ευτυχώς που υπάρχει και ο Λευτέρης Πετρούνιας… Τον κοίταζα στις φωτογραφίες από το παγκόσμιο του Μόντρεαλ όπου στέφθηκε για δεύτερη φορά «χρυσός» πρωταθλητής.
Λιτός, στητός, δωρικά απέριττος, ο Λευτέρης Πετρούνιας θυμίζει αρχαίο Θεό, λαξεμένο από το χέρι ενός Πραξιτέλη.
Κι όμως! Ο παγκόσμια αυτός αναγνωρισμένος αθλητής δεν κάνει τον παραμικρό θόρυβο γύρω από το όνομά του. Μιλούν άλλοι γι’ αυτόν, καθώς αρμόζει σε κάθε άνθρωπο πραγματικά μεγάλης αξίας. Ο Πετρούνιας εμφανίζεται κάθε φορά που έχει μεγάλους αγώνες, εκτελεί το άριστα δομημένο πρόγραμμά του, κατακτά το χρυσό μετάλλιο και αποσύρεται από τη σκηνή. Μέχρι την επόμενο αγώνα, όπου ο κότινος της δόξας τον περιμένει και πάλι.
Προσπάθησα να συλήσω τη ζωή του. Μέσα από το Google έψαξα να δω ποιος είναι ο άνθρωπος Πετρούνιας. Πώς περνά τον ελεύθερο χρόνο του, ποιες είναι οι προτιμήσεις του στη ζωή, ποιοι οι φίλοι του, αν συχνάζει σε κοσμικά στέκια, αν έχει δώσει τροφή για κουτσομπολιά, με δυο λόγια το περιβόητο lifestyle του αθλητή.
Απέτυχα. Σχεδόν όλες οι αναρτήσεις αναφέρονται στα αθλητικά του και μόνο πεπραγμένα. Έχει να χάσει αγώνα 903 μέρες. Πρώτος παντού στους επτά τελευταίους μεγάλους αγώνες (Ολυμπιακούς, Παγκόσμιους, Πανευρωπαϊκούς). Δεν έχει δώσει καν συνεντεύξεις, ούτε και μιλά για τη ζωή του. Το συμπέρασμα είναι ότι ο «άρχοντας των κρίκων», όπως είναι ήδη το προσωνύμιο του Λευτέρη Πετρούνια, δεν επιδιώκει καμιά δημοσιότητα πέραν αυτής που αναλογεί στους αγώνες που λαμβάνει μέρος.
Εμείς, ως θεατές και φίλαθλοι μπορούμε πάντως να αναλογιστούμε πόση δουλειά, πόσο μόχθο καταβάλλει αυτός ο αθλητής, ώστε να είναι ανταγωνιστικός σε ένα τόσο απαιτητικό αγώνισμα όπως η Γυμναστική. Δουλειά, δουλειά, δουλειά, προπόνηση και ξανά προπόνηση. Και μια ζωή που προφανώς θα είναι λιτή σε όλα της. Προσεγμένη η διατροφή, προσεγμένα ωράρια, όχι ξενύχτια, όχι καταχρήσεις, τι δύσκολο πράγμα για έναν νέο μόλις 26 χρόνων !
Είναι αυτό ένας μονόδρομος που ακολουθεί με δική του επιλογή. Και βέβαια, εδώ είναι η μεγάλη αξία ενός αθλητή: στη δουλειά. Η μέρα που θα εμφανιστεί ενώπιον του κοινού, είναι κάποτε και θέμα τύχης. Ποιος ξεχνά την ατυχία της Αμερικανίδας αθλήτριας Ντίβερς, που σκόνταψε λίγο πριν το τέρμα για να πάρει τελικά το χρυσό η δική μας Βούλα Πατουλίδου; Η δουλειά, ο ιδρώτας που χύνει, η δύναμη της ψυχής είναι το πραγματικό μετάλλιο του αθλητή.
Ο Λευτέρης Πετρούνιας αντιπροσωπεύει μιαν άλλη Ελλάδα. Την Ελλάδα... όπως θα έπρεπε να είναι. Την Ελλάδα που εργάζεται και προσπαθεί με επιμονή, την Ελλάδα που έχει κατανοήσει την αξία του «λακωνίζειν» και δεν φλυαρεί, την Ελλάδα που είναι... εκνευριστικά σταθερή στην απόδοσή της. Και εν τέλει την Ελλάδα του αποτελέσματος που αναγνωρίζεται παγκοσμίως. Ο Πετρούνιας θα άξιζε να είναι το πρότυπο μιας νεολαίας που σήμερα –εν πολλοίς- ακκίζεται με τους ανώμαλους και τα «ξέκωλα» της TV και που είναι «τίγκα» στη χοληστερίνη, τη νικοτίνη, τη νωθρότητα και την τεμπελιά.
Την Ελλάδα του Πετρούνια ακόμη την ψάχνουμε… Για την ώρα, έχουμε την άλλη Ελλάδα. Την Ελλάδα των... «Προσωπικών Δηλώσεων» των μεγαλομετόχων. Κούγιας, Μαρινάκης, Σαββίδης, Μελισσανίδης, όλος ο θίασος επί σκηνής, όχι για να εργαστεί και να νικήσει, αλλά να επιβληθεί, να εξουσιάσει το κοπάδι που τους ακολουθεί υπνωτισμένο. Και να κονομήσει κέρδη άκοπα κι αμύθητα.
* * *
Προσωπική δήλωση Μεγαλομετόχων (προς τον συντάκτη της στήλης):
Δεν μας παρατάς ρε γραφιά της πυρκαγιάς. Ρε χιλιομπαλωμένη παλιολινάτσα, ρε παλιο#$^$^&&$ που θα μας κάνεις και κριτική; Ρε α πάαινε να αλλάξεις φύλο τώρα που θα ψηφιστεί και ο Νόμος για τις αδερφές… Εμείς ρε ματώνουμε… Είμαστε εργοδότες εμείς ρε και δίνουμε δουλειά. Τρώει ψωμάκι κόσμος και κοσμάκης, εσένα περιμέναμε να μας κάνεις κήρυγμα; Αϊ σύρε να δεις Πετρούνια… Αφού δεν φτιάχνεσαι με Πετρούνια, τι την ψάχνεις; Εσύ αγόρι μου γουστάρεις τσαμπουκάδες, μπουνιές, ροχάλες στα μούτρα, πανώ και συνθήματα «Πούλα», «Φύγε» και πορείες, αυτό τραβάει η ψυχούλα σου τι μας κρύβεσαι και μας παριστάνεις τον κουλτουριάρη;
Πετρούνιας... Ποιος Πετρούνιας; Κατάθλιψη θα πάθεις ρε με τον Πετρούνια. Βγαίνει η ζωή με... κωλοτούμπες πάνω στους κρίκους; Αν είναι έτσι τράβα σε κάνα τσίρκο να δεις καμιά μαϊμού καλύτερα. Άιντε, σαν πολύ ταγάρι δεν μας έγινες τελευταία; Άιντε σε κάνα ψυχίατρο. Τσου μωρή… Ίσα λέμεεεεε…
ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΛΕΣΗΣ
alexiskalessis@yahoo.gr
