Η χαρτοπετσέτα

Το 1990, είχαμε την τύχη με την γυναίκα μου, να κάνουμε ένα θαυμάσιο, αλλά και πολύ ενδιαφέρον ταξίδι. Μια κρουαζιέρα στην Κριμαία. Βασικός μας προορισμός η Γιάλτα.

Μεγάλη μας η επιθυμία να γνωρίσουμε την ιστορική αυτή πόλη, που έπαιξε σοβαρό ρόλο στα παγκόσμια πράγματα. Στη Γιάλτα τον Οκτώβριο του 1944, έγινε η Διάσκεψη των τριών Αρχηγών, των χωρών που νίκησαν τον περίφημο Άξονα, Γερμανίας, Ιταλίας και Ιαπωνίας. Ήταν ο Τσώρτσιλ, ο Ρούσβελτ και ο Στάλιν. Θέμα η μοιρασιά του κόσμου, κατά ζώνες επιρροής και «προστασίας».
Πάνω σ` ένα ύψωμα, με καταπληκτική θέα και με εξ` ίσου καταπληκτική αρχοντιά, δέσποζε η Ντάτσια, το εξοχικό του Πατερούλη Στάλιν. Κυρίως μας εντυπωσιάζει η αίθουσα των συνεδριάσεων των Τριών Μεγάλων της γης. Μεγαλοπρεπής με φανταστικά έπιπλα και διάκοσμο. Δίπλα το υπνοδωμάτιο του Ρούσβελτ. Ήταν τόσο άρρωστος, ώστε δεν μπορούσε ν` αντέξει, στα παζαρέματα ή να πάει στο Ξενοδοχείο. Διαβάστε το βιβλίο: «Πώς μας κυβερνούν οι άρρωστοι». Πολλά θα μάθετε.
Βράχος στην αδηφαγία του Στάλιν, στάθηκε το λιοντάρι της Αλβιώνος ο Τσώρτσιλ. Κάποια στιγμή γινόταν η συζήτηση για την Ελλάδα. Ανάμεσα από τον Τσώρτσιλ και τον Στάλιν, βρισκόταν μια χαρτοπετσέτα. Ο Στάλιν έγραψε πάνω της, ένα 25%. Ο Τσώρτσιλ ασυζητητί, το έσβησε και έγραψε 90% παραμονή της Ελλάδος στον Ελεύθερο κόσμο και 10% στη σφαίρα του κομμουνισμού. Ο Στάλιν χαμογέλασε. Χωρίς αντίδραση συναίνεσε. Είχε ήδη καταβροχθίσει τα κράτη του Σιδηρού Παραπετάσματος.
Η Ελλάδα σώθηκε. Φανταστείτε, πώς θα ήμασταν, υπό την Ρωσική επιρροή. Πείνα, ανελευθερία, τρομοκρατία, Γκουλάγκ, στημένες δίκες κ.ά. Όσα κράτη βρίσκονταν κάτω, από κάποιον προστάτη-δυνάστη, δεν είχαν το δικαίωμα να ζητήσουν την αυτοδυναμία τους. Το είδαμε πώς όρμησαν τα Ρωσικά τανκς στην Πράγα, όταν διαδήλωσαν την επιθυμία τους για ανεξαρτησία από το Ρωσικό ζυγό. Ή και στην Ελλάδα, κατά τα Δεκεμβριανά, όπου ο ίδιος ο Τσώρτσιλ έσπευσε στην Αθήνα, για να εδραιώσει την κυριαρχία του στην Ελλάδα. Κι όταν αργότερα δήλωσε αδυναμία να βοηθήσει οικονομικά την ανάπτυξη της Ελλάδας, μας παρέδωσε στο άρμα της Αμερικής. Τούτο ήταν μεγάλη τύχη για μας. Με την Ούνρα και το Δόγμα Μάρσαλ, γρήγορα και παρά το αλληλοφάγωμά μας, περάσαμε στις αναπτυσσόμενες χώρες γνωρίζοντας μία μεγάλη περίοδο, Ειρήνης, Ευμάρειας και Δημοκρατίας.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι της Ιστορίας. «Η Ελλάδα ανήκει εις την Δύσιν», έλεγε ο Καραμανλής. Το ίδιο και ο Ανδρέας, «Να φύγουν έλεγε οι Βάσεις των Αμερικανών, ενώ την ίδια στιγμή, υπέγραφε την παραμονή τους στην Ελλάδα. Όλοι λοιπόν, εφ` ώ ετάχθησαν. Όσοι έμειναν στον ελεύθερο κόσμο, έζησαν χρόνους καλούς. Όσοι βρέθηκαν υπό το Σταλινικό κνούτο, εμαρτύρησαν. Έζησαν ζωή τρόμου και βασάνων.
Με τον καιρό όμως, έγιναν μεγάλες ανακατατάξεις, σ` ολόκληρο τον κόσμο. Ανατροπές, πόλεμοι, εξελίξεις και εφευρέσεις, που άλλαξαν τη μορφή του κόσμου. Οι σιδηρόπορτες σιγά, σιγά άνοιγαν και οι λαοί ήρθαν πιο κοντά. Οι πιέσεις κατά των Τριών Αφεντάδων χαλάρωσαν. Καινούργιες δυνάμεις πρόβαλαν στα κράτη, θεωρίες κατέπεσαν. Πρακτικές άλλαξαν. Η Επιστήμη και η Γνώση αδελφοποίησε τους λαούς. Ανανεωμένα πολιτικά κόμματα έκαναν την εμφάνισή τους. Συνήφθησαν νέες συνεργασίες μεταξύ των λαών. Στην Ελλάδα ο Καραμανλής νομιμοποιεί το Κ.Κ.Ε. και το Αριστερό κίνημα θεριεύει. Στη χώρα μας γίνονται έντονες πολιτικές ζυμώσεις. Πολιτιστικά, η κάθε προσπάθεια βρίσκει το μετερίζι της. Η Τ.V., το θέατρο, οι εικαστικές τέχνες τα πάντα στην πολύμορφη ανάπτυξη της χώρας μας.
Στο παγκόσμιο προσκήνιο προβάλλει η Κίνα. Η κομμουνιστική Κίνα με τον μανδύα του ακτύπητου καπιταλιστή. Τα παράξενα της πολιτικής. Η Κίνα με το άφθονο χρήμα, όρμησε στη Διεθνή αγορά. Αγόρασε ακίνητα στην Αμερική. Λιμάνια και σιδηρόδρομους σε άλλες χώρες. Έσπασε τις αγορές.
Άλλη δύναμη η Ρωσία. Ως κάποια στιγμή, απλώς κι αν ανέφερες το όνομα της Ρωσίας, γινόσουν ύποπτος. Σήμερα συζητάμε μαζί της για αγωγούς αερίων, για εξαγωγικό εμπόριο φρούτων κ.ά. Το ίδιο γίνεται με άλλα μεγάλα κράτη, Ιαπωνία, Ινδία κ.λ.π. Εξακολουθούμε βέβαια να λέμε, πως ανήκουμε στη Δύση. Είμαστε στο ΝΑΤΟ, στην Ε.Ε. Αυτό σημαίνει για μας μεγάλη εγγύηση. Ωστόσο όμως οι Τρεις Μεγάλες Δυνάμεις, που το 1944 στη Γιάλτα μοίρασαν όλον τον κόσμο κατά το δοκούν, δεν ασκούν πια τον «Δυναστικό προστατευτισμό». Αν ξυπνούσαν σήμερα οι Τσώρτσιλ, Στάλιν και Ρούσβελτ και έβλεπαν την παγκόσμια διαμορφωμένη σήμερα κατάσταση στον κόσμο, με χαμένα τα πρωτεία τους, τι θα έλεγαν;  
Του Κων. Ι. Παπακωνσταντίνου