Η Κύπρος ως γνωστόν είναι ανεξάρτητο κυρίαρχο Κράτος, μέλος του ΟΗΕ, της ΕΕ και του σκληρού πυρήνα της Ευρωζώνης. Υπό την έννοια αυτή η Κυπριακή Δημοκρατία, με τη σημερινή της μορφή, αναγνωρίζεται διεθνώς ως, μόνη και μοναδική νόμιμη Κυβέρνηση ολόκληρης της Κύπρου και επομένως όλες οι πράξεις της και οι ενέργειές της, καθώς και οι συμφωνίες ή συμβάσεις που, υπογράφει με τρίτες χώρες και διεθνείς οργανισμούς ισχύουν έναντι όλων (erga omnes) και συνεπώς και για την Τουρκία.
Η Κυπριακή Δημοκρατία παρ’ ότι, ντε φάκτο διχοτομημένη και ακρωτηριασμένη, από την εισβολή σε αυτή του Αττίλα τον Ιούλιο του 1974 και έκτοτε η Τουρκία κατέχει στρατιωτικά, το 37% του εδάφους της Κύπρου, κατόρθωσε όμως να έλθει σε συμφωνία με τις γειτονικές χώρες Λίβανο - Ισραήλ - Αίγυπτο και να οριοθετήσουν τις μεταξύ τους Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ). Το ίδιο έκανε και με τη Συρία, αλλά λόγω του εμφυλίου πολέμου που, εν τω μεταξύ ενέσκηψε στη χώρα αυτή, δεν κατέστη δυνατόν να υπογραφεί ακόμα η διμερής αυτή συμφωνία. Στην προκειμένη περίπτωση η Τουρκία και σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο των Θαλασσών του Μοντέγο Μπέϊ του 1982 (Τζαμάϊκα), δεν θεωρείται εμπλεκόμενη χώρα και ως εκ τούτου δεν της πέφτει κανένας απολύτως λόγος, να διαμαρτύρεται και να διεκδικεί αναιτιολόγητα, αδικαιολόγητα και αυθαίρετα ΑΟΖ ξένης χώρας (Κύπρος).
Εάν φυσικά ενδιαφέρεται μόνο για τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων να βγει δημόσια και φανερά να το δηλώσει και όχι, να κρύπτεται πίσω απ’ αυτούς και με τραμπουκισμούς, να δηλώνει θρασύτητα ότι, τα οικόπεδα που, βρίσκονται στην Κυπριακή ΑΟΖ που, η Κυπριακή Δημοκρατία έχει παραχωρήσει νόμιμα σε διεθνείς εταιρείες για έρευνα και εκμετάλλευση ανήκουν σε αυτήν (Τουρκία) και επομένως δεν θα επιτρέψει στην Ελληνοκυπριακή πλευρά, να καρπωθεί τους φυσικούς αυτούς πόρους σε βάρος της (Τουρκίας). Τα οικόπεδα αυτά βρίσκονται νότια της Κύπρου στη δική της ΑΟΖ και η Κύπρος νότια της Τουρκίας και ως εκ τούτου αυτή (Τουρκία) δεν έχει καμία γεωγραφική επαφή με την ΑΟΖ της Κύπρου. Μια ματιά στον χάρτη, θα πείσει και τον πλέον κακόπιστο, για του λόγου το αληθές πόσο παράλογα και αυθαίρετα ενεργεί σε βάρος φυσικά της Κυπριακής Δημοκρατίας η Τουρκία. Το κάνει αυτό γιατί το διεθνές δίκαιο των Θαλασσών, πουθενά δεν την ευνοεί και προσπαθεί έτσι, να δείξει την παρουσία της στην περιοχή, για να επιβάλλει στη συνέχεια τις δικές της αυθαίρετες διεκδικήσεις, σε βάρος επαναλαμβάνω μιας μικρής και ανίσχυρης χώρας (Κύπρος).
Τώρα σε ότι αφορά τους Τουρκοκύπριους, για το θέμα αυτό, υπάρχει κατηγορηματική δήλωση της Κυπριακής Δημοκρατίας ότι, με την επανένωση της Κύπρου θα τύχουν και αυτοί (Τουρκοκύπριοι) του αναλόγου μεριδίου που, αντιστοιχεί σε αυτούς (καθαρές κουβέντες).
Ίσως είναι η πρώτη φορά που, η διεθνής κοινότητα δεν μένει απαθής και αδιάφορη, αλλά αθόρυβα και σιωπηλά δηλώνει προς όλες τις κατευθύνσεις και επομένως και προς την Τουρκία, ότι, είναι αναφαίρετο δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να εκμεταλλεύεται προς όφελος όλων τω ν κατοίκων της, τους φυσικούς πόρους που, βρίσκονται μέσα στη δική της ΑΟΖ. Τούτο σημαίνει ότι, η διεθνής κοινότητα αναγνωρίζει έμπρακτα πλέον ότι, η Κυπριακή Δημοκρατία δρα και ενεργεί νόμιμα και εντός του υφισταμένου διεθνούς δικαίου, χωρίς να βλάπτει τα συμφέροντα τρίτου Κράτους (Τουρκία) και επομένως το Γεωτρύπανο συμφερόντων TOTAL Γαλλίας και ΕΝΙ Ιταλίας καλώς βρίσκεται στο οικόπεδο 11 της ΑΟΖ της Κύπρου.
Η Τουρκία στο τέλος θα μείνει ίσως η μοναδική χώρα στον κόσμο (το έχουν υπογράψει πάνω από 180 Χώρες) που, δεν θα υπογράψει το Διεθνές Δίκαιο των Θαλασσών, του Μοντέγο Μπέϊ (Τζαμάϊκα) του 1982, γιατί επαναλαμβάνω καθόλου και πουθενά δεν την ευνοεί, τόσο στο Αιγαίο, όσο και στην περιοχή της Κύπρου. Παράλληλα όμως έχει κάνει χρήση αυτού στη Μαύρη Θάλασσα, όπου έχει οριοθετήσει 200 ΝΜ ΑΟΖ και 12 ΝΜ χωρικά ύδατα. Επίσης στην ΝΑ Μεσόγειο έχει οριοθετήσει 12 ΝΜ χωρικά ύδατα. Επομένως τη χρεία άλλων μαρτύρων έχουμε, για το πόσο κακόπιστη και άρπαγας είναι η γειτονική μας χώρα σε βάρος φυσικά της Κύπρου αλλά και της Ελλάδας.
Βέβαια η Τουρκία όπως κάνει πάντοτε (παλιά μου τέχνη κόσκινο), προβάλλοντας συνεχώς τον όγκο των 80.000.000 κατοίκων της, την στρατιωτική της ισχύ και την Γεωπολιτική της θέση, προσπαθεί να εκβιάζει τους ισχυρούς της Γης και συγχρόνως να απειλεί τους γείτονές της (Ελλάδα - Κύπρος) ότι γι’ αυτήν δεν ισχύει το Διεθνές Δίκαιο, αλλά εκείνο του ισχυρότερου και επομένως δεν έχουν, εφ’ όσον επιθυμούν καλή γειτονιά και καλές μεταξύ της σχέσεις, ασμένως να πειθαρχούν και να υπακούουν στις δικές της επιθυμίες και στα δικά της κελεύσματα. «Σφάξε με δηλαδή Αγά μου για να αγιάσω».
Αυτή τη φορά η Τουρκία και ύστερα μάλιστα, από την αποτυχία των διαπραγματεύσεων για την επίλυση του Κυπριακού στο Κραν Μοντανά της Ελβετίας εξαιτίας των δικών της πέρα για πέρα απαράδεκτων απαιτήσεων (παρεμβατικά δικαιώματα στην Κυπριακή Δημοκρατία) και τους λεονταρισμούς της και απειλές της, για επέμβαση στην Κυπριακή ΑΟΖ, έδειξε στη διεθνή κοινότητα το πραγματικό της πρόσωπο. Ένα πρόσωπο που, αρέσκεται επαναλαμβάνω να γράφει στην κυριολεξία όταν δεν τη συμφέρουν στα παλιά της τα παπούτσια, το Διεθνές Δίκαιο και τις διεθνείς συμβάσεις και να φέρεται ως τραμπούκος και ταραξίας της περιοχής όπως, συμπεριφέρεται τώρα στην Κυπριακή Δημοκρατία που, κάνει χρήση ενός νομίμου δικαιώματος επί της ΑΟΖ που, της ανήκει.
Η Κυπριακή Δημοκρατία για την εκμετάλλευση των φυσικών της πόρων στην Α.Ο. Ζώνης της, εργάσθηκε μεθοδικά και αθόρυβα, εξασφάλισε την συγκατάθεση των ΗΠΑ, της Γαλλίας, ενδεχομένως δε και της ΕΕ και σήμερα έχει φέρει την Τουρκία σε κατάσταση νευρικής κρίσης. Προβαίνει ήδη σε σπασμωδικές κινήσεις, ενώ παράλληλα με τη συγκέντρωση ισχυρών ναυτικών δυνάμεων στην συγκεκριμένη περιοχή (οικόπεδο 11) των ΗΠΑ - Γαλλίας, έμπρακτα πλέον, της υποδεικνύεται, να καθίσει ήσυχη και μην τολμήσει να δημιουργήσει προβλήματα στο γεωτρύπανο και τα συνοδά σκάφη τούτου. Είναι η πρώτη ίσως φορά που, η Τουρκία βρίσκεται στην κυριολεξία με την πλάτη στον τοίχο και με κατεβασμένη τη μούρη της. Δεν έχει παρά να λογικευθεί και να αντιληφθεί επιτέλους ότι, για το καλό όλων της περιοχής, να μάθει να σέβεται το Διεθνές Δίκαιο και τη διεθνή νομιμότητα.
Εάν το εγχείρημα αυτό της Κυπριακής Δημοκρατίας επιτύχει και συνεχισθούν με τον ίδιο τρόπο, οι γεωτρήσεις και στα οικόπεδα 5 και 6 της Α.Ο. Ζώνης της, με γεωτρύπανα αμερικανικών συμφερόντων όπως έχει προγραμματισθεί να γίνουν τον προσεχή Οκτώβριο, τούτο σημαίνει ανεξάρτητα των απειλών και των εκφοβισμών της Τουρκίας ότι, είναι καιρός να παύσει επιτέλους να συμπεριφέρεται ως τραμπούκος και δεν της μένει τίποτε άλλο παρά για λόγους και μόνο καλής γειτονιάς και το συμφέρον όλων των εμπλεκομένων (Ελλάδα - Τουρκία - Κύπρος) να αποδειχθεί το ισχύον Διεθνές Δίκαιο και να αφήσει στην μπάντα και για πάντα, την εποχή των κανονιοφόρων που, πρεσβεύει και έχει ως αρχή στη δράση της.
Συμπερασματικά πιστεύω ότι, απ’ αυτό το εγχείρημα της Κυπριακής Δημοκρατίας τόσο η Κύπρος, όσο και η Ελλάδα, βγαίνουν αρκετά ενισχυμένες. Δημιουργείται έτσι σε αυτές το συναίσθημα ότι δεν είναι μόνες τους, «αλλά υπάρχουν Δικαστές στο Βερολίνο». Αρκεί όλες τους, οι κινήσεις, να γίνονται μεθοδικά και προσεκτικά ώστε, να πείθεται η διεθνής κοινότητα ότι, ενεργούν νόμιμα με σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου όπως ακριβώς κάνει σήμερα στην προκειμένη περίπτωση, η μικρή αλλά μεθοδική Κύπρος.
Θα συνετισθεί ή όχι η Τουρκία; Επ’ αυτού ίδωμεν.
Από τον Μιχαήλ Γκρίλλα Σμήναρχο ε.α.
