Η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση ωστόσο, είναι αποτέλεσμα δεκαετιών εξέλιξης της υπογραφής της ΕΚΑΧ το 1951 στο Παρίσι, η οποία πέρασε από ποικίλες φάσεις, την ζώνη ελευθέρου εμπορίου, την τελωνειακή ένωση, την κοινή αγορά για να καταλήξει στην νομισματική ένωση όπου βρίσκεται σήμερα. Ωστόσο ο απώτερος μακροχρόνιος σιωπηρός στόχος δημιουργίας κοινής αγοράς σε μία συμπαγή γεωγραφική περιοχή σχετικά, όπως είναι η Ευρώπη, είναι η δημιουργία πολιτικής ένωσης, ειδάλλως σε διαφορετική περίπτωση δεν υφίσταται λόγος δημιουργίας κοινής αγοράς, με κράτη συγκλίνουσα ως προς τους νόμους, την δομή και τα οικονομικά τους μεγέθη! Ωστόσο η απουσία του τελευταίου σκαλοπατιού της πυραμίδας, του φεντεραλισμού και της στασιμότητας στην οποία έχει περιέλθει η Ένωση αποτελούν τις αιτίες των προκλήσεων και των προβλημάτων στα οποία δεν μπορεί η Ευρώπη να ανταποκριθεί με επιτυχία. Η διαρκής πάλη συμφερόντων, η ύψωση των εθνικών φρονημάτων σε διακρατικό επίπεδο μέσα στην ευρωπαική οικογένεια δυναμιτίζουν τα θεμέλιά της, οξύνοντας το χάσμα μεταξύ βορρά και νότου. Οι πολυπληθείς ευρωπαϊκές κυβερνήσεις με φόντο την πολιτική τους επιβίωση στα ποικίλα εθνικά κοινοβούλια υποσκάπτουν το αίσθημα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, οδηγώντας σε κοινωνικά αδιέξοδα τα οποία εκτονώνονται με λιγότερη Ευρώπη, άνοδο του ευρωσκεπτικισμού και απομόνωσης - αποξένωσης των κρατών. Σύμπτωμα της συγκεκριμένης κατάστασης, είναι η νομισματική πολιτική της ευρωζώνης, η οποία ενδιαφέρεται κατά κόρον κυρίως για τον πληθωρισμό, αδιαφορώντας για το χρέος των κρατών μελών και την οικονομική δραστηριότητα. Η ύπαρξη διαφορετικών οικονομικών κύκλων με τελείως διαφορετικές ανάγκες σε επίπεδο νομισματικής πολιτικής και επιτοκίων ο κάθε ένας, δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Ένα σημαντικό αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης παρατηρούμε στην ελληνική κρίση χρέους. Δύο παίκτες (Ελλάδα-ΟΝΕ) οι οποίοι αδυνατούν να κατανοήσουν το κοινό συμφέρον και να καταλήξουν σε μία ισορροπία η οποία είναι αμοιβαία επωφελής και για τους δύο. Αφενός από την μία, η ελληνική πολιτική σκηνή αδυνατεί να δώσει ένα όραμα σε έναν λαό, ο οποίος ακόμα και μετά από σχεδόν μία δεκαετία διεθνούς οικονομικού ελέγχου είναι ανελαστικά - παρελθοντολάγνος ψάχνοντας φρούδες ελπίδες για αλλαγή πολιτικής και αφετέρου από την άλλη μία δύσκαμπτη νομισματική ένωση, με δυσκολία στην λήψη αποφάσεων, κυρίως ως απόρροια της απουσίας ομοσπονδιοποίησης. Η κομφορμιστική άποψη της οικονομίας και των προγραμμάτων οικονομικής σταθερότητας, έρχονται σε πλήρη αρμονία με την έλλειψη μέτρων στήριξης της προσφοράς (μία χώρα στην οποία η εγχώρια προσφορά αδυνατεί να ανταποκριθεί στις επιταγές της ζήτησης διαχρονικά) δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Η χώρα είναι σε κώμα, μία νεκρή οικονομία αποκομμένη από τις διεθνείς αγορές συντηρείται με δανεικά, ταλανιζόμενη μέσα στην περιδίνηση της συνεχής μείωσης του προιόντος της, της υπερφορολόγησης και στραγγαλισμού της επιχειρηματικότητας υπό την σκιά της αβεβαιότητας και της κατάρρευσης της ζήτησης. Μία συμφωνία συνεχώς αυτοεκπληρούμενης ύφεσης, η οποία μοιάζει με αυτήν της Γερμανίας μετά την συνθήκη των Βερσαλλιών, ένα κράτος σε καταστολή, σε κώμα χωρίς προοπτική καταδικασμένο να χρεώνεται ισόβια, στον βωμό της έλλειψης ομοσπονδιοποίησης και της έλλειψης αναγνώρισης ότι μέσα σε μία οικογένεια η ευημερία του ενός συναρτάται από την ευημερία του άλλου. Η άποψη ότι η οικονομία είναι κάτι στατικό και όχι δυναμικό με ζωή και κύκλο, αλλά ως κάτι το οποίο επιδέχεται ίδια συνταγή θεραπείας σε κάθε χώρα, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι η οικονομία εκτός από θετική επιστήμη είναι και κοινωνική (δηλαδή η όποια θεραπεία-πακέτα σταθερότητας πρέπει να αναπροσαρμόζονται στην εκάστοτε κοινωνία), δεσπόζει στο Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Εν τέλει θα είμαστε σε θέση να εξαλείψουμε τις εθνικές διαφορές και συμφέροντα μέσα σε αυτήν την υπερεθνική οντότητα με τα δοτά κυριαρχικά δικαιώματα που ακούει στο όνομα Ευρωπαική Ένωση; Είμαστε έτοιμοι για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, ή το ευρωπαικό οικοδόμημα θα παραμείνει ημιτελές με κίνδυνο την κατάρρευση;
* Από τον Παύλο Τσιώκα
* Ο Παύλος Τσιώκας είναι φοιτητής Οικονομικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
