Γράφει ο Ηλίας Κανέλλης
Αν οι εταίροι-πιστωτές προσπαθήσουν να χτυπήσουν την Ελλάδα, τότε η ελληνική κυβέρνηση θα αναστείλει τη συνθήκη «Δουβλίνο ΙΙ» και θα στείλει τους μετανάστες που βρίσκονται στο ελληνικό έδαφος «στο Βερολίνο», δήλωσε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας και κυβερνητικός εταίρος Πάνος Καμμένος, μιλώντας στο εθνικό συμβούλιο των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Μερικές μέρες πριν, η Τουρκία είχε κάνει διάβημα προς την ελληνική κυβέρνηση να περιορίσει δηλώσεις και γενικότερη δραστηριότητα του υπουργού, που θα μπορούσε να διαταράξει τις σχέσεις καλής γειτονίας ανάμεσα στις δύο χώρες.
«Αμέτρητα εκατομμύρια μεταναστών και χιλιάδες τζιχαντιστές θα υπάρξουν, στην περίπτωση κατάρρευσης της Ελλαδας». Με αυτή τη δήλωση στο άτυπο συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, στη Ρίγα της Λετονίας, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς ζητεί εμμέσως από τους εταίρους να στηρίξουν άνευ όρων την Ελλάδα. Ο υπουργός, που δεν βρήκε έναν επικριτικό λόγο να πει για τον τρόπο με τον οποίο φαλκιδεύεται η δημοκρατία στη Ρωσία, ούτε μετά τη δολοφονία του πολιτικού της αντιπολίτευσης Μπορίς Νεμτσόφ, είχε ξεκινήσει τη θητεία του στο υπουργείο αντιδικώντας με τους Ευρωπαίους ομολόγους του για μια ανακοίνωση κατά της Ρωσίας στην κρίση της Ουκρανίας.
Ο υπουργός Παιδείας, καθηγητής Αριστείδης Μπαλτάς, δηλώνει ότι η αριστεία στα σχολεία είναι ρετσινιά, ασπαζόμενος στην ουσία τη θέση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος στις προγραμματικές δηλώσεις του στη Βουλή έκανε συνεχώς λόγο για τον στόχο τού εξισωτισμού, για την ισότητα δηλαδή προς τα κάτω. Παρά τις ουρανομήκεις αντιδράσεις, εξαγγέλλει την κατάργηση του πρότυπου-πειραματικού σχολείου, καταργώντας τις εξετάσεις και αντικαθιστώντας τες με κλήρωση, για την επιλογή των μαθητών.
Την προπερασμένη Κυριακή ανοίγει το κέντρο κράτησης μεταναστών της Αμυγδαλέζας, το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επικρίνει συστηματικά ως κολαστήριο. Απελευθερώνονται τριάντα μετανάστες που οδηγούνται με λεωφορείο (και τη συνοδεία εκπροσώπων μέσων ενημέρωσης) στην Ομόνοια – ελεύθεροι και στο έλεος του Θεού. Δίχως στέγη, δίχως νόμο.
Η πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, λέει ότι πρέπει να ακυρωθούν οι νόμοι που ψηφίστηκαν χωρίς την ψήφο των υπόδικων και κρατουμένων στις φυλακές βουλευτών της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής. Συγκαλεί προνομιακά την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ δεξιώνεται στη Βουλή τις απολυμένες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, με τις οποίες συνομιλεί – ενώ τη συνομιλία τους μεταδίδει η τηλεόραση της Βουλής (το τσιφλίκι της από το χωριό).
Ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο οποίος κάνει συχνά λόγο για προσλήψεις στο Δημόσιο, παρά τα όσα η χώρα έχει συμφωνήσει στο Eurogroup, θέτει στο στόχαστρο μια από τις ελάχιστες αναπτυξιακές επενδύσεις, αυτή των μεταλλείων χρυσού στις Σκουριές της Χαλκιδικής, στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος – μολονότι, λίγες μέρες πριν, το Συμβούλιο της Επικρατείας έδωσε το πράσινο φως στην επένδυση. Στην πραγματικότητα, είναι ο πρώτος υπουργός που συνδυάζει την παρουσία του με δημιουργία νέων ανέργων.
Ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης, ο μοιραίος άνθρωπος της κυβέρνησης, το πρόσωπο που πήγε στο Eurogroup για να καταργήσει το μνημόνιο και να φέρει χρήματα, και επέστρεψε χωρίς χρήματα αλλά με μνημόνιο, με χθεσινή ανακοίνωση του υπουργείου του, διορθώνει συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα “Corriere della Sera”, λέγοντας ότι, αν χρειαστεί, η κυβέρνηση μπορεί να κάνει δημοψήφισμα «για το περιεχόμενο των μεταρρυθμίσεων και της δημοσιονομικής πολιτικής». Ο εν λόγω υπουργός υπόσχεται δημοψήφισμα για κάτι το οποίο απαγορεύει το Σύνταγμα που, στο άρθρο 44 παρ. 2, αναφέρει: «Δημοψήφισμα προκηρύσσεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με διάταγμα και για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, εκτός από τα δημοσιονομικά...».
Όλα τα παραπάνω περιστατικά, και πολλά άλλα, δείχνουν μια κυβέρνηση που, ενώ κατάφερε να επαναφέρει την κρίση και την αβεβαιότητα πάνω από την Ελλάδα, πολιτεύεται σαν κυβέρνηση περιορισμένης ευθύνης – με ρητορική αντιπολίτευσης. Υπουργοί αντιφατικοί, αδιάβαστοι, εγκλωβισμένοι στις ιδεοληπτικές φαντασιώσεις τους, παπαγαλίζουν αριστερά ή εθνοκεντρικά στερεότυπα, αντιμετωπίζοντας τους Ευρωπαίους δανειστές μας σαν εχθρούς κι όχι σαν εταίρους και συμμάχους. Την ίδια στιγμή, η χώρα κινδυνεύει με οικονομική ασφυξία και οι τράπεζες, τις οποίες έχει απομυζήσει το κράτος και έχουν εγκαταλείψει οι καταθέτες διά τον φόβον των χρημάτων τους, με κατάρρευση.
Κάπως έτσι, περήφανοι, με το κεφαλάκι πάνω στον πάγκο του χασάπη, η Ελλάδα προσέρχεται στο Eurogroup, ουσιαστικά για να ζητήσει λεφτά, δηλώνοντας ότι δεν έχει τρόπο να πράξει όσα συμφώνησε στο προηγούμενο Eurogroup, εγκλωβισμένη στην κομματική ρητορική και στις ιδεοληπτικές στρατηγικές που περιγράψαμε. Και στο μεταξύ, η χώρα, μόνη, πηγαίνει κατευθείαν στα βράχια.
Σήμερα το βράδυ, η κυβέρνηση έχει μια τελευταία ευκαιρία να κάνει πολιτική, μαζί με τους εταίρους, που θα στηρίζεται στα πραγματικά δεδομένα, στη λογική και στον πατριωτισμό. Θα είναι δύσκολη απόφαση, διότι αμέσως ο Αλέξης Τσίπρας θα χρειαστεί να βάλει τάξη στην υπουργική Βαβυλωνία που περιγράψαμε. Αλλά θα είναι η μόνη απόφαση που δεν θα δημιουργήσει νέα προβλήματα στον τόπο, που δεν θα υπονομεύσει την πορεία της χώρας, την ελπίδα για ευρωπαϊκή κανονικότητα, για πρόοδο, για ομαλότητα. Αν συνεχίσει χωρίς πρόγραμμα, σύντομα θα μοιάζει με το ποντίκι που βρυχάται – της ταινίας του Πίτερ Σέλερς. Καημένη χώρα.
