Σε αυτή τη διαμάχη τραυματίστηκε θανάσιμα η αστική δημοκρατία.
Και από όλα τα εμπόλεμα κράτη, τη "νύφη" την πλήρωσε η Ελλάδα εξαιτίας της γεωγραφικής θέσης της.
Στη Γιάλτα, όπου συγκεντρώθηκαν οι 3 μεγάλες δυνάμεις για να μοιράσουν τη λεία τους δηλαδή τον κόσμο, ο Τσόρτσιλ έδωσε "γη και ύδωρ" στον Στάλιν για να κρατήσει την Ελλάδα.
Γιατί, σαν άριστος πολιτικός είχε την επίγνωση πως όποιος διαφεντεύει την Ελλάδα, διαφεντεύει και τη Μεσόγειο, που είναι το τρίστρατο όλων των θαλασσών.
Ο Στάλιν που δεν είχε συνειδησιακά προβλήματα, αποδέχθηκε την πρόταση, προδίδοντας έτσι το Αριστερό κίνημα που είχε αναπτυχθεί σε όλη την Ελλάδα με τη δική του βοήθεια.
Και, μιμούμενος τον ρόλο που έπαιξε η μεταφορά του Λένιν στην επαναστατημένη Ρωσία το 1917 έφερε από το Νταχάου της Γερμανίας τον Ν. Ζαχαριάδη στην Ελλάδα όπου και ανέλαβε τη Γενική Γραμματεία του ΚΚΕ, αφού πρώτα "καθάρισε" τον Αρη Βελουχιώτη.
Αμέσως ξεκίνησε ο προσχεδιασμένος εμφύλιος πόλεμος.
Ο διχασμός που προκάλεσε ο εμφύλιος είναι πλέον αγεφύρωτος.
Το "Διαίρει και βασίλευε" σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια!).
Απεναντίας, γιγαντώνεται σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, έτσι που οι εκλογές δεν αφορούν στη Δημοκρατία.
Οι δημότες δεν εκλέγουν.
Απλά καταψηφίζουν τους κυβερνήσαντες.
Σε κάθε εκλογή η αξιωματική αντιπολίτευση γίνεται ο άσπονδος εχθρός της κυβέρνησης. Το έργο της, καλό ή κακό υπονομεύεται με κάθε τρόπο και μέσο.
Η Δημοκρατία, σήμερα παντού πάσχει.
Στην Ελλάδα είναι ετοιμοθάνατη.
Ενώ ο καπιταλισμός βρίσκεται "Ante portas" (προ των πυλών) για να πάρει μέτρα που να αφανίσουν τις Δημοκρατίες και να επιβάλλουν άγνωστα συστήματα με άγνωστο τρόπο.
Ειρηνικά ή με 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο, για να γίνει ο 4ος με σφεντόνες, έτσι που να δικαιωθεί η πρόβλεψη του Αϊνστάιν;
Quo Vadimus;
(Πού πάμε;)
Σπύρος Χαλικιάς
