Αντικείμενο του οργανισμού αυτού είναι η παροχή ευκολιών για την ασφαλή, αποτελεσματική, οικονομική και ταχεία διεξαγωγή των εναερίων μεταφορών. Για την υλοποίηση του σκοπού του ICAO διαμοίρασε το παγκόσμιο εναέριο χώρο σε περιοχές πληροφοριών Πτήσεων (FLIGHT INFORMATION REGION). Τα γνωστά σε όλους μας πλέον FIR.
Οι περιοχές αυτές είναι γεωγραφικοί χώροι εντός των οποίων, υπάρχουν συγκεκριμένοι αεροδιάδρομοι μέσω των οποίων, διακινούνται τα πολιτικά αεροπλάνα, από το ένα σημείο στο άλλο και των οποίων τον έλεγχο ασκεί το Κράτος στο οποίο ανήκουν οι περιοχές αυτές. Το FIR Αθηνών ήτοι η περιοχή της οποίας τον έλεγχο ασκεί η χώρα μας, δια της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ). Οριοθετείται δυτικά δια της μέσης γραμμής μεταξύ Κερκύρας και Πρίντεζι της Ιταλίας. Βορείως δια της οριοθετικής γραμμής με την Αλβανία, Σκόπια, Βουλγαρία. Ανατολικά δια της μέσης γραμμής μεταξύ των Τουρκικών ακτών και των Ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και Νότια, δια της γραμμής η οποία διέρχεται περί το 60ΝΜ νοτίως της Κρήτης.
Προκειμένου να εξασφαλισθεί ταχεία, ασφαλής και αποτελεσματική λειτουργία της διεθνούς Αεροπλοΐας, για κάθε αεροσκάφος που, πρόκειται να πετάξει, τουλάχιστον μισή ώρα προ της απογείωσης του, πρέπει να υποβληθεί στην Υπηρεσία Ελέγχου Εναερίου Κυκλοφορίας (FIR), σχέδιο πτήσεως στο οποίο περιλαμβάνεται, ο χρόνος απογειώσεως, το ύψος πτήσης, η διαδρομή, ο προορισμός και άλλα δευτερεύοντα στοιχεία.
Βάσει σχετικής διατάξεως του Βορειοανατολικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ), όλα τα Κράτη μέλη της Συμμαχίας, πέραν της συλλογικής ασφάλειας την οποία υποτίθεται παρέχει η Συμμαχία «είναι υπεύθυνα για την ασφάλεια του λαού τους».
Για την εξυπηρέτηση του ζωτικού αυτού σκοπού, ο έλεγχος του εναερίου χώρου του Αιγαίου, ανήκει στον Έλληνα Διοικητή Αεραμύνης της χώρας και την αρμοδιότητα αυτής εν καιρώ ειρήνης, την ασκεί ο Α/ΓΕΑ και στον πόλεμο ο εκάστοτε Αρχηγός του Αρχηγείου Τακτικής Αεροπορίας.
Σε πρόσφατες δηλώσεις του σημερινού Προέδρου (Σουλτάνου) της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, οι οποίες αποκαλύπτουν πλήρως ότι οι στόχοι της Τουρκίας είναι πάγιοι και διαχρονικοί. «Με τη Συνθήκη της Λωζάνης δώσαμε στους Έλληνες τα νησιά που, αν φωνάξεις από τις ακτές του Αιγαίου θα ακουστείς απέναντι. Είναι αυτό νίκη; Όσοι κάθισαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στη Λωζάνη, δεν εκμεταλλεύθηκαν τη Συνθήκη αυτή. Και επειδή αυτοί δεν την εκμεταλλεύθηκαν, δυσκολευόμαστε σήμερα εμείς».
Δεν νομίζουμε να υπάρχει Έλληνας που, να αμφισβητεί τους διαχρονικούς στόχους της Τουρκίας που, δεν είναι άλλοι από τη διχοτόμηση και τη συγκυριαρχία του Αιγαίου. Προς το σκοπό αυτό η Τουρκία προβαίνει:
* Αμφισβητεί το εύρος των 10ΝΜ του Εθνικού Εναερίου Χώρου (ΕΕΧ) της χώρα μας, το οποίο έχει καθιερωθεί με το από 6 Μαρτίου 1931 Προεδρικό Διάταγμα και το οποίο αναγνώριζε αδιαμαρτύρητα, επί 44 και πλέον χρόνια. Δηλαδή μέχρι το 1975.
* Εκμεταλλευόμενη στο έπακρο το νομικό κενό των διατάξεων του ICAO, για τα στρατιωτικά αεροσκάφη αρνείται να υποβάλλει σχέδια πτήσεων για τα εισερχόμενα καθημερινά στο Ελληνικό FIR Αθηνών, Τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη τα οποία δεν αρκούνται στην παράβαση των κανόνων της Εναερίου Κυκλοφορίας, δηλαδή στην μη υποβολή σχεδίου πτήσεων αλλά παραβιάζουν προκλητικά όχι μόνο τον Εθνικό Εναέριο Χώρο (ΕΕΧ) των 10 ΝΜ αλλά και των 6ΝΜ τον οποίο και η ίδια η Τουρκία ουδέποτε έχει αμφισβητήσει. Πολλές δε φορές προβαίνει σε σχεδιασμένες υπερπτήσεις άνωθεν Ελληνικών νησιών όπως: Καστελόριζο - Λήμνος - Φούρνοι - Αγαθονήσι - Φαρμακονήσι - Παναγιά κ.λ.π.
* Προφασιζόμενοι τον δήθεν περιορισμό του Διεθνούς Εναερίου Χώρου (ΔΕΧ) του Αιγαίου, επιζητεί την κατάργησή των από την δεκαετία του 1950, λειτουργούντων εντός του Αιγαίου, πεδίων βολής της πολεμικής μας Αεροπορίας.
* Καθορίζει μονομερώς και αυθαιρέτως περιοχές ασκήσεων εντός του ΔΕΧ του Αιγαίου πολύ μεγαλύτερης εκτάσεως της προβλεπομένης, αλλά και της αναγκαιούσης.
* Ζητεί επιμόνως επανακαθορισμό των ορίων του FIR Αθηνών, που έχει θεσμοθετηθεί από τον ICAO.
* Μας απειλεί με πόλεμο (casus belli) σε περίπτωση που, κάνοντας χρήση των διατάξεων του Δικαίου της Θάλασσας, επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ΝΜ, παρ’ όλο ότι η ίδια η Τουρκία έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ΝΜ και στον Εύξεινο Πόντο και στην Ανατολική λεκάνη της Μεσογείου.
* Η πλέον παράλογος απαίτησης της Τουρκίας είναι ο καθορισμός Ζώνης εύρους 50 ΝΜ στο μέσον του Αιγαίου, τη Ζώνη αυτή επιζητεί η Τουρκία, με πρόσχημα τον δήθεν φόβον επιθέσεως εκ μέρους της Ελλάδος. Ο παραλογισμός δε έγκειται στο εξής: Μία αχανής χώρα με βάθος αμύνης 850ΝΜ και 80 εκατ. κατοίκων, φοβάται την επίθεση και ζητά ενημέρωση για τα πτητικά μέσα που, πρόκειται να πετάξουν, πέραν της γραμμής αυτής, από μια μικρή χώρα με βάθος αμύνης μόλις 250 ΝΜ και 11 εκατ. κατοίκων, συμπεριλαμβανομένων και των μεταναστών - προσφύγων.
* Τέλος ζητεί ενημέρωση για τα πτητικά μέσα μιας χώρας, τα οποία θα πετάξουν εντός του δικού της FIR (Αθηνών) και του δικού της Εθνικού της Εναερίου Χώρου (ΕΕΧ) όταν η ίδια αρνείται πεισματικά, να συμμορφωθεί με τους κανόνες του Διεθνούς δικαίου και συγκεκριμένα, να υποβάλλει σχέδια πτήσεως για τα αεροσκάφη της που, εισέρχονται καθημερινά παρανόμως και μάλιστα τις περισσότερες φορές οπλισμένα, εντός του ξένου γι’ αυτά FIR Αθηνών και τα οποία, παραβιάζουν συστηματικά κα αυθαίρετα τον Εθνικό Εναέριο Χώρο ενός άλλου Κράτους (Ελλάδα).
Αβίαστα προκύπτει, τόσο ο επόμενος αρπακτικός στόχος της Τουρκίας, όσο και οι μεθοδεύσεις της δια των οποίων επιδιώκει, να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για την υλοποίησή τους. Πέραν όμως των μεθοδεύσεων της στο Αιγαίο, έχει δημιουργήσει και την κατάλληλη στρατιωτική υποδομή για την πραγμάτευση του στόχου της (Στρατιά Αιγαίου - Αποβατικός στόλος). Γνωρίζει όμως πολύ καλά ότι το Αιγαίο δεν είναι Κύπρος και θα το σκεφθεί πολύ για όποιο στρατιωτικό εγχείρημα οψέποτε επιχειρήσει να το πραγματοποιήσει.
Το ερώτημα λοιπόν το οποίο προβάλλεται αβίαστα, μετά τα προαναφερθέντα, είναι το εξής: Πως αντιμετωπίζει όμως η Πατρίδα μας, τη διαφαινόμενη δια γυμνού οφθαλμού την εξ’ αναστολών τουρκικήν απειλή;
Από τον Μιχαήλ Γκρίλλα Σμήναρχο ε.α.
