Η αξιολόγηση καθυστερεί όπως πάντα (στο ίδιο έργο θεατές) και θα πάρει ακόμα πολύ χρόνο. Η προθεσμία και αυτή τη φορά, θα λήξει αμέσως μόλις αποφασιστεί και αρχίσει να υλοποιείται η νέα «επιχείρηση» αφαίμαξης, μέσω καινούργιων απίστευτα σκληρών μέτρων που έρχονται, του υπολοίπου που απέμεινε από το εισόδημα των φορολογουμένων. Αφού πέσουν στο καλάθι των δανειστών τα λεφτά, τότε θα περάσει και η αξιολόγηση για να δοθεί μια ακόμη φιάλη οξυγόνου και αναισθητικού στους ιθαγενείς…
ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑΝ (λένε στο ΔΝΤ) ότι οι 55 στους 100 μισθωτούς και συνταξιούχους Έλληνες, δηλώνουν εισοδήματα κάτω από το αφορολόγητο όριο των 8.636 ευρώ! Και δεν διαπίστωσαν όμως οι φωστήρες του Ταμείου, ότι τα επτά χρόνια των μνημονίων που επέβαλαν στη χώρα μας, (με τη συγκατάθεση και των δικών μας κυβερνήσεων βεβαίως) «άρπαξαν» στην κυριολεξία, το 40% των εισοδημάτων των Ελλήνων! Και με τους 1,5 εκ. ανέργους, αλλά και τις χιλιάδες επιχειρήσεις τις μικρές και τις μεσαίες που οδηγήθηκαν σε λουκέτο, έφεραν τα χαμηλότερα του αφορολόγητου ορίου, εισοδήματα. Τα δημοσιονομικά μέτρα που μας επέβαλαν οι δανειστές ήταν καταστροφικά και πάνω στα ερείπια της οικονομίας μας έρχονται τώρα να κτίσουν την τοκογλυφική τους πολιτική. Τελευταία μάλιστα, η «σφαγή» των ελεύθερων επαγγελματιών δείχνει ότι πλέον φτάσαμε σε αδιέξοδα φοροεισπρακτικά. Με άλλα λόγια, αρχίζουμε τώρα να εξάγουμε «ζουμί» και από τη μύγα!
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ οικονομία δεν αντέχει άλλα μέτρα. Έπεσαν βαριά αυτά που πήρε με τα μνημόνια. Για όσους δεν κατάλαβαν μόνο με τη μείωση του αφορολόγητου στα 4.000 ευρώ που ζητούν οι δανειστές, αυτόματα μας ξαφρίζουν από την τσέπη, ενάμιση μισθό τον χρόνο, ή δύο καλές συντάξεις! Συντάξεις που έχουν ψαλιδιστεί μέσα στα επτά μνημονικά χρόνια, ακριβώς 14 φορές! Έχουν μειώσει τους μισθούς στο 40% και τώρα θέλουν το αφορολόγητο στις 4.000 ώστε να πληρώνουν φόρο εισοδήματος ακόμα και όσοι αμείβονται με 300 ευρώ μηνιαίως!
ΣΤΟ εξωτερικό λέει, μας χαρακτηρίζουν ως «υποτακτικούς επαναστάτες»! Μια χώρα που ξέμεινε από αντιστάσεις. Αλήθεια, πού είναι τα συνδικάτα; Πού είναι τα Σωματεία, οι Ενώσεις, οι Ομοσπονδίες και οι Συνομοσπονδίες; Εδώ αφανίστηκαν ολόκληρες κατηγορίες εργαζομένων και δεν άνοιξε μύτη! Μας πήραν τα ...σώβρακα (και μέσω των εγχώριων) οι ξένοι δανειστές. Και πάλι, σιγή ασυρμάτου! Ψυχή βαθιά! Μουγκαμάρα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Αφωνία στα στελέχη. Τουμπεκί οι εργατοπατέρες. Ανύπαρκτες οι αντιδράσεις του περιέργως μουδιασμένου κόσμου. Σε ύπνωση οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι μεγάλων κοινωνικών στρωμάτων. Ο λαός στις ουρές αναστενάζει. Να πληρώσει, να ρυθμίσει, να εξοφλήσει. Με την ψυχή στο στόμα, βιαστικά μην χάσει προθεσμίες και τιμωρηθεί με πρόστιμα. Μοναδική αντίσταση κάποιοι γραφικοί τύποι στα πρωινάδικα. Κάποιοι πολιτικοί στα δελτία ειδήσεων, να διαφωνούν, να φωνασκούν, να υβρίζουν γεμάτοι ιδιοτέλεια. Αντί να καθίσουν κάτω να τα βρουν για να σώσουν τη χώρα, στριμώχνονται ξανά στον προθάλαμο της εξουσίας. Ενημερωτικές εκπομπές, να σε φορτώνουν με άγχος για το υπόλοιπο της ημέρας. Κραυγές χωρίς λύσεις, χωρίς προοπτική, μόνο διαπιστώσεις και κριτική για τους αντιπάλους τους…
ΥΠΑΡΧΕΙ άραγε σχέδιο για τη χώρα; Κερδίζουμε χρόνο με το «πολιτικό κατενάτσιο» στις αξιολογήσεις, αλλά χάνουμε σε χρήμα! Και στα δύσκολα, πετάμε «επαναστατικές αντιστασιακές κορώνες», λόγια πρώτα και μαγκιές υποτακτικών και ύστερα παίρνουμε θέση με την πλάτη στον τοίχο! Αυτοδιοικητικό αναπτυξιακό πρόγραμμα χρειάζεται η χώρα. Τι παράγεις στη Θεσσαλία; Τίποτα; Θα δουλέψεις! Στα χωράφια και στα γιαπιά να βρεις την προκοπή που σου έκλεψαν οι απίθανοι βορειοευρωπαίοι που τους βλέπει μια φορά τον μήνα ο ήλιος! Θα γίνεις παραγωγικός φίλε αγρότη, αγαπητέ εργάτη, αν θέλεις να ξαναδείς πρόοδο και τα παιδιά σου, να πάψεις να τα βλέπεις από τα καφέ και τα μπαρ να μεταναστεύουν στο εξωτερικό!
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης. Οι περισσότεροι πολιτικοί μιλούν γι’ αυτό. Αλλά όλοι διψούν για εξουσία! Για να δώσουν φάρμακα για τις δύσκολες αρρώστιες χρειάζεται λέει βεβαίωση από τον γιατρό για το προσδόκιμο ζωής! Είναι μια καλή ιδέα μέσα από αυτήν την απίστευτη βλακεία, να εφαρμοστεί το προσδόκιμο ζωής, αποκλειστικά και μόνον στις κυβερνήσεις! Γιατί όχι;
Του Χρήστου Τσαντήλα
