Από τη Μαρίνα Αποστολοπούλου
«Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται»
Αυτό είναι γνωστό. Και στην Ελλάδα από «αναμπουμπούλα» τον τελευταίο καιρό, άλλο τίποτα. Για χόρταση. Και εκεί που δήθεν τάχα μου κερδίσαμε την «μάχη» στο Eurogroup- παρότι οι μόνοι που το πιστεύουν αυτό είναι κάποιοι κυβερνητικοί (και ούτε καν όλοι) κοντέψαμε να χάσουμε τον «πόλεμο» στο Αιγαίο. Ποιον «πόλεμο» δηλαδή; Αμαχητί, πήγανε να το πάρουν οι Τούρκοι και να δημιουργήσουν προφανέστατα νέα τετελεσμένα. Γιατί όπου δημιουργούν τετελεσμένο, όπως ας πούμε στα Ίμια με τις γκρίζες ζώνες, παραμένει ως τέτοιο όσο και να χτυπιόμαστε εμείς εκ των υστέρων για το αντίθετο. Πόσο μάλλον τώρα, που τα ενεργειακά της Ελλάδας- η χώρα μας είναι η δεύτερη παγκοσμίως σε αποθέματα φυσικού αερίου- αποτελούν μεγάλο δέλεαρ για πολλούς και βεβαίως για τους «φίλους» και «γείτονες».
Τι σκέφτηκαν λοιπόν οι Τούρκοι;
Απλά πράγματα. Σου λένε οι «γκιαούρηδες» τα έχουν χαμένα, δεν ξέρουν τι τους γίνεται, αν θα μείνουν ή δεν θα μείνουν στο ευρώ, αν θα πτωχεύσουν ή όχι και γενικά δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει. Το κλίμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κατά βάση εναντίον τους, δεν τραβάμε στα άκρα στην προκλητικότητά μας; Πού ξέρεις; Μπορεί και να πιάσει; Μπορεί να μην έχουν τον χρόνο και τα κότσια να αντιδράσουν, μπορεί και οι άλλοι που τους έχουν βάλει στο μάτι, να τους… κρεμάσουν και να αλωνίζουμε εμείς με την ησυχία μας. Και αύριο-μεθαύριο, να εγείρουμε δικαιώματα και πέραν αυτών που ήδη εγείρουμε».
Όλα αυτά βεβαίως αφού σουλατσάρουν εδώ και κάμποσο καιρό στην κυπριακή ΑΟΖ, στον χώρο των ενεργειακών οικοπέδων, και σφυρίζουν αδιάφορα στις οποίες διεθνείς παραινέσεις ή προειδοποιήσεις. Καλά, για τις ελληνικές ή κυπριακές προειδοποιήσεις και παραστάσεις διαμαρτυρίας, δεν το συζητούμε καν. Μας έχουν γραμμένους κανονικά.
Σάμπως είναι και καμιά μεγάλη θάλασσα το Αιγαίο;
Σιγά το πέλαγος! Σου λέει «με το πρόσχημα της στρατιωτικής άσκησης ας το χωρίσουμε στη μέση για 10 μήνες και μετά άμα μας διώξουν γράψτε μας».
Άλλωστε όλη την ώρα εντός ελληνικών χωρικών υδάτων βολτάρουν και εντός ελληνικού εναέριου χώρου βρίσκονται, απλώς θα το έκαναν με επίσημο τρόπο και με τις ευλογίες (εφόσον περνούσε η ΝΟΤΑΜ) των διεθνώς υπευθύνων.
Οπότε προκειμένου να το ευχαριστηθούν έκοψαν το Αιγαίο στα δύο (αυτό ακριβώς που έτσι κι αλλιώς επιδιώκουν) από τη Σκύρο μέχρι και τη Λήμνο, μάλιστα από τη Λήμνο έπιασαν και λίγη στεριά για να βάζουν πόδι σιγά-σιγά και εκεί, και περιμένανε να δούνε τι θα γίνει, αφού έριξαν το «δόλωμα».
Ευτυχώς, ευτυχώς, η NOTAM εν τέλει ανεκλήθη.
Μετά από συντονισμένες ελληνικές διπλωματικές ενέργειες, αλλά βεβαίως επειδή και άλλοι «εθίγησαν» από τη συγκεκριμένη θρασύτατη επεκτατική κίνηση των Τούρκων και τελικά, την ανακάλεσαν.
Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι σκοπεύουν να σταματήσουν κιόλας.
Όχι βεβαίως. Απλά… δοκιμάζουν. Άλλωστε, αυτή είναι η αγαπημένη τους τακτική. Είναι όπως ας πούμε όταν πάμε να μπούμε στη θάλασσα. Στην αρχή, βάζουμε δοκιμαστικά τα πόδια μέσα. Αν είναι πολύ κρύα τραβιόμαστε έξω. Αν είναι «μπούζι» χοροπηδάμε προς τα έξω. Αλλά δεν το βάζουμε κάτω, γιατί θέλουμε να μπούμε. Οπότε ξαναπροσπαθούμε. Και άντε σιγά-σιγά και άντε λίγο-λίγο, μέχρι τη μέση, μέχρι λίγο παραπάνω, ρίχνουμε και ένα «πασάλειμμα» με νερό για να συνηθίσουμε και καλύτερα και τελικά… «μπλουμ», βουτάμε.
Οι Τούρκοι εδώ και πολύ, μα πολύ καιρό, έχουν μπει μέχρι την μέση στο Αιγαίο και όλο και προθερμαίνονται για να πάρουν αυτό που θέλουν. Ε, με τη συγκεκριμένη «άσκηση» επεχείρησαν να κάνουν «μπλουμ» και να κόψουν το Αιγαίο στα δυο, εκμεταλλευόμενοι το δικό μας το χάλι. Δεν τους βγήκε αυτή τη φορά, αλλά αυτό προφανώς δεν σημαίνει κάτι. Θα συνεχίσουν να προσπαθούν. Και όσο εμείς είμαστε «μπόσικοι» κάποια στιγμή μπορεί να κάνουν το μακροβούτι και να πετύχει. Το σίγουρο είναι ότι είναι αποφασισμένοι να το κάνουν να πετύχει και αυτό φαίνεται διά γυμνού οφθαλμού.
Όποιος παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στην Τουρκία μπορεί να καταλάβει.
Επί παραδείγματι προ καιρού είδαν το φως της δημοσιότητας αποσπάσματα των όσων ελέχθησαν, στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας, της γείτονος. Σύμφωνα λοιπόν με την ανακοίνωση της Γενικής Γραμματείας του τουρκικού ΣΕΑ, που εκδόθηκε μετά τη σύνοδο -που ήταν και η πρώτη του έτους-, ''στη Σύνοδο έλαβε μέρος και ο υπουργός Ενέργειας και Φυσικών Πόρων και συζητήθηκαν οι εξελίξεις στον τομέα της ενέργειας, οι επικινδυνότητες, οι ευκαιρίες και οι πολιτικές αναφορικά με το θέμα της ασφάλειας της ενέργειας και αξιολογήθηκαν τα μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν''.
Και μόνον ότι το θέμα υπήρχε στην ατζέντα προς συζήτηση, λέει πολλά. Για την ακρίβεια τα λέει όλα για τις τουρκικές προθέσεις σε συνάρτηση και με τις ευρύτερες τουρκικές κινήσεις.
Οι οποίες, δεν αφορούν μόνον στην Ελλάδα και την Κύπρο αλλά και στον ρόλο της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή, σε σχέση με τις ανακατατάξεις στη γειτονιά της αλλά και την άνοδο των τζιχαντιστών.
Όλα μεταξύ τους συνδέονται.
Σε κάθε περίπτωση σε ότι αφορά στα καθ’ ημάς και τα λεγόμενα διμερή ένα είναι σαφές:
Η Τουρκία αυξάνει και την προκλητικότητά της και την επεκτατική της διάθεση, δίνοντάς της σαφή «όρια» και στο Αιγαίο αλλά και στη Θράκη, που είναι άλλη θλιβερή εθνική ιστορία.
Όσον αφορά στο Αιγαίο πάντως, που βρέθηκε επί του παρόντος στην επικαιρότητα λόγω της τουρκικής «ΝΟΤΑΜ», «να προσέχουμε για να έχουμε». Για να μην βρεθούμε να τραγουδάμε «το πέλαγο είναι πικρό γέλιο μαζί και δάκρυ».
