Στην Άγκυρα ο Ερντογάν επανήλθε με κρεσέντο εμπρηστικών δηλώσεων, αμφισβητώντας ακόμα πιο καθαρά την Συνθήκη της Λοζάννης ενώ βουλευτής δήλωσε ότι θα πάει να βάλει την τουρκική σημαία στα 18 νησιά που διεκδικεί η Τουρκία. Πλέον η Άγκυρα κάνει πεντακάθαρη τοποθέτηση ότι τα σύνορα που χαράχθηκαν τότε, είναι προς επαναδιαπραγμάτευση, ενώ οι αργές εξελίξεις στα μέτωπα της Συρίας και της Μοσούλης, ωθούν την Άγκυρα σε ακόμα πιο σκληρές δηλώσεις και λογικά κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την χώρα μας, η κυβέρνηση της οποίας εκλαμβάνει δυστυχώς τα θέματα πολύ χαλαρά και «οχυρώνεται» πίσω από το διεθνές δίκαιο, μέσα σε ένα προδιαγραφόμενο κόσμο σαρωτικών και τεκτονικών αλλαγών που έρχονται πάρα πολύ σύντομα σε ολόκληρο τον παγκόσμιο χάρτη και ειδικά σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή. Ο Ερντογάν έχει ισχυροποιήσει την θέση του στο εσωτερικό μετά το «ύποπτο» πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου και εμφανίζει σημεία απίστευτης υπεροψίας και αλαζονείας, ενώ περίτεχνα προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την προβληματική κατάσταση στην παρακμάζουσα Ευρώπη.
O Ερντογάν πλέον ενεργεί και μεγαλοϊδεατικά με σκοπό να αντικαταστήσει τον Κεμάλ ως προσωπικότητα του τουρκικού έθνους με τον εαυτό του, ενώ προχωρά πλέον και στην ίδια την αναθεώρηση της Τουρκικής ιστορίας, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Επίσης ανά πάσα στιγμή μπορεί να ανοίξει την στρόφιγγα του προσφυγικού, γι αυτό ας είμαστε πολύ προσεκτικοί! Δηλαδή υπάρχει ένα ευρύτατο φάσμα ζητημάτων, που οι Τούρκοι μπορεί να μας φέρουν σε πάρα πολύ δύσκολη θέση, δεδομένης και της παρουσίας χιλιάδων παράνομων λαθρομεταναστών στη χώρα, οι οποίοι σε περίπτωση ρήξης με την Τουρκία, θα αποτελέσουν μία εν δυνάμει « πέμπτη φάλαγγα » εξυπηρετώντας τα σχέδια της Άγκυρας! Και αυτό ας το έχουν υπ’ όψιν τους αυτοί που τους κουβάλησαν.
Είναι γεγονός ότι το νέο κύμα προκλητικών δηλώσεων στοχεύει να ενδυναμώσει πιο πολύ την παρουσία του στο Ευρώ-ατλαντικό και Ευρασιατικό σκηνικό, με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ να ανέχονται τα όσα λέει, κάτι που όμως είναι πάρα πολύ επικίνδυνο για τα εθνικά μας συμφέροντα. Την ίδια στιγμή και παρά τις αρχικές επιτυχίες, η μάχη για την ανακατάληψη της Μοσούλης θα απαιτήσει χρόνο, ενώ η παρεμφερής προσπάθεια για την επίσης ανακατάληψη του Χαλεπίου και της Αλ Ράκα στην Συρία θα χρειαστεί και αυτή τον χρόνο της, ενώ η Άγκυρα ως «γκρίζος λύκος» παραμονεύει ύπουλα να εκμεταλλευτεί μέσω της εκεί στρατιωτικής παρουσίας κάθε ευκαιρία που πιθανότατα να της παρουσιαστεί . Συνεπώς ο Ερντογάν βλέποντας τις προς τα εκεί χρονικές καθυστερήσεις και την χαοτική κατάσταση στην Μέση Ανατολή και Β. Αφρική (Συρία-Ιράκ-Υεμένη-Λιβύη), επιδιώκει και προς δυσμάς (Ελλάδα) να υποστηρίξει ότι κατά την γνώμη του υπάρχουν ανοικτά μέτωπα , που αναθεωρητικά θέλει να τα επανατοποθετήσει, με άλλα λόγια να εκμεταλλευτεί το ομιχλώδες τοπίο των περιφερειακών σχέσεων .
Την ίδια στιγμή και παρά το πογκρόμ δεκάδων χιλιάδων πολιτικών αντιπάλων στην Τουρκία και ειδικά στις Ένοπλες Δυνάμεις, η Τουρκική πολεμική βιομηχανία εμφανίζεται εκ νέου δυναμικά στο προσκήνιο μέσω της παράδοσης στον στρατό εξελιγμένου τύπου πυραύλων. Επίσης παρά τις απώλειες σε έμψυχο δυναμικό της Τουρκικής πολεμικής αεροπορίας λόγω των διώξεων, με αμείωτο ρυθμό συνεχίζονται οι προκλητικές ενέργειες της γείτονος με υπερπτήσεις αεροσκαφών πάνω από τα νησιά και τις βραχονησίδες του ΒΑ Αιγαίου. Δεδομένων των Ελληνικών αδυναμιών εξ αιτίας της πολύχρονης και σφοδρής κοινωνικής και οικονομικής κρίσης, τα πράγματα για την χώρα μας είναι πάρα πολύ σοβαρά, ενώ οι διπλωματικοί μας χειρισμοί είναι από παιδαριώδεις μέχρι αναιμικοί. Ας μην λησμονούμε ότι σε περίπου ένα χρόνο από τώρα η Τουρκική Αεροπορία θα εντάξει στο αεροπορικό της οπλοστάσιο αεροσκάφη 5ης γενιάς F-35 που λογικά θα αλλάξουν άρδην και σε βάρος μας την κατάσταση στον αέρα. Πάντως ανά πάσα στιγμή μπορεί να έχουμε θερμό επεισόδιο, ενώ αν ο Τραμπ δεν «ακολουθήσει» τις δεδομένες θέσεις του ΝΑΤΟ, τότε μέσα σε μία χαλαρή συμμαχία ο Τούρκος μπορεί να προκαλέσει κρίση για να επωφεληθεί των παρενεργειών της.
Τέλος ας μην λησμονούμε ότι η χώρα δέχεται και μπαράζ προκλήσεων και από την άλλη πλευρά των συνόρων της με την Αλβανία, όπου προφανώς ο Πρωθυπουργός Έντι Ράμα με απαράδεκτες και ανιστόρητες προκλήσεις , συμμετέχει με τον δικό του τρόπο στο συνολικό μπαράζ προκλήσεων του «φίλου» του Ερντογάν.
Πάντως τα πράγματα είναι πολύ συγκεχυμένα και στη Κύπρο όπου ο Ερντογάν και το κυβερνόν κόμμα AKP προσπαθούν να Ισλαμοποιήσουν τα κατεχόμενα. Οι διάφορες τάσεις του ΑΚΡ με έντονο το στοιχείο του Πολιτικού Ισλάμ καθώς και η ανέγερση μεγάλου αριθμού τεμενών (περίπου 40) τα τελευταία 14 χρόνια στα κατεχόμενα, είναι στοιχεία που έμπρακτα αποδεικνύουν τάσεις που προκαλούν και στους νόμιμους Τουρκοκύπριους πολλές ανησυχίες. Αυτό θα πρέπει να προβληματίσει έντονα Λευκωσία και Αθήνα.
Επίσης να μην περιμένουμε ότι από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού η ομάδα Τραμπ θα ασχοληθεί με τα προβλήματα μας. Οι σύμβουλοι του εκλεγέντα Αμερικανού προέδρου είναι κατά βάση φιλότουρκοι και θεωρούν την Τουρκία ως χώρα-κλειδί για όλα τα ζητήματα της περιοχής και ειδικότερα στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους, την αναδιάταξη των πραγμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο , αλλά κυρίως και για τα επιθετικού χαρακτήρα σενάρια που έχουνε προετοιμάσει και επικεντρώνονται στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, το οποίο θεωρείται ως βασική απειλή για την ασφάλεια των Αμερικανικών συμφερόντων σε ολόκληρη την περιοχή της Μ. Ανατολής. Και στα μυαλά των πάρα πολύ σκληροπυρηνικών συνεργατών του Τραμπ που έρχονται στην εξουσία στις 20 Ιανουαρίου 2017 υπάρχει άλλη ατζέντα , και τα επί χρόνια ισχύοντα των Δημοκρατικών με την πολυμερή διπλωματία, δεν κυριαρχούν στο επιτελείο του.
