Το γεγονός αυτό ήρθε στη σκέψη μου, όταν πληροφορήθηκα, ότι υπεύθυνος υγείας κατηγορήθηκε και φυλακίσθηκε, διότι, κατά τη νοσηλεία πρώην πολιτικών και κυβερνητικών παραγόντων, δεν απαίτησε τα αναλογούντα νοσήλια. Τους χαρίσθηκαν ποσά, που, όπως άκουσα (δεν ξέρω αν είναι αλήθεια) είναι της τάξεως μερικών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Και αν είναι αλήθεια καλώς θα του αποδοθούν τα αναλογούντα επιμίσθια. Όμως εύλογα είναι τα επόμενα δυο ερωτήματα:
* Αυτοί που ωφελήθηκαν θα έχουν συνέπεια, ή θα τους καλύψει το άρθρο 86 του Συντάγματος (ασυλία κυβερνητικών προσώπων);
* Αν μεταξύ αυτών υπάρχουν μη πρώην κυβερνητικά άτομα, αυτά θα υποστούν τις όποιες συνέπειες αρμόζουν; Γι’ αυτούς πιστεύω πως η απάντηση είναι θετική, γιατί δεν τους καλύπτει … παραγραφή…
Θα μου πει κάποιος ότι η Βουλή έχει τη δικαιοδοσία να επανορθώσει το πρόβλημα και να… οδηγήσει προς τη δικαιοσύνη αυτούς που καρπώθηκαν τις εκπτώσεις. Αλλά…
Είναι γεγονός ότι πολλές φορές παρακολούθησα στο Εθνικό Κοινοβούλιο διαδικασίες άρσης ασυλίας βουλευτών. Κάθε φορά, σε κάθε διαδικασία ασυλίας βουλευτών, θυμόμουν το επόμενο γεγονός των παιδικών μου χρόνων: Ο Γιώργος ήταν ένα παιδί φιλήσυχο, πράο, καλόκαρδο. Αντίθετα ο φίλος του, ο κολλητός του, όπως λέμε σήμερα, ο Ιάσων, καλό παιδί κι’ αυτό, ήταν ζωηρός φασαριατζής και πειραχτήρι. Κάθε φορά που δημιουργούνταν ανάμεσα τους πρόβλημα, ο Γιώργος τις «έτρωγε» από τον πατέρα του, ενώ ο πατέρας του Ιάσωνα, πάντα δικαιολογούσε το γιό του, αδιάφορο αν, όπως πάντα, έφταιγε. Η …απόδοση δικαιοσύνης ήταν μεροληπτική. Μήπως κατά τις συζητήσεις άρσης ασυλίας βουλευτών συναντούμε φαινόμενα ανάλογα Γιώργου-Ιάσωνα; Λέγω μήπως;
Στο αν η πατρίδα μας βρίσκεται στην κατάσταση αυτή (των μνημονίων) νομίζω ότι, ένα λιθαράκι έβαλε και το «εθνοπάτριο» αυτό άρθρο 86 του Συντάγματός μας (δεν θέλω να αναφερθώ και στις πρόσθετες μνημονιακές νομοθετικές ρυθμίσεις, που απαλλάσσουν των ευθυνών, οι οποίες μπορεί, ενδεχομένως, να υπάρξουν, αυτών που καλύπτονται κάτω από την ομπρέλα του δημιουργηθέντος ειδικού… Ταμείου και αυτών των τραπεζικών υπευθύνων για χαρακτηριστικής φύσης χορηγήσεις). Μπορεί μετά από μια κατάσταση ανώμαλη, που προϋπήρχε, να μην επέτρεψε στον ελληνικό λαό, κατά την αποδοχή του 1ου Συντάγματος, να αντιληφθεί τη σημασία αυτού του άρθρου. Τώρα όμως; Τώρα πρέπει να καταργηθεί.
Από χθες, από προχθές, από τον προηγούμενο μήνα ή το προηγούμενο έτος, ή εν πάσει περιπτώσει να περιοριστεί. Να περιοριστεί σε ένα άρθρο, που να αντιμετωπίζει μόνο τα γεγονότα, τις παραλήψεις, τις εκτροπές (sic), που διαδραματίζονται μόνο μέσα στο Κοινοβούλιο και μόνο εκεί.
Αν η φιλοπατρία (έστω και αν η λέξη αυτή, του πρώην συνταγματικού άρθρου 1-1-4, καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από την αόριστη, την άχρωμη και λιποβαρή λέξη «πατριωτισμό») των Εθνοπατέρων δεν είναι στις αμέσως αμεσότατες προτεραιότητές τους, τότε είναι βέβαιο πως η πατρίδα μας θα σέρνεται, χωρίς ελπίδα ανάστασης.
(*) Ο κ. Αλεξ. Ν. Λαζαρίδης είναι τέως καθηγητής ΤΕΙ, a.lazaridi@yahoo.fr
