Πιστή στις ιερές παραδόσεις της Ορθοδοξίας. Κοντά στον λαό και στο Έθνος στις δύσκολες στιγμές. Αν και υποτεταγμένη μέσα στο νομικό πλαίσιο που θεσπίζει και ψηφίζει η πολιτική εξουσία, πορεύθηκε πάντοτε με υπευθυνότητα, αγάπη και σοφία για να πετύχει τους δικούς της στόχους και σκοπούς, τα οράματα και τις επιδιώξεις της, τους προσανατολισμούς της, κινούμενη πάντοτε μέσα στα νόμιμα πλαίσια των κανόνων της πολιτείας και εκείνων των πατέρων της εκκλησίας. Μικρές ασήμαντες αψιμαχίες, έριδες και προστριβές με την πολιτεία δεν διατάραξαν ποτέ τις σχέσεις της με αυτή, αφού πάντοτε υπήρχε η καλή θέληση και διάθεση για την επίλυση τούτων.
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια που τα ηνία διακυβέρνησης της χώρας ανέλαβαν οι «Σοσιαλιστές» και τώρα οι «αριστεροί» άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα μαύρα σύννεφα και οι σχέσεις αυτών να κλυδωνίζονται. «Οι σοσιαλιστές» ενδεδυμένοι τον χιτώνα των δήθεν «προοδευτικών», «εκσυγχρονιστών», «μεταρρυθμιστών», κατηγόρησαν την εκκλησία, ως «συντηρητική», «οπισθοδρομική», «σκοταδιστική» και με όπλα, τα συνθήματα αυτά που εκπέμπονταν ακατάπαυστα και λειτουργούσαν ως συνειδησιακά διεγερτικά και ως εφαλτήρια σηματοδοτούσαν προγραμματισμένους αγώνες σε βάρος της.
Το άθεο κατεστημένο που υπήρχε στις τάξεις των κομμάτων αυτών, προέβαλε από την πρώτη στιγμή τη σύγκρουση, τη ρήξη και τον πόλεμο με την εκκλησία. Οι σημαιοφόροι του αγώνα αν και λίγοι είναι ιδιαίτερα μαχητικοί, επιθετικοί. Με σκληρό ύφος και λόγο βουτηγμένο στην έξαψη και το μίσος ενοχοποιούν κάθε άνθρωπο που δεν ασπάζεται τις ιδέες και τις απόψεις τους. Η αθεϊστική αυτή λαίλαπα προσυπέγραψε από την πρώτη στιγμή την καταδίκη της εκκλησίας και με έντονες εμπρηστικές του παρεμβάσεις ζητούσε όλο και περισσότερη επέμβαση της πολιτείας, στα της εκκλησίας δρώμενα, τα οποία απέρριπτε και περιφρονούσε. Με αδηφάγο διάθεση χτυπούσε τις πόρτες της κυβέρνησης και με εμμονή και επιμονή ζητούσε την πρόσβαση στους χώρους των ιερών της πραγμάτων. Τη νομή και την εξουσία των δικών της και του έθνους συμβόλων και προνομίων, όχι για να τα προβάλλει στο ευρύ κοινό ως εθνικά σύμβολα και κειμήλια,, αλλά για να τα φθείρει, να τα εξαφανίσει, με το πρόσχημα, ότι προσβάλλουν την προσωπικότητα του λαού. Το μοντέρνο αυτό σάλπισμα, αυτή η εκστρατεία για την δήθεν αλλαγή και εδραίωση της δημοκρατίας μας, με την επικουρική δήλωση πως οι καιροί άλλαξαν και ωρίμασε η ώρα και η στιγμή για μια τέτοια αλλαγή ηχούσε ευχάριστα στις ακοές των ανθρώπων αυτών που ούτε για στιγμή δεν ανέστειλαν τη συνθηματολογία τους αυτή.
Η τακτική αυτή απέδωσε τους καρπούς της. Έτσι είχαμε κατά καιρούς; Την αφαίρεση του σταυρού από τις σημαίες. Το κατέβασμα των εκκλησιαστικών εικόνων από τα δημόσια κτίρια. Το μη εκκλησιασμό των μαθητών των σχολείων κατά τις Κυριακές. Τη μη υποχρεωτική πρωινή προσευχή στα σχολεία. Την κατάργηση αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες, κ.τ.λ Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έγραψαν, φώναξαν, υποστήριξαν πως ήλθε η ώρα και η στιγμή του χωρισμού πολιτείας και εκκλησίας, πιστεύοντας, ότι με την τακτική αυτή θα φόβιζαν την εκκλησία. Τελευταία η «αριστερή» κυβέρνηση προκειμένου να αποδείξει την αμφισβητούμενη από το λαό ταυτότητα της προχώρησε πιο βαθιά θέλοντας με τον τρόπο αυτό να δείξει το αληθινό της πρόσωπο. Ούτε λίγο ούτε πολύ προσπάθησε και προσπαθεί με κάθε τρόπο να ξεριζώσει και να εκπαραθυρώσει το μάθημα των θρησκευτικών από τα σχολεία, προωθώντας στο Κοινοβούλιο νομοθετικές πρωτοβουλίες προς τον σκοπό αυτό. Οι εχθρικές αυτές ενέργειες, τα αδιάκοπα χτυπήματα, τα πισωγυρίσματα και οι παλινωδίες της μπορεί εκ πρώτης όψεως να ταράσσουν την ηρεμία και τη γαλήνη της εκκλησίας, κατά βάθος βλάπτουν την ίδια και τη χώρα. Στρέφονται τελικά εναντίον της. Αυτή θα ζημιωθεί και όχι η εκκλησία- Η τελευταία στην πορεία της ιστορίας της πέρασε μπόρες, θύελλες και καταιγίδες. Στάθηκε όμως πάντα όρθια. Καμία δύναμη δεν μπόρεσε να την πλήξει και να την απομακρύνει από το έργο το οποίο επιτελεί. Έτσι και τώρα στην κυβερνητική αυτή εκτροπή, ενωμένη μαζί με τους πιστούς της, τις οργανώσεις, τους συλλόγους, φορείς, γονείς, με επικεφαλής τον προκαθήμενο της και την Ιεραρχία, γενικά τον περιούσιο λαό της, θα αντιμετωπίσει την εχθρική αυτή πολεμική της κυβέρνησης εναντίον της, όπως εκείνη ξέρει, για να προστατεύσει τα δίκαια της. Η διακήρυξη της, ότι διατηρεί ανοικτό το κανάλι της επικοινωνίας και του διαλόγου με ην κυβέρνηση, μαρτυρεί, όχι αδυναμία και υποταγή, αλλά καλή πρόθεση και θέληση να ακούσει και να συνομιλήσει μαζί της με προσοχή και αγάπη για το θέμα αυτό. Η Διεθνής σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών (Ν.2462/97) στο άρθρο 18 προβλέπει ρητή αναφορά για τα δικαιώματα των γονέων να επιμελούνται για τη θρησκευτική αγωγή των παιδιών τους. Αν η κυβέρνηση επιθυμεί να προσθέσει και το μάθημα της θρησκολογίας, σε άλλους μη ορθοδόξους, ας το κάνει. Είναι δικαίωμα της. Κανείς δεν την εμποδίζει Αρκεί να μην θίξει το μάθημα των θρησκευτικών έτσι όπως εδώ και χρόνια διδάσκεται στα σχολεία.
Διερωτώμαι. Ποιοι οι λόγοι σκοπιμότητας που ανάγκασαν την κυβέρνηση να ανοίξει το μέτωπο αυτό με την εκκλησία; Χρειαζόταν αυτή η αντιπαράθεση και ποίους άραγε σκοπούς εξυπηρετούσε; Υπήρχε κάποιος σπουδαίος και αναγκαίος λόγος να το πράξει αυτό η κυβέρνηση τη στιγμή που έχει τόσα μέτωπα ανοικτά; Τα ερωτήματα πολλά. Φοβούμαι ότι απάντηση δεν θα υπάρξει.
Το χάσμα που δημιουργήθηκε από αυτή τη σύγκρουση ανάμεσα στην πολιτεία και την εκκλησία μπορεί να εμφανίζεται μικρό και αθώο. Το βρίσκω σοβαρό και απύθμενο. Αγεφύρωτο. Αυτό άλλωστε μαρτυρεί και επιβεβαιώνει και η σύγκληση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 23 και 24 Νοεμβρίου για το θέμα αυτό Η διαφορά που διαχωρίζει τους μεν από τους δε είναι τόσο πλατειά και βαθιά που μέχρι τώρα δεν γεφυρώνεται Μπορεί η κυβέρνηση, ως δείγμα καλής θελήσεως να απομάκρυνε τον Υπουργό Παιδείας, αυτό όμως δεν αρκεί, αφού ο αντικαταστάτης του, εξήρε το έργο του και δήλωσε τη συνέχιση του, απ' εκεί που το παρέλαβε. Όσοι πιστεύουν ότι η κυβέρνηση ηττήθηκε πάνω στο θέμα αυτό, όπως και στις τηλεοπτικές άδειες, προφανώς δεν γνωρίζουν ότι οι σκοτεινές δυνάμεις που κρύβονται πίσω από την υπόθεση, δεν προτίθενται έτσι εύκολα αμαχητί να παραδώσουν τα όπλα τους. Οι φορείς αυτοί, δεδηλωμένοι εχθροί της εκκλησίας, με τις διασυνδέσεις που διατηρούν πάντοτε θα ενεργούν υποχθόνια, εχθρικά, εκτοξεύοντας τα βέλη τους σε βάρος της εκκλησίας. Η Κυβέρνηση οφείλει τώρα να τοποθετηθεί ξεκάθαρα με ποιους είναι, για να ξεκαθαρίσει το τοπίο.
* Ο Αθανάσιος Φώτος είναι επί τιμή δικηγόρος
