Απαγορεύεται η θήρα

Μνήμες

Ο Μπάρμπα Μήτσος ήταν ένας φιλήσυχος και πράος γεωργοκτηνοτρόφος, αθώος σαν τα πρόβατά του.

Είχε απροσδιόριστη ηλικία. Πάντως έμοιαζε πως είχε φάει τις "μπομπότες του".
Αγαπούσε πολύ τα μικρά παιδιά, παρότι αυτά με τις μπανέλες απ' τις ομπρέλες του έφκιαναν τόξα για τη "διεξαγωγή του Τρωικού Πολέμου...".
Ο Μπαρμπα Μήτσος είχε περιφράξει ένα χωράφι για να μαντρώνει τα ζωντανά του.
Είχε και ένα καλύβι για να στρεχιάζει όταν το καλούσε η ανάγκη.
Ένα μεσημέρι που γύρισε απ' τη χώρα, όπου πήγε να δώσει το γάλα, βρήκε στην πόρτα της μάντρας μια πινακίδα. Και καθώς ήταν αγράμματος, πήγε στον Γραμματικό του χωριού για να του τη διαβάσει.
Ο Γραμματικός διάβασε την πινακίδα και με ύφος Καρδινάλιου του λέγει:
- Εδώ γράφει πως απαγορεύεται να έχεις πόρτα στο μαντρί.
- Και πώς θα μπαινοβγαίνω εγώ και τα ζωντανά μου;
- Αυτή την απάντηση θα σου τη δώσει ο Αγρονόμος, λόγω αρμοδιότητας.
Σε μία ώρα ο Μπάρμπα Μήτσος παρουσιάζεται στον Αγρονόμο.
- Εγώ δεν έχω δώσει στους Αγροφύλακες τέτοιες εντολές, καθότι είμαι αναρμόδιος. Καλά θα κάμεις να πας στον Δασάρχη.
- Ο Μπάρμπα Μήτσος, δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει, και τσουπ στον Δασάρχη.
Δείχνει την πινακίδα και του λέγει: Κύριε Δασάρχη, με αποξενώσατε από το κτήμα μου. Ο Δασάρχης ρίχνει μια ματιά στην πινακίδα και του λέγει πως η πινακίδα δεν αφορά αυτόν αλλά τους κυνηγούς, δηλαδή απαγορεύεται το κυνήγι.
- Θύρα με ήτα σημαίνει κυνήγι, κατάλαβες;
Τι να καταλάβει ο έρμος, πού να ξέρει πως με το καθεστώς της 4ης Αυγούστου όλα ήλθαν άνω-κάτω! Πού να ξέρει πως η Αγροφυλακή οργανώθηκε σε Στρατιωτική ή μάλλον σε Αστυνομική Βάση, με στολή, οπλοφορία και με το δικαιώματα Σατράπη, όπως π.χ. το δικαίωμα να εισπράττει πεδοκόπι!
Κεφάλι και τάλαρο!
Αντιλαμβάνεστε τι επακόλουθα μπορεί να έχει αυτό το "αλισβερίσι!";
Και το κακό δεν τελειώνει εδώ. Με τον ίδιο Νόμο απαγορεύεται η Ελεύθερη Βοσκή της Γίδας! Και ότι προφυλακίζεται ο κάτοχος των ζώων που διαπράττουν τη ζημιά. Τελικά ο Μπαρμπα Μήτσος έμαθε πως το κυνήγι λέγεται και πόρτα και ότι στο εξής χρειαζόμαστε μόνον ένα παπούτσι, αφού τα δυο πόδια μπήκαν στο ένα παπούτσι!
Σπύρος Χαλικιάς