Και γιατί τους αποκαλούν "η Ελβετία της Αφρικής". Αλλά με τι να συγκρίνεις το "αφρικανικό θαύμα"; Τη χώρα δίχως διαφθορά! Με δημοκρατικό πολίτευμα και οικονομική πολιτική που βασίζεται στα πλούσια αποθέματα διαμαντιών και στο παρθένο φυσικό περιβάλλον. Με την Ελλάδα των σκανδάλων να συγκρίνεις, της αναξιοκρατίας, της μίζας και της διαπλοκής;
ΜΑΣ τσαλάκωσαν την υπόληψη λοιπόν που μας σύγκριναν με την Μποτσουάνα! Μας ισοπέδωσαν που μας κατέταξαν πιο κάτω και από τους Αλβανούς! Εκείνους δηλαδή που ήρθαν πριν μία 20ετία εργάτες στη χώρα μας, δούλεψαν, πρόκοψαν και σήμερα έγιναν αφεντικά και εργολάβοι! Διότι πώς να μην αισθανθείς μειονεκτικά όταν έχεις την ατυχία να κυβερνάσαι από πολιτικούς, ανθρώπους που βρίσκονται σε τεχνητή ευδαιμονία; Μήπως δεν είναι αυτοί οι κυβερνώντες του "κόπι-πάστε" που μας αξίζουν; Τι ζητάμε παραπάνω; Εδώ αντιστράφηκαν ακόμα και τα φυσιολογικά. Ήρθαν τα πάνω κάτω που λέμε. Κάποτε, ένας συνταξιούχος συντηρούνταν απο τις κρατήσεις τριών εργαζομένων. Έτσι πήγαινε το σύστημα. Ισως και η λογική. Σήμερα αυτός ο συνταξιούχος συντηρεί τρεις ανέργους! Στο ίδιο σπίτι όλοι! Και μάλιστα με τα μισά χρήματα απ' όσα του παρακράτησαν και όσα κατέβαλε όλα τα εργασιακά του χρόνια.
ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ τέτοια στην Μποτσουάνα και μας έπεσε η μύτη που μας κατέταξαν πιο χαμηλά; Για δοκίμασε στη χώρα του να του κόψεις τη σύνταξη του Αλβανού; Θα αρπάξει το καλάσνικοφ! Πείραξε αν θέλεις στην Μποτσουάνα τα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία. Φωτιά και τσεκούρι! Το κακό με μας είναι ότι δεν ξεφεύγουμε από τη διαμορφωθείσα αντίληψη των Ευρωπαίων. Δεν μας αντιμετωπίζουν με ευνοϊκό τρόπο οι σύμμαχοι Ευρωπαίοι. Και πώς να μας δούνε διαφορετικά όταν οι πολιτικοί μας δεν παράγουν λύσεις παρά μόνο κάνουν διαπιστώσεις και εκτελούν εντολές;
ΕΞΙ χρόνια διαρκών στερήσεων με σκληρά μέτρα και εξοντωτική φορολογία - ασήκωτο φορτίο στις πλάτες του λαού και ακόμα βρίσκονται σε αδιέξοδο τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις. Δυστυχώς είμαστε μια χώρα χωρίς ηγεσία που να εμπνέει. Ποτέ δεν είχαμε. Και ένας λαός χωρίς σοβαρές αντιστάσεις. Το μοντέλο ανάπτυξης ξεπερασμένο. Δεν παράγουμε ως χώρα παρά μόνο χρέη και ανεργία. Χωρίς αύξηση της απασχόλησης θα μείνει στάσιμη η οικονομία εις το διηνεκές. Ξοδεύουμε περισσότερα απ' όσα παράγουμε.
ΕΙΧΑΜΕ μια ελπίδα να ανακάμψει ο κλάδος των κατασκευών. Να ζωντανέψει η οικοδομή να κινηθούν στο καραγιαπί καμιά εκατοστή επαγγέλματα. Όμως δεν έδωσαν οι δανειστές ώθηση στον κλάδο των κατασκευών γιατί δεν ήθελαν να δεσμεύσουν οι Έλληνες τις οικονομίες τους σε ακίνητα. Αυτοί, τα λεφτά θέλουν. Τα σπίτια τι να τα κάνουν; Το παιχνίδι τους παίξαμε. Αν το βλέπαμε από την αρχή αυτό, αλλιώς θα ήμασταν τώρα. Οι αποταμιευμένες οικονομίες μας θα έπιαναν τόπο. Θα έδιναν δουλειά σε ανέργους και αυτοί με τη σειρά τους θα τροφοδοτούσαν την οικονομία. Κανείς δεν θα μπορούσε και δεν θα τολμούσε να κάνει εφόδους στις όποιες καταθέσεις των Ελλήνων. Κανείς. Σήμερα μοιάζει φυσιολογικό αυτό που γίνεται με τη φορολήστευση. Υπάρχουν λύσεις. Αρκεί να ξεκολλήσουμε την πλάτη απ' τον τοίχο...
