Πρόκειται για το βιβλίο του φίλου και σπουδαστή μου στην Παιδαγωγική Ακαδημία Λάρισας του κ. Χρίστου Ζαβράκα «Από το Χαλίτσι στο Δίλοφο». Βέβαια εκείνος γράφει για τα ήθη και έθιμα των κατοίκων, τους χορούς, τα τραγούδια και όλα όσα λέμε πολιτισμό ενός τόπου. Τα έζησα κι εγώ εν μέρει όλα αυτά. Οι αναμνήσεις μου όμως δεν με αφήνουν να σταθώ πολύ σε αυτά, που θα εξηγήσω παρακάτω. Στο χωριό αυτό το Δίλοφο λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα από το χωριό μου τη Νίκαια, πρωτοδιορίστηκα δασκάλα στα 22 χρόνια. Βέβαια αυτό δεν συμβαίνει δυστυχώς σήμερα, να διορίζονται τα νέα παιδιά λίγα χιλιόμετρα από τον τόπο διαμονής τους όπως συνέβαινε με τη δικιά μου τη γενιά. Αλλά πιο κύριο είναι ότι τα νέα παιδιά δεν διορίζονται σε δύο χρόνια από την απόκτηση του πτυχίου τους, αλλά δυστυχώς ταλαιπωρούνται. Δυστυχώς και για τα παιδιά μας και για όλους μας. Θυμάμαι την αγωνία που είχα όταν πρωτοπήγα, στη σκέψη τι κόσμο θα συναντήσω και προπάντων τι μαθητές ύστερα από διετή εργασία σε ιδιωτικό σχολείο της Λάρισας. Όμως όλα πήγαν καλά χωρίς μεγάλα προβλήματα. Τα παιδιά ευγενικά, αγαπημένα μεταξύ τους, αγαπούσαν τη μάθηση, ήταν κάθε μέρα διαβασμένα. Όσον αφορά στην εξωτερική εμφάνιση με τις μπλε ποδιές και τον άσπρο γιακά ήταν πεντακάθαρη. Τα παιδιά αυτά με την βοήθεια των γονέων τους που πάντα φρόντιζαν και ενδιαφέρονταν για την πρόοδό τους. Ευελπιστώ ότι σήμερα έχουν δημιουργήσει καλές οικογένειες και είναι ευτυχισμένα. Αυτό συμπεραίνεις όταν διαβάσεις το κεφάλαιο του βιβλίου «Προσωπικότητες και επιστήμονες» από τα ονόματα, πολλά είναι παιδιά των μαθητών μου. Τι μεγάλη ευτυχία και ικανοποίηση για ένα δάσκαλο. Τελειώνοντας πρέπει να συγχαρώ και να ευχαριστήσω τον καλό μου συνάδελφο κ. Χρίστο Ζαβράκα για την ωραία εργασία που έκανε γράφοντας αυτό το βιβλίο για το χωριό του, που δείχνει τη μεγάλη αγάπη γι’ αυτό και να του θυμίσω ότι ανάμεσα σε αυτούς που το αγαπούν και δεν το ξεχνούν είμαι κι εγώ. Συγχαρητήρια τέλος στους χορηγούς της προσπάθειας αυτής, που βοήθησαν τα μέγιστα και που μεγάλη χαρά διάβασα ότι είναι μαθητές και παιδιά μαθητών μου.
Ευσταθία Γιαννακούλα-Μακά, συνταξιούχος δασκάλα
