Όποια πέτρα και να σηκώσεις κάποια “σαπίλα” κρύβεται από κάτω. Τι να πρωτοδιορθώσει κανείς; Και μπορεί άραγε τόσες παθογένειες να διορθωθούν;
Μπορεί. Μπορεί τουλάχιστον να ξεκινήσει, να βάλει κανείς τις βάσεις για διορθώσεις σε πράγματα όπου είναι εμφανέστερο το πρόσφορο έδαφος για παρέμβαση. Όπου τα παραθυράκια είναι τέτοια ώστε να “ανοιγοκλείνουν” κατά το δοκούν.
Σίγουρα είναι πολλές αυτές οι περιπτώσεις. Εγώ θα αναφερθώ στον κλάδο των εκπαιδευτικών, στον οποίο ανήκω, με αφορμή την πρόσφατη σύγχυση που προέκυψε με το θέμα των τοποθετήσεων των εκπαιδευτικών που ζητούν απόσπαση εντός ΠΥΣΠΕ και αυτών που ήρθαν με απόσπαση στο ΠΥΣΠΕ Λάρισας, είτε με μοριοδότηση, είτε κατά προτεραιότητα.
Να πως έχουν τα πράγματα…
Αν ανήκεις στους κατά προτεραιότητα αποσπασμένους, δεν ανησυχείς. Μπορεί κάθε χρόνο να είσαι στο κέντρο της Λάρισας κι άσε τους άλλους να τρέχουν να μαζεύουν μόρια. Έτσι κι αλλιώς μόνο τα χρόνια υπηρεσίας μετράνε, κι όχι τα μόρια δυσμενών συνθηκών. Εσύ, λοιπόν, που μπορεί να έχεις οργανική θέση σ` ένα νησί και να μην την έχεις υπηρετήσει και ποτέ, δεν πειράζει γιατί ως κατά προτεραιότητα πάντα θα είσαι στη Λάρισα. Εσύ που υπηρετείς εντός του νομού και έχεις οργανική θέση π.χ. στο Λιβάδι, λυπάμαι ατύχησες. Κοίτα να παντρευτείς κανέναν/ καμία στρατιωτικό, αστυνομικό ή ότι άλλο ανήκει στην κατηγορία των κατά προτεραιότητα, γιατί αλλιώς δεν έχεις ελπίδα να `ρθεις στη Λάρισα.
Αν μάλιστα είσαι από τους άτυχους που ο/η σύζυγός σου χτυπήθηκε από την ανεργία, περαστικά. Χάνεις τα μόρια της συνυπηρέτησης . «Και κερατάς και δαρμένος» δηλαδή. Έχεις τη φτώχεια σου, έχεις και τη μετακίνηση να πας στη δουλειά σου και συνάμα το φορτίο όλης της οικογένειας πάνω σου μια και ο/η σύζυγος είναι άνεργος. Αν όμως είχες ένστολο π.χ. σύζυγο θα είχες και την ευνοϊκή μεταχείριση (δωρεάν διακοπές, μεταφορές, στέγη και άλλα προνόμια που τα ξέρουν καλύτερα αυτοί που τα παίρνουν) και την υπηρεσία σου να σε μεταχειρίζεται ευνοϊκότερα άσχετα αν έχεις λιγότερα μόρια δυσμενών συνθηκών και δεν έχεις υπηρετήσει ποτέ μακριά. Η τιμωρία σ` αυτόν που έτυχε να βρεθεί στην ανεργία είναι εμφανέστατη.
Αν τύχει κι έχεις σύζυγο ελεύθερο επαγγελματία, αγρότη που δεν μετακινείται η δουλειά του, πάλι λυπούμαστε για σένα. Αν π.χ. ο/η σύζυγος εργάζεται στην Αγιά και μένετε στη Λάρισα, χάνεις τη συνυπηρέτηση, ούτε κι εσύ θα `ρθεις ποτέ στη Λάρισα. Έτσι θα αναγκάζεστε εσύ να χρεώνεσαι τα μεταφορικά για τη δουλειά σου και ο/η σύζυγος τα μεταφορικά για τη δική του. Διπλά έξοδα δηλαδή, ενώ στην κατηγορία των κατά προτεραιότητα, ο/η εκπαιδευτικός θα `ρθει στη Λάρισα και ο/η σύζυγος θα μετακινείται με υπηρεσιακό λεωφορείο (σε κάποιες τουλάχιστον περιπτώσεις , αν όχι σε όλες). Κανένα μεταφορικό έξοδο για την οικογένεια.
Αν τύχει κι έχεις και κανένα παιδί λιγότερο- ή ακόμη χειρότερα κανένα παιδί, ίσως γιατί δεν στάθηκες τυχερή ενώ θα ήθελες- τότε ξέχνα διαπαντώς απόσπαση στη Λάρισα, ακόμη κι αν έχεις τρέξει σ` όλα τα απόμερα μέρη της Ελλάδας. Είσαι καλός/η στο να βολεύεις όχι να σε βολεύουν.
Δεν μπορεί- το δικό μου μυαλό τουλάχιστον- να σκεφτεί άλλο λόγο για τον οποίο τα μόρια μετάθεσης και απόσπασης είναι διαφορετικά, παρά μόνο για το ότι αυτό εξυπηρετεί ρουσφετολογικά συμφέροντα, καλύπτει ανάγκες «ημετέρων». ¨
Για κοινωνικούς λόγους, είναι η δικαιολογία. Ωραία. Δώσε μόρια για το γάμο, τα παιδιά, τη χηρεία, τη μονογονεική οικογένεια, την ανεργία (δυστυχώς είναι ένας νέος παράγοντας που μάλλον πρέπει να λαμβάνεται υπόψη) συγκεκριμένα , όχι άλλα εδώ κι άλλα εκεί. Και ποιος ο λόγος να υπάρχουν μόρια δυσμενών συνθηκών, αφού δεν υπολογίζονται; Αν κάποιος για κάποιους λόγους δεν έχει παιδιά κι έχει αποφασίσει να υπηρετήσει σε απομακρυσμένες περιοχές με σκοπό να μαζέψει μόρια για να διεκδικήσει μια θέση στον τόπο του, γιατί του κόβεις κάθε ελπίδα; Και τα δύο, και τη μετάθεση και την απόσπαση, συνήθως τη ζητάει κάποιος με κοινό σκοπό. Να πάει στον τόπο του και κοντά στην οικογένειά του (ακριβώς ο ίδιος λόγος και με τους κατά προτεραιότητα αποσπασμένους). Και δεν λέω να μην πάρει απόσπαση. Να πάρει. Είναι καλό να φροντίζει το κράτος, όπου μπορεί, να έχει μαζί τις οικογένειες, αλλά γιατί πρέπει να τυγχάνει επανειλημμένης ευνοϊκής μεταχείρισης και στις τοποθετήσεις εντός του ΠΥΣΠΕ, με αποτέλεσμα ένας εκπαιδευτικός που ζητά μια μετακίνηση εντός ΠΥΣΠΕ να τη χάνει, έτσι όπως γίνεται η μοριοδότηση.
Μπορείτε να μου πείτε έναν καλό λόγο για τον οποίο συμβαίνουν όλα αυτά;
Πολίτες δύο ταχυτήτων σίγουρα.
Θα μου πεις ποια είσαι εσύ που θες να `χεις τα ίδια προνόμια με τους ένστολους; Τι δύναμη έχεις; Ο στρατός είναι κράτος. Ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις. Και οι κυβερνήσεις πολλές φορές χορεύουν στο ρυθμό του. Έτσι εξηγείται το γεγονός πως μόνο το τηλέφωνο ενός «ισχυρού», αρκεί για να «τακτοποιήσει» τα πράγματα και να βάλλει στη θέση του όποιους τόλμησαν να διαταράξουν την ησυχία και το βόλεμά τους και να διεκδικήσουν περισσότερη δικαιοσύνη.
Γιατί περισσότερη δικαιοσύνη σημαίνει τα μόρια να είναι τα ίδια στη μια και την άλλη περίπτωση.
Ας μου εξηγήσει κάποιος, γιατί τα παιδιά έχουν 4 μόρια στη μετάθεση και 5,6,8,10 στην απόσπαση. Γιατί η συνυπηρέτηση έχει 4 μόρια στη μετάθεση και 10 στην απόσπαση. Γιατί το αν έχεις υπηρετήσει σε απομακρυσμένες περιοχές κι έχεις συγκεντρώσει κάποια μόρια δυσμενών συνθηκών (αυτό σημαίνει ότι έχεις απομακρυνθεί από τον τόπο σου και την οικογένειά σου) όχι μόνο δεν υπολογίζεται, αλλά νιώθεις ότι τελικά τιμωρείσαι κιόλας (ας πρόσεχες) γιατί κι ο άλλος που παίρνει κάθε χρόνο απόσπαση κατά προτεραιότητα ή όχι αλλά με τη διαφορετική μοριοδότηση και δεν έχει μετακινηθεί καθόλου, τα ίδια μ` εσένα θα `χει (μόρια χρόνων υπηρεσίας).
Δεν καταφέρομαι εναντίον κανενός συναδέλφου ή πολίτη που ανήκει σε οποιαδήποτε κατηγορία εργαζομένων. Σίγουρα δεν είναι δική τους ευθύνη.
Καταφέρομαι όμως εναντίον των εκάστοτε κυβερνήσεων, που μεθοδευμένα έστησαν αυτό το πελατειακό κράτος και όσων επιθυμούν να το συντηρήσουν . Αν δεν το επιθυμούν , ας κάνουν κάτι…
Γιατί δεν τιμά καμιά κυβέρνηση να έχει πολίτες δύο, τριών ταχυτήτων, όπου κάποιες κατηγορίες υπάρχουν και στήνονται έτσι ώστε να εξυπηρετούν άλλες, που μπορεί να απολαμβάνουν απανωτά προσόντα και πολλαπλή ευνοϊκή μεταχείριση.
Τσούτσα Στυλιανή, εκπαιδευτικός
