Ο Αριστοτέλης Ιατρού ήταν ο μικρότερος από τα αδέλφια του. Γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1843. Μετά το πέρας των εγκυκλίων μαθημάτων εγγράφθηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών απ’ όπου απεφοίτησε το 1866 με τον τίτλο του διδάκτορα των Νομικών Επιστημών και αμέσως διορίσθηκε δικηγόρος στο Πρωτοδικείο της Λαμίας. Στις 26 Σεπτεμβρίου 1874 διορίσθηκε πάρεδρος στο Πρωτοδικείο της πόλης (ΦΕΚ 9/Α/14-2-1875), θέση από την οποία παραιτήθηκε στις 28 Αυγούστου 1881 (ΦΕΚ 123/Α/16-12-1881). Με αίτησή του διορίσθηκε στις 3 Οκτωβρίου 1881 ως δικηγόρος στο νεοσύστατο Πρωτοδικείο της Λάρισας (ΦΕΚ 4/Α/27-1-1882), ενώ στις 26 Ιανουαρίου 1882 διορίσθηκε και στο Εφετείο της πόλης (ΦΕΚ 77/Α/13-8-1882). Στις 2 Απριλίου 1882 διορίσθηκε πάρεδρος στο Εφετείο της Λάρισας (ΦΕΚ 89/Α/29-8-1882). Την ίδια περίοδο και επί δημαρχίας Χασάν Ετέμ εφένδη, ανέλαβε τη νομική εκπροσώπηση του Δήμου Λαρίσης, αλλά παραιτήθηκε τον Οκτώβριο του ιδίου έτους [5].
Στις 29 Νοεμβρίου 1890 άρχισε να αναγείρεται η διώροφη πολυτελής έπαυλή του, σε οικόπεδο ιδιοκτησίας του, που βρισκόταν δίπλα από το Γυμνάσιο της Λάρισας. Τα σχέδια (τοπογραφικά και κατόψεις) καθώς και ο προϋπολογισμός κατασκευής (12.500 δρχ.) συντάχθηκαν στις 16 Νοεμβρίου 1890 από τον ταγματάρχη του Μηχανικού Δημήτριο Φωτόπουλο. Η ανέγερση της κατοικίας ανατέθηκε στο εργολαβικό γραφείο του Κωνσταντίνου Α. Οικονόμου από το Καζακλάρ (Αμπελώνα) του Τυρνάβου [6]. Το όλο κτίσμα ήταν λιθόκτιστο (την πέτρα προμηθευόταν από τα λατομεία της Γούνιτσας, του Τυρνάβου και της Χασάμπαλης), με πόρτες και παράθυρα Γαλλικού τύπου, ενώ εγχώριο ξύλο χρησιμοποιήθηκε για τα πατώματα, τη στέγη και την εσωτερική κλίμακα. Το όλο κτίσμα συμπλήρωνε μία εξωτερική σκάλα από λευκό μάρμαρο των λατομείων της Τζάστενης του Πηλίου. Ήταν από τις πρώτες επαύλεις στη Λάρισα όπου χρησιμοποιήθηκε στο αποχωρητήριο ειδικός αυτόματος μηχανισμός πλύσης και μεταφοράς λυμάτων. Το 1893 ενοικίασε τη νεόδμητο οικία στην Τράπεζα Ηπειροθεσσαλίας για να στεγάσει το υποκατάστημά της. Ο ίδιος διέμενε ως ενοικιαστής από το 1881 μέχρι το 1890 στην οικία του Δημητρίου Λασκαρίδη, ενώ μετά το 1890 στην οικία του φαρμακοποιού Κωνσταντίνου Μανεσιώτη [7].
Ο Αριστοτέλης Ιατρού ασχολήθηκε κυρίως με υποθέσεις αστικού και εμπορικού δικαίου. Ως τέλειος γνώστης της γαλλικής και τουρκικής γλώσσας διετέλεσε νομικός σύμβουλος της Τράπεζας Ηπειροθεσσαλίας, των αδελφών Χρήστου και Απόστολου Ζάππα, ανεψιών και εκτελεστών της διαθήκης του Κωνσταντίνου Ζάππα (ΦΕΚ 217/Α/4-7-1892) και πληρεξούσιος επίτροπος και νομικός εκπρόσωπος των κληρονόμων του Μεγάλου Βεζίρη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Φουάτ πασά (1861-1866) [8]. Διετέλεσε πρόεδρος του πρώιμου Δικηγορικού Συλλόγου της Λάρισας από το 1900 μέχρι το 1908, χρονιά κατά την οποία συστάθηκε επίσημα ο Σύλλογος ως νομικό πρόσωπο.
Μία άγνωστη πτυχή της ζωής του είναι η ενασχόλησή του με «απαγορευμένα» για την εποχή του ζητήματα: Μεταφυσικά φαινόμενα, αστρονομικές μελέτες, περί παγκοσμίου κινήσεως και περί ζωικού μαγνητισμού. Μέντοράς του υπήρξε ο έγκριτος διαπρεπής Αθηναίος νομικός και δημοσιογράφος Κωνσταντίνος Λυκόρτας [9]. Ο Ιατρού δημιούργησε έναν στενό κύκλο προσώπων όπως οι δικηγόροι Νικόλαος Γαργάλας και Λεωνίδας Αναγνώστου συζητώντας τα θέματα και δίδοντας κατά τακτά διαστήματα διαλέξεις στις μεγάλες Θεσσαλικές πόλεις [10].
Από τον γάμο του με την Ειρήνη Σκαμβούγερα [11] απέκτησε τρείς θυγατέρες και δύο γιους: Τη Μαρία (Μαρίκα) [12], την Αργυρώ (Αργυρούλα) [γεν. 1893], την Αικατερίνη (Κατίνα) [13], τον Δημήτριο (Τάκη) [14] και τον Πέτρο (1861-1962). Ο Αριστοτέλης Ιατρού απεβίωσε στη Λάρισα στις 30 Σεπτεμβρίου 1926 και ετάφη στον οικογενειακό τάφο στο Παλαιό Νεκροταφείο της πόλης.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1]. Διπλωματούχος φαρμακοποιός. Το 1848 ίδρυσε ένα από τα πρώτα φαρμακεία της Λαμίας μαζί με τον αδελφό του Κωνσταντίνο. Βλ. Κωνσταντίνος Μπαλωμένος, «Τα παλαιότερα φαρμακεία της Λαμίας (1833-1973)», Φθιωτικά Χρονικά (Λαμία 2007), σ. 69-93.
[2]. Εμπειρικός φαρμακοποιός. Απεβίωσε τον Μάιο του 1892. Βλ. «Νεκρολογία: Κωνσταντίνος Ιατρού», Σάλπιγξ (Λάρισα), φ. 134 (17 Μαΐου 1892).
[3]. Εισπράκτορας του Δημοσίου (Υπουργείο Οικονομικών).
[4]. Παντρεύτηκε τον στρατιωτικό γιατρό Κωνσταντίνο Ζαγγογιάννη από την Ευρυτανία.
[5]. ΓΑΚ/ΑΝΛ, Πρακτικά Δημοτικού Συμβουλίου Λάρισας, φκ. 001 [1882-1883], 25 Οκτωβρίου 1882. Ως νομικός σύμβουλος του Δήμου προσλήφθηκε ο Νικόλαος Καραστεργίου.
[6]. ΓΑΚ/ΑΝΛ, Αρχείο Ιωαννίδη, φκ. 030 [1890-1891], αρ. 10811 (29 Νοεμβρίου 1890) και φκ. 040 [1893], αρ. 14443 (19 Ιανουαρίου 1893).
[7]. Σάπλιγξ (Λάρισα), φ. 33 (15 Μαΐου 1890).
[8]. ΓΑΚ/ΑΝΛ. Αρχείο Ιωαννίδη, φκ. 045 [1894], αρ. 16205 (13 Μαρτίου 1894).
[9]. Βλ. άρθρο «Κωνσταντίνος Λυκόρτας: Εις επιστήμων επαναστάτης», Εθνικόν Ημερολόγιον (Κ. Σκόκου), Αθήνα 1895, σ. 260-263.
[10]. Μικρά (Λάρισα), φ. 27/379 (20 Ιουνίου 1908).
[11]. Θυγατέρα του συμβολαιογράφου της Λάρισας Παναγιώτη Σκαμβούγερα. Γεννήθηκε το 1871. Διακρίθηκε για τη φιλανθρωπική της δράση και τη συμμετοχή της στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης. Διετέλεσε μέλος του «Λαρισσαϊκού Ομίλου». Βλ. Μικρά (Λάρισα), φ. 83/233 (20 Αυγούστου 1906). Απεβίωσε το 1950 και ετάφη στο παλαιό νεκροταφείο της Λάρισας.
[12]. Απόφοιτος του Ωδείου της Λάρισας. Γνωστή πιανίστρια έδωσε πολλές συναυλίες φιλανθρωπικού χαρακτήρα. Πρωτοεμφανίστηκε στη δοθείσα συναυλία υπέρ των σεισμοπαθών Ηλείων στις 2 Σεπτεμβρίου 1909. Βλ. Μικρά (Λάρισα), φ. 15/417 (4 Σεπτεμβρίου 1909). Στις 5 Μαρτίου 1912 αρραβωνιάστηκε με τον υπολοχαγό του Πυροβολικού Ιωάννη Ταρσούλη τον οποίο παντρεύτηκε την 1η Αυγούστου του ιδίου έτους με κουμπάρο τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Κ. Χατζάκη. Βλ. Μικρά (Λάρισα), φ. 31/537 (7 Μαρτίου 1912) και φ. 44/550 (3 Αυγούστου 1912).
[13]. Στις 2 Ιουνίου 1911 αρραβωνιάστηκε με τον υπολοχαγό του Μηχανικού Αναστάσιο Βούλγαρη, τον οποίο παντρεύτηκε τον Νοέμβριο του ιδίου έτους. Βλ. Μικρά (Λάρισα), φ. 2/508 (4 Ιουνίου 1911) και φ. 19/525 (30 Νοεμβρίου 1911).
[14]. Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1891. Το 1910 εγγράφθηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Βλ. Μικρά (Λάρισα), φ. 47/449 (18 Απριλίου 1910). Απεφοίτησε με τον τίτλο του Διδάκτορα των Νομικών Επιστημών. Διετέλεσε πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Λαρίσης από το 1947 έως το 1964. Απεβίωσε το 1984.
