«Είμαστε όλοι Πολίτες», σε συνεργασία με το Δίκτυο Νέων Ελλάδας - Youthnet Hellas, ως υποστηρικτές και εταίροι της καμπάνιας No HateSpeech Movement (Κίνημα εναντίον της Ρητορικής Μίσους) του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Η ρητορική μίσους είναι καθημερινή κατάσταση, τη συναντούμε με την παραμικρή αφορμή, στα λεωφορεία, τα τρόλεϊ, στην τηλεόραση, στο διαδίκτυο, και ως τέτοια πρέπει να τη δούμε, τόνισε ο δικηγόρος Σπύρος Κουλοχέρης, επιστημονικός υπεύθυνος του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες. Στην Ελλάδα, ενώ υφίσταται νομικό πλαίσιο, πολύ λίγες δικαστικές αποφάσεις αναφέρονται σε "ρατσιστικά κίνητρα", πρόσθεσε ο κ. Κουλοχέρης, ενώ συνεχίζεται η εθνοκεντρική εκπαίδευση στα σχολεία, που δυσκολεύει την ανεκτικότητα και την πολυπολιτισμικότητα. Παράλληλα, υπάρχουν δομημένες θεσμικές διακρίσεις, δηλαδή οι κάτοικοι της Ελλάδας χωρίζονται σε διάφορες κατηγορίες. Άλλα δικαιώματα έχουν οι Έλληνες πολίτες, άλλα οι Ευρωπαίοι που έρχονται να δουλέψουν, άλλα οι μετανάστες, άλλα οι πρόσφυγες κλπ.
«Πολλές φορές αναπαράγουμε στερεότυπα εναντίον εθνοτικών ομάδων, χωρίς να ξέρουμε τι ακριβώς λέμε» εξήγησε η Δώρα Βαγγή, από το Generation 2.0 for Rights, Equality & Diversity, μιας οργάνωσης που ασχολείται κυρίως με τη λεγόμενη δεύτερη γενιά, τα παιδιά των μεταναστών. Τα παιδιά αυτά δεν είναι μετανάστες, γεννήθηκαν στην Ελλάδα από μετανάστες γονείς και εδώ είναι το σπίτι τους και οι αναφορές τους, πρόσθεσε η κ. Βαγγή, παρόλα αυτά ο κόσμος τους αντιμετωπίζει ως "μετανάστες".
«Στην Ευρώπη, και στην Ελλάδα, δεν επιτυγχάνεται μεγάλη ένταξη των μεταναστών, γιατί η δυτική κοινωνία νομίζει πως είναι αυτή που θα εκπολιτίσει όλον τον κόσμο» επισήμανε ο Φάνης Κόλλιας από το διαδικτυακό πολυπολιτισμικό περιοδικό, του οποίου η συντακτική ομάδα αποτελείται από ανθρώπους που κατάγονται από το Αφγανιστάν, την Ελλάδα, τη Λευκορωσία, τη Ρωσία, τη Σομαλία και τη Συρία.
«Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης συχνά αναφέρονται με ρατσιστικό τρόπο για διάφορες εθνοτικές ομάδες. Από την άλλη, στην πρόσφατη προσφυγική κρίση, τα ίδια μέσα παρουσιάζουν τους πρόσφυγες ως "καημένους και φτωχούς", τον Έλληνα ως "φιλάνθρωπο", γενικεύοντας και παραβλέποντας τα κοινωνικά και ατομικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων. "Μεθαύριο, οι ίδιοι πρόσφυγες, στο λεωφορείο θα θεωρηθούν από κάποιον "κλέφτες"» τόνισε η κ. Βαγγή.
Για το 2015, το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας κατέγραψε μέσω συνεντεύξεων 273 περιστατικά ρατσιστικής βίας με περισσότερα από 300 θύματα. Στα 75 περιστατικά στοχοποιήθηκαν μετανάστες-ριες ή πρόσφυγες λόγω εθνικής ή εθνοτικής προέλευσης, θρησκείας ή χρώματος τόσο μέσω σωματικών επιθέσεων όσο και λεκτικών επιθέσεων με έντονη έκφραση περιφρόνησης και απόρριψης προς το θύμα.
Εικοσιεννιά εφημερίδες από έντεκα γλώσσες κυκλοφορούν στην Ελλάδα, είπε ο Αχμέτ Μοαβία, πρόεδρος Ελληνικού Φόρουμ Μεταναστών, δεν μιλούν όμως ποτέ για ρατσισμό, ενώ τα ελληνικά μέσα συχνά μιλούν ρατσιστικά. «Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες συζητούν συνεχώς μεταξύ τους στα μαγαζιά, στους χώρους προσευχής για τον ρατσισμό που αντιμετωπίζουν, ποτέ όμως δεν το βγάζουν προς τα έξω» εξήγησε ο κ. Μοαβία. Μετά την ψήφιση του νόμου 4332/2015 για την ιθαγένεια και την Κοινωνική Ένταξη, οι μετανάστες έχουν μπει σε μεγαλύτερη διαδικασία συνειδητοποίησης για τα δικαιώματά τους, ανέφερε ο κ. Μοαβία.
Ο Παναγιώτης Δημητράς, εκπρόσωπος του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι και συντονιστής του Racist Crimes Watch - Παρατηρητηρίου Ρατσιστικών Εγκλημάτων, θύμισε πως μετά την πτώση του ανατολικού μπλοκ, στις αρχές του '90 ένα εκατομμύριο μετανάστες χωρίς χαρτιά ήρθαν στην Ελλάδα. «Και εναντίον αυτών των ανθρώπων δημιουργήθηκαν στερεότυπα, ειπώθηκαν ρατσιστικές γενικεύσεις, τελικά οι περισσότεροι ενσωματώθηκαν, πολλά ξεχάστηκαν, αλλά κάποιες αρνητικές φρασεολογίες παρέμειναν» εξήγησε ο κ. Δημητράς. Αναφέρθηκε, επίσης, σε καταδικαστικές αποφάσεις που έχει εκδώσει η Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ εναντίον της Ελλάδας για κακομεταχείριση και διάκριση Ρομ και άλλων μειονοτήτων.
Η καμπάνια "No Hate Speech Movement" κατά της ρητορικής μίσους του Συμβουλίου της Ευρώπης είναι μία πρωτοβουλία καταπολέμησης της ρητορικής του μίσους, του ρατσισμού και των διακρίσεων στο διαδίκτυο, που ξεκίνησε το 2012 και δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην εκπαίδευση στα ανθρώπινα δικαιώματα. Η κεντρική καμπάνια του Συμβουλίου της Ευρώπης εξελίσσεται παράλληλα με διαφορετικές εθνικές καμπάνιες, που υλοποιούνται από εταίρους, υποστηρικτές και ακτιβιστές σε 40 χώρες. Η εκστρατεία στην Ελλάδα υλοποιείται υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.
