Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
«ΠΟΛΥ άσχημα ξεκίνησε ο κ. Τσίπρας. Αγνοεί επιδεικτικά μια παράδοση αιώνων του ελληνικού έθνους, η πορεία του οποίου είναι συνυφασμένη με την Ορθοδοξία»… Αυτή ήταν η πρώτη ανακοίνωση της «Νέας Δημοκρατίας», μετά την ήττα της από τον ΣΥΡΙΖΑ. Έγινε χθες το μεσημέρι, με αφορμή την επιλογή του πολιτικού και όχι θρησκευτικού όρκου εκ μέρους του νέου πρωθυπουργού, όπως προβλέπεται από το νόμο περί κυβερνήσεως και υπουργικού συμβουλίου…
ΠΑΝΩ που προσπαθούσαμε να ξεχάσουμε την άθλια επικοινωνιακή στρατηγική του έως χθες κυβερνώντος κόμματος, η εκπρόσωπός του, κ. Μαρία Σπυράκη, φρόντισε να μας την ξαναθυμίσει… Αγνοώντας, ακόμη και τη διακριτική στάση του αρχιεπισκόπου στο ζήτημα, ο οποίος αντιμετώπισε με την οφειλόμενη διακριτικότητα την επιθυμία του νέου πρωθυπουργού, χωρίς να διατυπώσει ενστάσεις… Κρίμα! Ο Αντώνης Σαμαράς και οι επιτελείς του φαίνεται πως δεν κατάλαβαν τίποτα από το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής!... Και, ελάχιστες ημέρες μετά τη θεαματική τους «επένδυση» στο προεκλογικό «je suis Charlie», απέδειξαν αυτό που όλοι γνωρίζουμε: το πόσο υποκριτικός είναι ο λόγος των πολιτικών, που, τη μια μέρα μπορεί να υπερασπίζονται εμφατικά την ελευθερία του ατόμου απέναντι στα θρησκευτικά «πιστεύω» και την άλλη να στοχοποιούν όποιον δεν υιοθετεί την δική τους επιλογή, επιχειρώντας να τον «φορτώσουν» με πολιτικό κόστος…
ΣΤΟΝ αντίποδα, ο νέος πρωθυπουργός… Αρνήθηκε εξ αρχής, να υποταγεί στα «πρέπει» του νέου του ρόλου, παρά την αίσθηση που είχαν δημιουργήσει οι εμφατικές επίσης, προεκλογικού χαρακτήρα πάντως, επισκέψεις του στο Άγιον Όρος, τον αρχιεπίσκοπο και τον Πάπα… Μας διέψευσε και μπράβο του!... Στις πρώτες δημόσιες εξετάσεις του, δεν υποχώρησε στην απειλή του πολιτικού κόστους… Θα συνεχίσει να μας διαψεύδει με τη συμπεριφορά του; Θα το δείξει ο χρόνος… Πολλοί γαρ, πριν από τον ίδιο, ξεκίνησαν με την πρόθεση να αλλάξουν τα πράγματα και στην πορεία απεδείχθη ότι τους άλλαξαν τα πράγματα…
ΗΓΕΤΗΣ, λέει ένας φίλος μου ψυχίατρος, είναι αυτός που δεν αλλάζει τις συνήθειές του για να γίνει αρεστός, αλλά αυτός που πείθει τους άλλους ν’ αλλάξουν συνήθειες… Αν όχι ν’ αλλάξουν συνήθειες, τουλάχιστον να σεβαστούν τις δικές του… Το ηγετικό του προφίλ διαμορφώνεται στη βρεφική του ηλικία και εκδηλώνεται λίγο πριν μπει στην εφηβεία… Ηγέτης εν προκειμένω, είναι αυτός που πείθει τους συνομηλίκους του, των 15 ετών, να «κλέψουν» το αυτοκίνητο του πατέρα του για μια νυκτερινή βόλτα, κι εκείνοι, παρ’ ότι αντιλαμβάνονται ότι αυτό μπορεί να τους στοιχίσει μια αυστηρή τιμωρία εκ μέρους των γονέων, τον ακολουθούν!... Η εικόνα του μικρού Αλέξη να δίνει οργισμένος συνέντευξη, ως ηγέτης των καταλήψεων του ’90 στην Άννα Παναγιωταρέα, που κυκλοφορεί από προχθές, στο διαδίκτυο, είναι ακριβώς, η διάγνωση του ηγετικού του χαρίσματος…
ΑΣ το λάβουν υπ’ όψιν, τα κόμματα που επένδυσαν όλα τα προηγούμενα χρόνια, στα ονόματα των περίφημων γόνων και απαξιώθηκαν πλήρως: το ότι είχε ηγετικό χάρισμα ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν σημαίνει ότι το κληρονόμησε ο γιός του!... Πολύ δε περισσότερο, δεν το κληρονόμησε ο ανεψιός του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που, πιθανότατα θα μας ήταν παντελώς άγνωστος, αν ο θείος του δεν τύχαινε να είναι άτεκνος!... Ας το λάβουν υπ’ όψιν, αν δεν θέλουν να βλέπουν την «πλάτη» του ΣΥΡΙΖΑ, για καμιά δεκαριά ακόμη χρόνια… Ειδικά, η Ν.Δ. που, ως «φιλελεύθερη παράταξη», υποτίθεται ότι αποθεώνει τους «αυτοδημιούργητους», θα πρέπει να ξεχάσει τις διαδοχές που αναπαράγουν τη μάχη των «οικογενειών» ή των «εκλεκτών» τους που σπαράσσονται στο εσωτερικό του κόμματος και εναλλάσσονται στην ηγεσία του … Η κατάντια του Γιώργου Παπανδρέου που «κατέληξε» να κερδίζει στο «νήμα», με μερικές δεκάδες χιλιάδες ψήφους διαφορά, τον Βασίλη Λεβέντη, είναι «καμπανάκι»… Οι ανεπάγγελτοι «μπούληδες» με τα φανταχτερά πτυχία, το «βαρύ» όνομα και τη μηδαμινή εμπειρία σε καταστάσεις ζωής, δεν είναι δυνατόν με την «ελέω θεού» ανέλκυσή τους στα ηγετικά αξιώματα, να ανατρέπουν εν τοις πράγμασι, τις (κούφιες περιεχομένου) μεγαλοστομίες περί αξιοκρατίας, υγιούς ανταγωνισμού και ανταγωνιστικού περιβάλλοντος… Τους πήρανε χαμπάρι, ακόμη και αυτοί που έως χθες τους αποθέωναν!…
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ των χθεσινών εκλογών είναι εν τέλει, ότι στα εύκολα (στις περιόδους - πλαστής ή μη - ευμάρειας δηλαδή) μπορούν να επιβιώνουν και οι γόνοι και οι φελλοί… Για τα δύσκολα (τις περιόδους κρίσεως επί παραδείγματι) οι λαοί αναζητούν ηγέτες… Δεν είναι σίγουρο ότι θα τους βρουν σ’ αυτούς που επέλεξαν, αλλά το ρισκάρουν…