Η «κοινή δήλωση» των «κοινωνικών εταίρων», δηλαδή της πλειοψηφίας του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού της ΓΣΕΕ και των εργοδοτικών οργανώσεων (ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΣΕΤΕ), που έγινε με πρωτοβουλία του υπουργείου Εργασίας, δεν αφορά στα εργατικά συμφέροντα, τα οποία οι επιχειρήσεις - μέλη τους τσαλαπατούν βάναυσα κάθε μέρα μέσα στους χώρους δουλειάς. Αντίθετα, είναι μία ακόμα προσπάθεια εκ μέρους της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ - στα χνάρια των προηγούμενων «κοινωνικών διαλόγων» απάτη -, της μεγαλοεργοδοσίας και της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας να παραπλανήσουν τους εργαζόμενους, να νομιμοποιήσουν στη συνείδησή τους ότι εργάτες και εργοδότες έχουν κοινά συμφέροντα προώθηση και κυρίως να τους υποχρεώσουν να αποδεχτούν τη ζούγκλα που έχει επιβληθεί στην αγορά εργασίας, ως μονόδρομο που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.
Η συμφωνία αυτή, που δημοσιοποιήθηκε μετά τη συνάντηση του υπουργού Εργασίας με τους «κοινωνικούς εταίρους», δίνει, από τη μια, στην κυβέρνηση τη δυνατότητα να εμφανίζεται ως ο εκπρόσωπος της «εθνικής θέσης», ενόψει της διαπραγμάτευσης για τα Εργασιακά τον προσεχή Σεπτέμβρη και, από την άλλη, την ευκαιρία στους εργοδότες να προβάλουν τις δικές τους ταξικές αξιώσεις. Σε κάθε περίπτωση, με την κοινή τους δήλωση, όλοι μαζί υπηρετούν από τη θέση τους τον κοινό στόχο της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, στην οποία καλούν τους εργαζόμενους να θυσιάσουν τα δικαιώματα που έχουν απομείνει.
Γίνεται φανερό και από την κοινή δήλωση και τα σημεία που συμφωνήσαν ότι όλη η συζήτηση διεξάγεται στη βάση τού τι θα χάσουν επιπλέον οι εργαζόμενοι και σε καμία περίπτωση για το πώς θα επανέλθουν οι εργασιακές σχέσεις και τα εργατικά δικαιώματα (μισθοί, συμβάσεις) στην πρότερη κατάσταση. Ως εκ τούτου, η όλη διαδικασία είναι ένα επικίνδυνο ναρκοπέδιο για τα εργατικά συμφέροντα. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, ζητάνε από τους εργαζόμενους να πουν κι «ευχαριστώ» σε κυβέρνηση και εργοδοσία, επειδή στα χαρτιά θεωρούν ότι δεν υφίσταται ζήτημα παραπέρα μείωσης του κατώτερου μισθού από τα άθλια επίπεδα των 586 και 511 ευρώ μεικτά που βρίσκεται σήμερα!
Και λέμε στα χαρτιά, διότι ακόμα και τώρα, που οι εργοδότες εμφανίζονται να το δηλώνουν, στην πράξη μέσα από επιχειρησιακές συμβάσεις, ή με προσφυγές στον ΟΜΕΔ, αξιώνουν την απογύμνωση των μισθών, ακόμα και του κατώτερου από κάθε είδους επιδόματα (πολυετίες, γάμου κ.λπ.).Πολύ περισσότερο που στην κοινή δήλωση, όπως φαίνεται από την τελευταία διατύπωση, γίνεται αποδεκτό η κάθε πλευρά να κρατά τις θέσεις της και να τις διεκδικεί, θέσεις που ειδικά στην περίπτωση του ΣΕΒ σαρώνουν ότι έχει απομείνει από τα εργατικά δικαιώματα.
Κατά τ' άλλα, προκύπτει ότι οι «κοινωνικοί εταίροι» διεκδικούν συμμετοχή στη διαπραγμάτευση που θα ακολουθήσει με τους δανειστές το Σεπτέμβρη και σε κάθε περίπτωση να έχουν πλήρη ενημέρωση επί των νομοθετημάτων που θα ετοιμάζονται στην εξέλιξη των διαπραγματεύσεων. Ο δε υπουργός Εργασίας, κος Κατρούγκαλος, δίνοντας τα εύσημα σε εργοδότες και ΓΣΕΕ, υποστήριξε περιχαρής ότι «σήμερα οι κοινωνικοί εταίροι της χώρας μας πήραν μια πολύ σημαντική απόφαση, η οποία θα αποτελέσει τον πυρήνα της εθνικής θέσης στην επικείμενη διαπραγμάτευση». Μόνο που ο υπουργός δεν είπε ότι η κυβέρνηση με το 3ο μνημόνιο υπέγραψε και δεσμεύτηκε για τη μη επαναφορά των εργασιακών σχέσεων στα ισχύοντα πριν τα μνημόνια και ως εκ τούτο, η απορρύθμιση όχι μόνο θα συνεχιστεί, αλλά και θα βαθύνει. Γι' αυτό, άλλωστε, στα παραπάνω ο υπουργός πρόσθεσε με νόημα: «Δεν ισχυρίζομαι ότι η διαπραγμάτευση του Σεπτέμβρη θα είναι εύκολη... » (!). Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος έκανε λόγο για «ελάχιστο σημείο συμφωνίας», και επιχειρώντας να φυλάξει τα νώτα του ζήτησε «οι εργοδότες να μην υπαναχωρήσουν... Η κυβέρνηση να προωθήσει αυτήν τη συμφωνία και να είναι πραγματικό ανάχωμα και όχι μια νοητή κόκκινη γραμμή...». Έτσι, η πλειοψηφία βάζει την υπογραφή της σε μια «συμφωνία» που εν γνώσει της υποθηκεύει τα εργασιακά δικαιώματα και συμβάλλει και αυτή όπως όλες οι προηγούμενες συμφωνίες και οι «κοινωνικοί διάλογοι», στη λεηλασία εργατικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έρχεται να κάνει τη βρώμικη δουλειά που δε μπόρεσαν να ολοκληρώσουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Πιστή στο άρμα της ΕΕ, ακολουθεί κατά γράμμα μία-μία τις απαιτήσεις του κεφαλαίου. Έτσι το κύμα των αντιλαϊκών μέτρων όχι μόνο δεν θα κοπάσει αλλά θα ενταθεί! Ο Σεπτέμβρης πρέπει να μας βρει ετοιμοπόλεμους!. Με ισχυρό ταξικό μέτωπο μπορούμε να καθυστερούμε, να ματαιώνουμε σχεδιασμούς και μέτρα, αλλά αυτό δε φτάνει. Πρέπει να βάλουμε μπρος για να πάρουμε πίσω αυτά που χάσαμε, για νέες κατακτήσεις! Για να κερδίσουν οι εργαζόμενοι θα πρέπει να χάσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι! Σήμερα δεν αρκεί οργή, η αγανάκτηση από τη διάψευση των όποιων ελπίδων! Απαιτούνται αγώνες επιθετικοί, σκληρές αναμετρήσεις που θα στρέφονται ενάντια στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Αγώνες με σταθερό το μέτωπο σε κυβέρνηση-ΕΕ-κεφάλαιο και στον νέο και παλιό κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που προσπαθεί να ξεγελάσει τους εργαζόμενους προσπαθώντας να συμβιβάσει τα αντίθετα, τα συμφέροντα του εργοδότη με τον εργαζόμενο, να συμφιλιώσει τις ανάγκες μας με τα κέρδη της εργοδοσίας, μας στήνει νέο «κοινωνικό διάλογο» για τα χάσουμε όλα. Έτσι εργαζόμενοι, σύλλογοι , συνδικάτα, εργατικά κέντρα, ομοσπονδίες και νεολαιίστικοι φορείς πρέπει να βρίσκονται σε διαρκή επαγρύπνηση και ετοιμότητα.
* Ο Άγγελος Σίμος είναι μέλος της τομεακής επιτροπής Λαρίσης του ΚΚΕ
