ΠΟΛΛΑ ΛΟΓΙΑ – ΛΙΓΑ ΕΡΓΑ
Οι πολιτικές ομάδες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά και εκπρόσωποι ευρωπαϊκών θεσμών και κυβερνήσεων προσπαθούν να αξιοποιήσουν το Brexitγια να προωθήσουν τη δική τους στρατηγική.
Για παράδειγμα, οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές, οι οποίοι βρίσκονται σε φάση πολιτικής κάμψης και θα στερηθούν την υποστήριξη του βρετανικού Εργατικού Κόμματος, όταν πραγματοποιηθεί το Brexit, προσπαθούν να φέρουν σε δύσκολη θέση την ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά, υποστηρίζοντας –χωρίς φυσικά να μπορούν να το αποδείξουν- ότι το Brexitέχει σχέση με τη λιτότητα και τη δημοσιονομική πειθαρχία.
Οι κεντροαριστερές κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας, οι οποίες αδυνατούν να βγάλουν τις δύο εξαιρετικά σημαντικές χώρες της Ευρωζώνης από την οικονομική και κοινωνική στασιμότητα, ζητούν τη χαλάρωση των κανόνων που ισχύουν στην Ευρωζώνη και ειδικές ρυθμίσεις για να διευκολυνθούν στη διαχείριση της οικονομίας και να περιορίσουν, στο μέτρο του δυνατού, το πολιτικό κόστος.
Από την άλλη πλευρά, το Βερολίνο δίνει ιδιαίτερη σημασία στην τήρηση των συμφωνηθέντων και στον σεβασμό των κανόνων και στην ίδια κατεύθυνση κινείται και ο πρόεδρος του Eurogroupκ. Ντάισελμπλουμ. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή βρίσκεται κάπου στη μέση και επιχειρεί να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα. Από τη μία προειδοποιεί την Ισπανία και την Πορτογαλία ότι μπορεί να υποστούν κυρώσεις εξαιτίας της αδυναμίας τους να περιορίσουν το δημοσιονομικό έλλειμμα στο 3% του ΑΕΠ και από την άλλη τους διαβεβαιώνουν ότι δεν θα εφαρμοστούν οι κανόνες που προβλέπουν ακόμη και μείωση των ευρωπαϊκών κονδυλίων για τους δημοσιονομικούς παραβάτες.
ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Κατά την άποψή μου, η κρίση που περνάει η Ε.Ε. δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με πολιτικές θεωρίες και την ανταλλαγή κατηγοριών αλλά με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες στη σωστή κατεύθυνση.
Είναι φανερό ότι η Γαλλία και η Ιταλία, που έχουν τη δεύτερη και την τρίτη σημαντικότερη οικονομία της Ευρωζώνης, θα πρέπει να βάλουν σε τάξη την οικονομία τους και να δημιουργήσουν μία θετική κοινωνική δυναμική. Δείχνοντας με νόημα προς την κατεύθυνση των Βρυξελλών και του Βερολίνου δεν πείθουν για την αποτελεσματικότητα της πολιτικής που ακολουθούν, ενώ δημιουργούν νέες πολιτικές ευκαιρίες για τους λαϊκιστές της Δεξιάς και της Άκρας Δεξιάς.
Χώρες που έχουν να επιδείξουν σημαντικές οικονομικές επιτυχίες σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο –αναφέρω, εκτός από τη Γερμανία, την Ισπανία, την Πολωνία και φυσικά την Ιρλανδία- πρέπει να αναλάβουν, στο μέτρο του δυνατού, μεγαλύτερες ευθύνες στη στήριξη της κοινής ευρωπαϊκής προσπάθειας.
Θεωρώ ότι η Ε.Ε. πρέπει να θέσει 2-3 βασικούς στόχους –όπως είναι η αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων σε ευρωπαϊκό επίπεδο και η στήριξη όσων δυσκολεύονται να μπουν στην αγορά εργασίας- και να αφιερώσουν τα αναγκαία οικονομικά μέσα για την επίτευξή τους. Οι συζητήσεις που γίνονται για την επινόηση νέων θεσμικών οργάνων, υιοθέτηση μιας προωθημένης στρατηγικής, ακόμη και για μελλοντική αλλαγή των συνθηκών, αφήνουν αδιάφορους τους Ευρωπαίους πολίτες, οι οποίοι θεωρούν ότι η Ε.Ε. δεν παίρνει τις αναγκαίες πρωτοβουλίες για να επηρεάσει θετικά την καθημερινότητά τους και να ελέγξει τον ευρωσκεπτικισμό. Η διατύπωση συγκεκριμένων στόχων σε όφελος των ευρωπαίων πολιτών και η άμεση επιδίωξή τους με πρόσθετα ευρωπαϊκά κονδύλια που μπορεί να καταστήσουν αναγκαία την αύξηση των ιδίων πόρων της Ε.Ε. αποτελούν αναγκαίες προϋποθέσεις για να μειωθεί η απόσταση που χωρίζει την Ε.Ε. από τους πολίτες.
* Ο Γιώργος Κύρτσος είναι ευρωβουλευτής της ΝΔ
