Η απόφαση των φλεγματικών Βρετανών ήρθε σε μια περίοδο όπου η Ε.Ε. βρίσκεται σε ατέλειωτες φουρτούνες, χωρίς τη δυνατότητα ριζικής επίλυσης των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων από τα οποία μαστίζεται. Ωστόσο δεν είναι όλα αυτά που καθόρισαν την απόφαση των Βρετανών πολιτών. Το Brexit ήταν μια απολύτως φυσιολογική εξέλιξη μιας Βρετανίας (και πάρα το γεγονός ότι εννιά στους δέκα άγγλους οικονομολόγους υποστήριζαν την παραμονή και όχι την έξοδο από την Ε.Ε.), η οποία ποτέ δεν υπήρξε πιστό και πλήρες μέλος της Ε.Ε. «Οι Βρετανοί ουδέποτε ενδιαφέρθηκαν πραγματικά», όπως πολύ εύστοχα διαβάζουμε σε κύριο άρθρο της εφημερίδας «Σημερινή», «να αποτελέσουν τμήμα και να συνεργήσουν στην οικοδόμηση μιας ενιαίας, ισχυρής και ομόσπονδης Ευρώπης ως σοβαρό συμμαχικό αντίβαρο στις Η.Π.Α. και ως αξιόπιστος και έγκυρος συνομιλητής της Ανατολής» (Σημερινή, 26 Ιούνιος 2016).
Οι Βρετανοί ψήφισαν για τη Βρετανία!
Δεν είναι αληθές αυτό που υποστηρίζουν πολλοί, ότι, δηλαδή, οι Βρετανοί με τη ψήφο τους θέλησαν να τιμωρήσουν τις πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται εδώ και πολλά χρόνια σε αρκετά ευρωπαϊκά κράτη. Οι άγγλοι έχουν μεγάλη ιστορία στον αποικιοκρατισμό και ιμπεριαλισμό και επομένως, στην μεγάλη τους πλειοψηφία δεν διακατέχονται από τέτοιες ευαισθησίες. Αντιθέτως, σημαντικό ρόλο στην τελική τους απόφαση, έπαιξε η άποψη που επικρατεί κυρίως μεταξύ των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας, οι οποίοι πιστεύουν ότι οι ίδιοι στερούνται ενός μεγάλου μέρους του κοινωνικού κράτους προς όφελος των μεταναστών! Με τη ψήφο τους και κατ’ επέκταση την έξοδο της χώρας από την Ε.Ε. πιστεύουν πως αυτά τα κονδύλια θα επανέλθουν πίσω σ’ αυτούς! Κατά συνέπεια, οι Βρετανοί ψήφισαν για τη χώρα τους και για τον εαυτό τους και όχι για την Ευρώπη.
Αλλάξει ή διαλύεται
Πάρα πολλές φορές σε παλαιότερα σημειώματα μου υποστήριξα ότι η Ε.Ε. θα διαλυόταν στα εξ ων συνετέθη, αν συνέχιζε να εφαρμόζει την ίδια, αλλοπρόσαλλη και επιλεκτική πολιτική στα μείζονος σημασίας ζητήματα! Η Ε.Ε. που δημιουργήθηκε για να υπηρετήσει τις ευρωπαϊκές αξίες, τις αρχές δικαίου, τα οράματα εκείνων που εμπνεύστηκαν τη δημιουργία της και κυρίως την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, όχι μόνο δεν επιτελεί αυτόν τον ιστορικό της ρόλο, αλλά αντιθέτως, εξακολουθητικά και συστηματικά τον υπονομεύει. Στα παραπάνω να προστεθούν ακόμα, πρώτον: Η αδυναμία της (με ευθύνη κυρίως των Βρετανών, το Δούρειο Ίππο των Η.Π.Α. στην Ευρώπη) για δημιουργία δικού της αμυντικού μηχανισμού. Δεν μπορεί ένας τέτοιος μεγάλος συνασπισμός κρατών να εξαρτά την άμυνα του από το ΝΑΤΟ! Δεύτερον: Η διαλυτική-εγωκεντρική συμπεριφορά των Βρετανών (απείχαν σχεδόν απ’ όλες τις μεγάλες φάσεις πραγματικής ευρωπαϊκής ενοποίησης, με πιό χαρακτηριστικό παράδειγμα τη διατήρηση του δικού τους νομίσματος). Χωρίς τους Βρετανούς, που εκδήλωναν διαρκώς τη διαφωνία τους σε αποφάσεις των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε., η λήψη πολλών τέτοιων εξαιρετικά σημαντικών αποφάσεων θα γινόταν απλούστερη. Τρίτον: Η απαράδεκτη συμπεριφορά του πλούσιου υποτίθεται Βορρά σε βάρος του φτωχού υποτίθεται Νότου. Στον οποίο ευρωπαϊκό Νότο να σημειωθεί βρίσκονται οι μεγαλύτερες πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ευρώπης (κυρίως ενέργεια που η Ευρώπη δεν κάνει τίποτε να την αξιοποιήσει)! Τέταρτον: Η ακατανόητη στάση των Γερμανών (πρώτοι διδάξαντες στη διαφθορά) που δεν λειτουργούν όσο θα έπρεπε συναινετικά. Κράτη όπως η Γερμανία που έχουν μεγάλες και διεθνοποιημένες οικονομίες αλλά και κυρίαρχη θέση, επιβάλλεται να αποτελούν παραδείγματα στην αντιμετώπιση και την πάταξη της διαφθοράς. Η Γερμανία, ωστόσο, όχι μόνο διστάζει να πράξει τα απαιτούμενα προκειμένου να καταπολεμήσει τη διαφθορά, αλλά αρνείται ακόμα και να προβεί στις βασικότερες από τις αναμενόμενες ενέργειες για την αντιμετώπιση της. Θυμίζω ότι το κόμμα της Καγκελαρίου Άνγκελας Μέρκελ απέρριψε τον περασμένο Αύγουστο, την επικύρωση του Σύμφωνου των Ηνωμένων Εθνών ενάντια στη Διαφθορά στο δημόσιο τομέα, παρά τις διεθνείς πιέσεις και το γεγονός ότι έχει επικυρωθεί, ήδη, από 160 χώρες του Ο.Η.Ε.. Και δεν είναι καθόλου υπερβολή να ειπωθεί ότι η Γερμανία χρησιμοποιεί την Ε.Ε. για να ενισχύει τη δική της πολιτική. Και πέμπτον: Οι πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται επιλεκτικά και στοχεύουν στη δημιουργία φτηνού εργατικό δυναμικού και μιας Ευρώπης δύο ταχυτήτων.
Επαναφορά στις αρχέγονες ελληνικές ρίζες της
Ας δούμε λοιπόν την απόφαση των Βρετανών ως μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία επαναφοράς της Ευρώπης στις αρχέγονες ρίζες της. Να ακουμπήσει ξανά η Ευρώπη στον πολιτισμό της, με τον τρόπο που ακούνε, που διαισθάνονται και ζουν οι χώρες της Μεσογείου και να νοιώσει πάλι περήφανη για τις ελληνικές ρίζες της! Να επαναφέρει στο προσκήνιο τις δικές της διακηρύξεις περί αλληλεγγύης και συναντίληψης μεταξύ των κρατών μελών της και να πάψει να τις καπηλεύεται. Για να αλλάξει επιτέλους η απαράδεκτη πολιτική της που επιφέρει καίρια πλήγματα στους οικονομικά αδύνατους του νότου με τις πολιτικές λιτότητας που επιβάλλονται, ισχυροποιώντας έτσι ακόμα περισσότερο τον ευρωπαϊκό βορρά και κυρίως την γερμανική οικονομία. Και κακά τα ψέματα! Σε αυτό το νέο ξεκίνημα τα πάντα εξαρτώνται από την Γερμανία η οποία πρέπει να πάψει να χρησιμοποιεί την Ε.Ε. για να ενισχύει μόνο τη δική της πολιτική.
Η επόμενη μέρα
Από τις πρώτες αντιδράσεις φαίνεται πως οι Βρετανοί στην πλειοψηφία τους δεν είναι και τόσο βέβαιοι για την απόφαση τους, κι αυτό σίγουρα είναι ένα θέμα που θα το βρούμε μπροστά μας και μάλιστα πολύ σύντομα. Ήδη κάποιοι άρχισαν να κάνουν αναφορές (δύσκολο αλλά τίποτε δεν αποκλείεται) για ένα ακόμα δημοψήφισμα! Ωστόσο κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει με το Grexit. Όποιος λέει ότι ξέρει, μάλλον δεν γνωρίζει τίποτε …. Το σίγουρο πάντως είναι ότι αυτή τη στιγμή η Ε.Ε. είναι ένα καζάνι που βράζει. Μια χύτρα ταχύτητας με ελαττωματική βαλβίδα ασφαλείας... Κι αν η Ε.Ε., δεν προχωρήσει και μάλιστα άμεσα στις αναγκαίες αναπροσαρμογές, σύντομα θα επέλθει πλήρης διάσπαση. Για την οποία Ελλάδα και Κύπρος οφείλουν να προετοιμάζονται.
Σημαντικές υποσημειώσεις
Παρά πολλοί πολιτικοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι η στυγερή δολοφονία της βρετανίδας βουλευτού των εργατικών tzo-kox, υπέρμαχου της παραμονής της Αγγλίας στην Ε.Ε., δεν αποκλείεται να σχετίζεται με την προσπάθεια αλλαγής των δεδομένων που έδειχναν σαφές προβάδισμα του Βrexit έναντι του Bremain. Λογάριαζαν όμως χωρίς τους άγγλους ψηφοφόρους …. Οι ψηφοφόροι του Kirklees, της εκλογικής περιφέρειας δηλαδή της tzo-kox, ψήφισαν Brexit σε ποσοστό 55% με την συμμετοχή των ψηφοφόρων να ανέρχεται στο 70%.
Το πλειοψηφικό ρεύμα για παραμονή της Σκωτίας και της Β. Ιρλανδίας που ήδη απαιτούν παραμονή και όχι έξοδο από την Ε.Ε. είναι κάτι που θα φέρει πολλές ανακατατάξεις στο Ηνωμένο Βασίλειο και μάλιστα πολύ σύντομα. Για τους Βρετανούς, πραγματικά, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Η αγγλική αποτελεσματική «συνταγή», «διαίρει και βασίλευε» μετατρέπεται σε ένα πραγματικό εφιάλτη για τους ίδιους τους Βρετανούς….
Για πολλοστή φορά οι δημοσκόποι συμπεριφέρθηκαν ως δημοκόποι. Όλα είναι στημένα τελικά.
Με τις βάσεις στην Κύπρο τι θα γίνει αλήθεια; αγγλικές βάσεις και ευρωπαϊκό έδαφος, μάλλον δεν πάνε μαζί!
