* Από τη Δέσποινα Καλπακίδου
Αν η σημερινή συγκυβέρνηση και κυρίως η κυβέρνηση της δεξιάς, που ζητάει την ψήφο μας, είχε πολιτευτεί με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, όπως ισχυρίζεται, το πρώτο που θα είχε κάνει θα ήταν να πάρει μέτρα αναλογικά με την φοροδοτική ικανότητα καθενός.
Αλλά σε κάθε περίπτωση φρόντισε να φυλάξει τα «δικά της παιδιά». Έτσι δεν άγγιξε καθόλου δομές του δημόσιου τομέα που δημιουργήθηκαν στο παρελθόν για να βολευτούν δικοί της ψηφοφόροι, με παχυλούς φυσικά μισθούς, δεν προχώρησε σε αξιολόγησή τους ούτε στη διαθεσιμότητα αυτών των υπαλλήλων ενώ ξέσπασε όλο το μένος της στις καθαρίστριες, τους σχολικούς φύλακες, τους καθηγητές των τεχνικών λυκείων, τους δημοτικούς αστυνομικούς, την ελληνική ραδιοφωνία.
Κι ενώ μείωσε δραματικά τους μισθούς όλων μας διατήρησε την «προσωπική διαφορά» στους υπαλλήλους του υπουργείου Οικονομικών και όχι μόνο, που φτάνει ακόμη και τα 1.000 ευρώ πάνω από το βασικό μισθό, όταν ο υπουργός(!) Παιδείας με τρόπο κυνικό και χωρίς ντροπή πρότεινε σε νέα παιδιά, εκπαιδευτικούς, να διδάξουν στα σχολεία αμισθί.
Ξεζούμισε την εύρωστη μεσαία τάξη, την οποία ο πρωθυπουργός όψιμα και προεκλογικά θυμήθηκε, υποχρεώνοντάς μας για ένα σπίτι που χτίσαμε, να πληρώνουμε φόρο γύρω στα 1.000 ευρώ, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, ανεξάρτητα αν για αυτό το σπίτι οι περισσότεροι πληρώνουμε ακόμη δάνειο, ενώ αδράνησαν, αδικαιολόγητα και εγκληματικά για το δημόσιο συμφέρον, αποκρύπτοντας ποσά που διέφυγαν στο εξωτερικό και διαφυλάσσοντας με κάθε τρόπο πλούσιους και απάτριδες κατοίκους αυτού του τόπου, σε σημείο που και η Λαγκάρντ τους σιχάθηκε και έπαψε να ασχολείται.
Θα μπορούσα να αναφέρω πολλά ακόμη παραδείγματα, γνωστά σε όλους καθώς αποτελούν μέρος της καθημερινότητάς μας. Όμως αυτό που γίνεται ολοφάνερο σε κάθε περίπτωση είναι ένα αίσθημα αδικίας, που κοντεύει να μας πνίξει! Ένα βρώμικο σχέδιο έχει μπει σε εφαρμογή, με την επιστημονική (!) καθοδήγηση των συμβούλων τους, που και αυτούς εμείς τους πληρώνουμε, με ποιο τρόπο δηλαδή θα υποταχτούμε στο φόβο και θα δεχτούμε εθελοντικά τη μοναδική, δική τους σωτηρία!
Πρόσφατο γεγονός που αποδεικνύει την αλήθεια όσων αναφέρθηκαν είναι το εξής: ενώ βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο στις 23 Δεκεμβρίου δόθηκαν στο νομό μας δέκα οργανικές θέσεις σε καθηγητές φυσικής αγωγής, που έχουν κάνει μετάταξη από την δευτεροβάθμια στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, όταν στους αντίστοιχους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας δεν έχουν δοθεί οργανικές εδώ και δέκα χρόνια.
Το εύλογο ερώτημα είναι το εξής: αφού υπήρχαν οργανικές θέσεις γιατί δεν δίνονταν τόσο καιρό; Το αποτέλεσμα είναι ότι εξαναγκάζονται άνθρωποι στην ηλικία πάνω κάτω των 50 χρόνων να καταφύγουν σε δικηγόρο, για να κάνουν ένσταση και να πετύχουν το αυτονόητο: να καταλάβουν τις θέσεις, εφόσον υπάρχουν, με βάση τα μόριά τους, όπως γίνεται σε κάθε πολιτισμένο κράτος. Αλλά μάλλον αυτό δεν ισχύει για τη χώρα μας …
Ε όχι, λοιπόν, δεν θα μας αναγκάσουν ούτε να φύγουμε ούτε να στείλουμε τα παιδιά μας μετανάστες στο εξωτερικό. Αυτοί να φύγουν, να καθαρίσει ο τόπος. Είναι τόσο ξεδιάντροποι, που τα λόγια περιττεύουν. Η φράση «έχουμε μείνει άφωνοι» στην περίπτωση αυτής της κυβέρνησης, αποκτά κυριολεκτική σημασία!
Η Δέσποινα Καλπακίδου είναι καθηγήτρια στο 6ο Γυμνάσιο Λάρισας
