Γράφει ο Ηλίας Κανέλλης
Στη χθεσινή συνεδρίαση της Βουλής, ο Αλέξης Τσίπρας πέρασε όλα τα μέτρα με τα οποία εξειδικεύεται το Τρίτο Μνημόνιο (αύξηση κατά μία μονάδα του ΦΠΑ και λοιποί φόροι, μεταξύ των οποίων σε βασικά προϊόντα και υπηρεσίες, περικοπές, αλλά και ο "κόφτης" σε περίπτωση δημοσιονομικής αφερεγγυότητας του ελληνικού κράτους και το "υπερταμείο", στο οποίο θα μεταφερθεί ως εγγύηση αποπληρωμής των ελληνικών οφειλών σχεδόν το σύνολο της ακίνητης περιουσίας του ελληνικού Δημοσίου), σχεδόν χωρίς απώλειες - αν μάλιστα πειστεί η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Βασιλική Κατριβάνου, που καταψήφισε τον "κόφτη" και το "υπερταμείο" να παραδώσει την έδρα, ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Ήταν η τελευταία πράξη της "κωλοτούμπας" του Αλέξη Τσίπρα, των συντρόφων του και των συμμάχων του Ανεξάρτητων Ελλήνων, από μια αντιμνημονιακή υστερία, που δίχασε βαθύτατα τον ελληνικό λαό και συνέβαλε ακόμα περισσότερο στην κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου της χώρας σε ποσοστά που δεν μπορεί ακόμα να είναι μετρήσιμα. Πριν γίνει αυτή η κωλοτούμπα, νομιμοποιήθηκε η πολιτική βία ως μέσο επίλυσης πολιτικών διαφορών, η ύφεση της οικονομίας παγιώθηκε για χρόνια, η ανεργία και τα κοινωνικά προβλήματα επιδεινώθηκαν, συνεχίστηκε η αιμορραγία Ελλήνων με ειδικές δεξιότητες στο εξωτερικό, ενώ το κύρος της πολιτικής έπεσε στο ναδίρ, αφού ο εθνολαϊκισμός και το ψέμα υποκατέστησαν τα οράματα και όση αξιοπιστία διέθεταν ακόμα τα κόμματα.
Το αποτέλεσμα είναι τραγικό. Η χθεσινή βραδιά αφήνει βαριά κληρονομιά στην Ελλάδα. Της αφήνει ένα σκληρό και επώδυνο ιδίως για τους ιδιώτες εργαζόμενους και τους μικρούς επιχειρηματίες Μνημόνιο, μια σειρά εξωφρενικούς φόρους που θα δημιουργήσουν επιπλέον προβλήματα στην κατεστραμμένη αγορά και μια κυβέρνηση ανίκανων να κατανοήσουν ακόμα και τα προβλήματα, οι οποίοι κατά κανόνα το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονται είναι η νομή της εξουσίας και οι διορισμοί.
Ιδίως αυτοί οι τελευταίοι, τα κυβερνητικά στελέχη και οι βουλευτές, την περασμένη εβδομάδα δήλωναν με έμφαση ότι λυπούνται πολύ για τα μέτρων που θα πλήξουν τους πολίτες, αλλά παρά τη λύπη τους δεν μπορούσαν να μην ψηφίσουν μια σειρά μέτρα - τα οποία, αν είχαν ψηφιστεί από τους πολιτικούς αντιπάλους τους, δεν θα ήξεραν σε ποια τρύπα να κρυφτούν.
Πόσο κόστισε στη χώρα και πόσο θα κοστίσει ακόμα η παράταση της εκκρεμότητας, το Μνημόνιο και η δημιουργία του υπερταμείου, για την αξιοποίηση των ακινήτων ή των οργανισμών του οποίου τις αποφάσεις δεν θα παίρνει η ελληνική πλευρά; Δείτε παρακάτω ορισμένα δεδομένα.
***
Την περασμένη εβδομάδα, στη διάρκεια συνεδρίου της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Λονδίνου (London School of Economics, LSE), ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, που διετέλεσε και υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Σαμαρά κατά το μεγαλύτερο μέρος της θητείας της, ενοχλημένος από τους ισχυρισμούς ενός συριζαίου ομιλητή, έκανε μια σύντομη αποτίμηση της διαπραγμάτευσης Βαρουφάκη. Σύμφωνα με όσα μεταδόθηκαν στα ΜΜΕ, ο Γιάννης Στουρνάρας είπε ότι αυτό που πέτυχε ο πρώτος υπουργός Οικονομικών της Πρώτης Φοράς Αριστερά ήταν ότι «μετονόμαστε την τρόικα σε θεσμούς και μετέφερε τα στελέχη της από τα υπουργεία στο Χίλτον». Πρόσθεσε, μάλιστρα, ότι οι γενναίες διαπραγματεύσεις του Γιάνη Βαρουφάκη (με τη συνδρομή του Νίκου Θεοχαράκη, σημερινού προέδρου του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών) «είχαν και ένα κόστος: τα 86 δισ. του τρίτου μνημονίου και τους ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων, που επιβλήθηκαν μετά την εκροή 45 δισ. σε καταθέσεις», τις οποίες προκάλεσε η διαπραγματευτική τακτική που ακολούθησαν. «Λυπάμαι που έπρεπε να τα αναφέρω αυτά, αλλά ήταν απαραίτητο προς αποκατάσταση της αλήθειας», κατέληξε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος.
Τις επόμενες μέρες, στη Βουλή, στη διάρκεια της συζήτησης για την εξειδίκευση των μέτρων που λαμβάνει η κυβέρνηση στο πλαίσιο της εξειδίκευσης, οι αριθμοί αυτοί έγινε προσπάθεια από τον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, είτε να αγνοηθούν είτε να εξωραϊσθούν. Ο κ. Τσίπρας, κατά την πάγια τακτική του, εκφωνούσε διακηρυκτικούς και, κατά τη μορφή, προεκλογικούς λόγους, σύμφωνα με τους οποίους τα μέτρα που εξειδικεύθηκαν χθες (αύξηση ΦΠΑ κατά 1 μονάδα, αύξηση φόρων, μείωση αφορολόγητου, "κόφτης" και "υπερταμείο"). Υποστήριξε, μάλιστα, ότι η χώρα έχει πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα (όλοι γνωρίζουν ότι αυτό έγινε σε βάρος των προμηθευτών του Δημοσίου, που επωμίζονται τα κρατικά φέσια για να ευημερούν οι αριθμοί του κ. Τσίπρα) κι ότι όπου να 'ναι έρχεται η ανάπτυξη.
Πώς άραγε; Μεταφυσικά;
***
Η οριστικοποίηση της μνημονιακής στροφής της κυβερνησης και το τέλος των ψευδαισθήσεων έχουν κόστος ακόμα πιο επώδυνο από τη συνέχιση της ύφεσης, τα νέα λουκέτα που θα έρθουν, τη νέα φτώχεια που θα εγκαθιδρυθεί. Το "υπερταμείο" σημαίνει εκχώρηση μεγάλου μέρους της εθνικής κυριαρχίας. Η Ελλάδα από σήμερα έβαλε υποθήκη την περιουσία της.
Ουδείς γνωρίζει ακριβώς τις επιπτώσεις αυτής της εξέλιξης. Εκείνο που είναι βέβαιο είναι ότι στην πολιτική τίποτα δεν είναι τσάμπα. Όσα λες και δεν κάνεις, αλλά και όσα κάνεις σε βάρος του συλλογικού συμφέροντος, θα σε κυνηγούν σαν Ερινύες.
Ο Αλέξης Τσίπρας είχε υποσχθεί ότι θα καταργήσει τα Μνημόνια, θα διαπραγματευθεί σκληρά, θα δώσει τέλος στη λιτότητα. Έπειτα από τη χθεσινή ψηφοφορία, αποδεικνύεται μοιραίο πρόσωπο. Ένας πολιτικός υπό το βάρος της αναξιοπιστίας λόγων και έργων.
Στην πολιτική η αναξιοπιστία, έστω βραχυπρόθεσμα, πληρώνεται. Δυστυχώς, ώσπου να έρθει εκείνη η ώρα, οι πολίτες θα περάσουν πολλές δύσκολες ώρες, σε συνθήκες αβεβαιότητας. Αυτή η αβεβαιότητα, όμως, είναι αρκετή να παγώσει το χαμόγελο στο πρόσωπό του.
