Από τον Χρήστο Κέλλα*
Η εβδομάδα που πέρασε είχε έναν ιδιαίτερο, σημειολογικό, χαρακτήρα. Ήταν η εβδομάδα που σήμανε, επισήμως, το τέλος του λαϊκισμού, των ανέφικτων υποσχέσεων και των απύθμενων ψεμάτων.
Ήταν η εβδομάδα που σβήστηκαν, οριστικά, οι περιβόητες «κόκκινες γραμμές», η εβδομάδα της ισόβιας δέσμευσης της χώρας σε “μνημονιακό μηχανισμό”, η εβδομάδα της παραδοχής του Πρωθυπουργού πως η πολιτική ΣΥΡΙΖΑ κυριαρχείται από αυταπάτες.
Και τέλος, η εβδομάδα της θριαμβολογίας της Κυβέρνησης για μια συμφωνία (;) που μόνο για θριάμβους δεν είναι.
Και εξηγούμαι:
Πρώτον. Το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που ψηφίστηκε, αποτελεί το σβήσιμο όλων εκείνων των κόκκινων γραμμών, πάνω στις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ βάσισε τη ρητορική του, για να ανέλθει στην εξουσία. Η μείωση του αφορολόγητου στα 8600, η αύξηση όλων των έμμεσων φόρων, η αύξηση της φορολογίας στο 29% για τις μικρές επιχειρήσεις, ο διωγμός των ελεύθερων επαγγελματιών, η φορολόγηση όλων των αγροτικών επιδοτήσεων, η αναπροσαρμογή του ΕΝΦΙΑ, οι αυξήσεις σε καύσιμα και αέριο και πολλά άλλα, που για οικονομία χώρου δεν αναφέρω, αποτελούν τη χαριστική βολή σε όσους μικρομεσαίους, προσπαθούν να επιβιώσουν και φορτώνουν έναν ασήκωτο σταυρό στις πλάτες των μεσαίων και χαμηλών στρωμάτων.
Σε αυτούς λοιπόν που έταζαν ελπίδα και ανάπτυξη, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, μοιράζουν λεπίδα και απόγνωση.
Δεύτερον. Ο κ. Τσίπρας είναι πλέον ο Πρωθυπουργός που «δένει» την Ελλάδα, χειροπόδαρα και ισόβια, σε ένα μνημόνιο διαρκείας. Ο “αυτόματος κόφτης”, αποτελεί την “Ιερά Εξέταση” της ελληνικής κοινωνίας. Για κάθε αποτυχία ενός στόχου, θα εφαρμόζεται αυτόματη μείωση μισθών και συντάξεων και μάλιστα, οριζοντίως! Η σημερινή Κυβέρνηση βάζει επισήμως ολόκληρη την ελληνική κοινωνία στο ρόλο του Σίσυφου, αφού μόνο εάν εθελοτυφλεί κάποιος, πιστεύει ότι με τέτοια υπέρμετρη φορολόγηση, θα επέλθει ανάπτυξη. Χαρακτηριστικοί είναι οι πίνακες του ίδιου του Υπουργείου, που συνέταξε το ασφαλιστικό και οι οποίοι, για το 2020 προβλέπουν χρηματοδοτικές ανάγκες ανάλογες με τις σημερινές. Δηλαδή το νέο ασφαλιστικό που έρχεται για να διορθώσει το υπάρχον, θα φέρει ίδια αποτελέσματα με το παλιό!
Πως λοιπόν θα επιτευχθούν οι στόχοι;
Η μοίρα καμιά φορά είναι ανελέητη... Αυτοί που υπόσχονταν σχίσιμο των μνημονίων, στερούν κάθε δυνατότητα από τη χώρα για απεμπλοκή της από αυτά.
Τρίτον. Η ωμή παραδοχή του Πρωθυπουργού περί «αυταπατών», μόνο ως επικίνδυνη μπορεί να αναλυθεί και χαρακτηριστεί. Δυστυχώς οι Κυβερνώντες για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, αναζητούν ελαφρυντικά, τα οποία καταλήγουν σε παταγώδεις αποτυχίες. Στην αρχή ήταν ο υπερβάλλων προεκλογικός οίστρος, μετά η απειρία, ακολούθως «οι κακοί ξένοι», στη συνέχεια η τρόικα εσωτερικού, κατόπιν ο πόνος ψυχής και τώρα οι αυταπάτες. Ας πουν στον κ. Τσίπρα, ότι αυταπάτη είναι η κατάσταση, κατά την οποία κάποιος παραπλανά το ίδιο του τον εαυτό, με το να αποδέχεται ως αληθινό κάτι που δεν είναι, επειδή δεν μπορεί ή δεν θέλει να αντιληφθεί την πραγματικότητα. Όταν κοροϊδεύει τους άλλους λέγεται, απλά, απάτη.
Τέλος, το ότι τέθηκε ΞΑΝΑ το θέμα του χρέους, αναμφίβολα είναι μια θετική εξέλιξη. Μέχρι εκεί, όμως. Η ύψωση του πήχη από την ελληνική κυβέρνηση, αποτελεί κωμικοτραγική κατάσταση. Η εικόνα του Πρωθυπουργού να πίνει το ουίσκι της ‘’νίκης’’, την ώρα που ο στραγγαλισμός της ελληνικής κοινωνίας, οδεύει στον πνιγμό και κανείς μας δεν ξέρει τι ξημερώνει, φανερώνει το παράλληλο σύμπαν στο οποίο ζει η Κυβέρνηση. Κάθε μέρα που περνά, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ εγκλωβίζονται ολοένα και περισσότερο στο μικρόκοσμό τους.
Ο Αμερικανός συγγραφέας Frank Herbert έλεγε: «Η εξουσία έχει την τάση να απομονώνει αυτούς που έχουν πάρα πολύ από αυτήν. Στο τέλος χάνουν την επαφή με την πραγματικότητα και πάλι πέφτουν».
Εύχομαι ο θόρυβος της πτώσης τους, να περιοριστεί μόνο εκεί που τους πρέπει. Στην οδό Αυταπάτης και Θριάμβου, γωνία...
* Ο κ. Χρήστος Κέλλας είναι Τομεάρχης Υγείας της ΝΔ, βουλευτής Λαρίσης
