Του ευρωβουλευτή της ΝΔ Γιώργου Κύρτσου
Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης προσπαθεί να καλυφθεί πίσω από τις υπαρκτές αντιθέσεις μεταξύ των Ευρωπαίων εταίρων και του ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα και την προοπτική της ελληνικής οικονομίας. Παρακολουθώντας τον υπουργό Οικονομικών κ. Τσακαλώτο και άλλους κυβερνητικούς παράγοντες στις δηλώσεις τους, ο μέσος πολίτης μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση έχει προετοιμάσει μια ανώδυνη εφαρμογή του τρίτου προγράμματος - μνημονίου, έχει έρθει σε συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους, αντιδρούν όμως στην πρώτη θετική αξιολόγηση και στην αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας οι «κακοί» του ΔΝΤ.
Οι βασικές διαφορές
Πριν από ένα χρόνο ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του θεωρούσαν ότι οι «κακοί» βρίσκονταν από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πως η στρατηγική του ΔΝΤ εξυπηρετούσε τέλεια τα ελληνικά συμφέροντα, όπως τα αντιλαμβάνονταν την περίοδο της κυριαρχίας Βαρουφάκη. Τώρα η κυβερνητική ηγεσία κάνει διαφορετική επικοινωνιακή κατανομή ρόλων σε μια προσπάθεια να διευκολυνθεί στην τακτική της.
Στηρίζεται στις υπαρκτές διαφορές των Ευρωπαίων εταίρων και του ΔΝΤ για να δημιουργήσει την εντύπωση ότι έχει αντιμετωπίσει τα περισσότερα προβλήματα αλλά η προσπάθειά της υπονομεύεται από τους «εμμονικούς» του ΔΝΤ.
Βασική θέση του ΔΝΤ είναι ότι χρειάζεται δραστική αναδιάρθρωση του χρέους του ελληνικού Δημοσίου προκειμένου να γίνει αυτό βιώσιμο σε βάθος χρόνου, υπό την προϋπόθεση ότι η ελληνική οικονομία θα αρχίσει να αναπτύσσεται ξανά. Το 2014 το ΔΝΤ είχε δώσει πιστοποιητικό βιωσιμότητας στο χρέος του ελληνικού Δημοσίου με σχετική έκθεση, το 2015 έκρινε το χρέος μη βιώσιμο εξαιτίας της επιστροφής της ελληνικής οικονομίας στην ύφεση και της νέας αύξησης του χρέους που προκάλεσαν οι αποτυχημένες επιλογές Τσίπρα - Βαρουφάκη.
Για να γίνει ξανά το ελληνικό χρέος βιώσιμο θα πρέπει να επιτευχθεί πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα ύψους 3,5% του ΑΕΠ του 2018, με βάση τη συμφωνία του περασμένου Ιουλίου και να υπάρξει ανάλογη συνέχεια. Το μεγάλο πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα περνάει υποχρεωτικά από τον δραστικό περιορισμό του διαρθρωτικού ασφαλιστικού ελλείμματος από το οποίο πάσχει η δημοσιονομική διαχείριση στη χώρα μας. Γι' αυτό οι ειδικοί του ΔΝΤ κάνουν προβολές για την πορεία των βασικών μεγεθών και ζητούν μέτρα από την ελληνική κυβέρνηση που ξεπερνούν τα όρια που θέτουν οι Ευρωπαίοι εταίροι.
Ανοιχτή η διαπραγμάτευση
Οι υπαρκτές διαφορές μεταξύ των Ευρωπαίων εταίρων και του ΔΝΤ δεν καταργούν τις εξαιρετικά σημαντικές διαφορές μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των εκπροσώπων των ευρωπαϊκών θεσμών.
Η κυβερνητική θεωρία σύμφωνα με την οποία έχει «κλειδώσει» εδώ και εβδομάδες η διαπραγμάτευση και όλα εμποδίζονται από τους «κακούς» του ΔΝΤ ελάχιστη σχέση έχει με την πραγματικότητα. Η πρώτη θετική αξιολόγηση ήταν προγραμματισμένη να κλείσει τον περασμένο Νοέμβριο και τώρα πηγαίνει για τα μέσα ή τα τέλη Απριλίου. Τις τελευταίες ημέρες παρατηρείται εντατικοποίηση των διαπραγματεύσεων που θα οδηγήσουν σε ένα πολύ σκληρό «πακέτο» μέτρων για πολλούς συμπολίτες μας. Διάφορες κατηγορίες συντάξεων «κουρεύονται» ή περικόπτονται δραστικά, τα φορολογικά βάρη αυξάνονται θεαματικά μέσω του κατάλληλου ψαλιδίσματος του αφορολόγητου και άλλων πρωτοβουλιών, η προστασία της ακίνητης περιουσίας των οφειλετών καταργείται για να δημιουργηθεί αγορά κόκκινων δανείων και το «ξεπούλημα» - για να χρησιμοποιήσουμε τη γνωστή φράση του κ. Τσίπρα - της δημόσιας περιουσίας οργανώνεται σε μεγάλη κλίμακα και μέχρι του ποσού των 50 δισ. ευρώ.
Όλα τα παραπάνω δεν έχουν καμία σχέση με τις υπαρκτές διαφορές μεταξύ των Ευρωπαίων εταιρών και του ΔΝΤ, είναι υποχρεώσεις της ελληνικής πλευράς που απορρέουν από το τρίτο πρόγραμμα - μνημόνιο το οποίο διαπραγματεύτηκε ο ίδιος ο κ. Τσίπρας. Μόλις ανακοινωθούν τα σκληρά μέτρα και αποκαλυφθεί η κυβερνητική μπλόφα με το ΔΝΤ θα παρατηρηθεί νέα συρρίκνωση της κοινωνικής και εκλογικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ.
