Από τον Δημήτρη Σακατζή, εκπαιδευτικό
Σε προηγούμενο κείμενο μου, είχα μιλήσει για την πίεση που ασκούν οι διάφορες κοινωνικές ομάδες για ένας είδος απατηλής κοινωνικής δικαιοσύνης που δεν θα θίγει τα όρια συμφερόντων της δικής τους ομάδας. Ας δούμε πως μεταφράζεται αυτό στην ελληνική πολιτική σκηνή. Η λέξη «διασπορά» είναι αυτή που χαρακτηρίζει τη λειτουργία του ελληνικού πολιτικού και κοινωνικού οικοδομήματος.
Στο κείμενο αυτό θα μιλήσω για την πολιτική διασπορά (νόμοι, υπουργικές αποφάσεις, εγκύκλιοι) και ποιους ευνοεί. Περίπου 107 νόμοι και 600 τροπολογίες ψηφίζονται κάθε χρόνο. Μόλις ψηφιστεί ο νόμος δημιουργούνται μικρές ομάδες πίεσης με σκοπό να περάσουν εξαιρέσεις. Για το λόγο αυτό κάθε νόμος αφήνει πολλές ρυθμιστικές διατάξεις (διευκρινιστικοί εγκύκλιοι που εκδίδονται από τα υπουργεία) οι οποίες πολλές φορές αλλάζουν τη φιλοσοφία του νόμου.
Άλλα ψηφίζει η Βουλή και άλλα υπό την πίεση των βουλευτών, κάνουν οι υπουργοί π.χ. το ΑΣΕΠ τροποποιήθηκε 43 φορές. Παράδειγμα πιέσεων ομάδων και συμφερόντων είναι και οι τροπολογίες που εισάγονται σε άσχετα νομοσχέδια την προηγούμενη της ψηφοφορίας.
Το Τελικό Κείμενο μπορεί να βάλει φρένο σε αυτή την αδιαφάνεια. Καταρχάς ας δούμε τι είναι το Τελικό Κείμενο. Είναι ένας νόμος που συγκεντρώνει όλους τους προηγούμενους που αφορούν σε ένα θέμα π.χ. Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας. Σκεφτείτε ένα νόμο πλήρη και κατανοητό, χωρίς εγκυκλίους που αλλάζουν το πνεύμα και τη φιλοσοφία του, χωρίς τροπολογίες σε άσχετα νομοσχέδια, χωρίς παραπομπές σε άλλους νόμους (π.χ. αντικαθίσταται το εδάφιο 5, της παρ.3 του άρθρου 10 του ν.4593/1978 ως εξής "...").
Τι γνωρίζει σήμερα ο πολίτης για τα καθήκοντα, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που πηγάζουν από το νομό; Πόσες φορές πήγαμε να διαβάσουμε ένα νόμο και αυτό ήταν αδύνατο; Φανταστείτε ένα καθρέφτη σπασμένο σε πολλά, πολλά μικρά κομμάτια. Μπορείτε ως πολίτες να δείτε την εικόνα; Όχι. Δημοκρατία είναι διαφάνεια και λογοδοσία. Πως οι πολίτες θα ελέγξουν και θα αξιολογήσουν τις πράξεις της εκάστοτε κομματικής εξουσίας;
Ποια είναι τα κέρδη: α) ενίσχυση της λειτουργίας της Δημοκρατίας, κάθε πολίτης θα μπορεί να ενημερωθεί πλήρως ώστε να ελέγχει τις μικρές εξουσίες της καθημερινότητας που τον περιβάλλουν, να διεκδικεί τα δικαιώματα του και να μην βρίσκει άλλοθι για τις υποχρεώσεις του, β) η κομματική εξουσία θα χάσει το πλεονέκτημα της αδιαφάνειας των τροπολογιών πείτε με και πελατειακές σχέσεις. Ερώτημα, ποιος κερδίζει από την υπάρχουσα αδιαφάνεια; Απάντηση: Ο ισχυρός που μπορεί να επηρεάσει την εξουσία.
Το Τελικό Κείμενο, είναι μία από τις προτάσεις του Ποταμιού που ενισχύει τους πολίτες που δεν έχουν πρόσβαση στην κομματική/οικονομική εξουσία. Δηλαδή ενισχύει την Κοινωνία των Πολιτών. Ενισχύει τη διαφάνεια και πάει κόντρα στα συμφέροντα γιατί προτείνει να νομοθετεί στο φως. Ποιο σύστημα οικονομικών συμφερόντων θέλει τη διαφάνεια στη νομοθέτηση; Το Ποτάμι δεν περιμένει να έρθει στην εξουσία για να υλοποιήσει την πρόταση του, τη δίνει έτοιμη στα κόμματα εξουσίας, ώστε αν πραγματικά ο λόγος τους για διαφάνεια και ισοτιμία δεν είναι υποκριτικός να την ψηφίσουν. Την κοινοποιεί στους πολίτες, ώστε να απαιτήσουν την ψήφιση της από τα κόμματα. Για την ενίσχυση της Δημοκρατίας και της Διαφάνειας. Για την ενίσχυση των δικών τους συμφερόντων.
