Αγαπητή «Ελευθερία»,
Απαντώντας στο άρθρο του κ. Ζάχου στην «Ελευθερία» της 12ης/1/2016, με τίτλο «Τελείες, παράγραφοι και… κενά», η Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Θεσσαλίας θεωρεί σκόπιμο να επισημάνει τα εξής:
Η απαξιωτική επίθεση στο ήθος του αντιπάλου – με φράσεις του τύπου ‘’γνωρίζει τα πάντα… hall of fame’’ κ.α. (όπως προφανώς αντιλαμβάνεται ο συνάδελφος του ιδιωτικού τομέα τους συλλειτουργούς στο δημόσιο τομέα) είναι χαρακτηριστικό του πολιτικού – δημαγωγικού και όχι του επιστημονικού λόγου.
Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε αναφορές από τα σχολικά βιβλία και τις οδηγίες του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής για να ανασκευάσουμε τους ισχυρισμούς του αλλά καθόλου δεν ωφελούν τέτοιου είδους άγονες αντιπαραθέσεις τους μαθητές, που αποτελούν το κύριο μέλημα του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος. Οι εκπαιδευτικοί δε θα πρέπει να διαχωρίζονται και να κρίνονται με βάση τον εργοδότη τους αλλά με βάση τη γνωστική τους επάρκεια και την καλοπροαίρετη ή όχι διάθεσή τους.
Οι συνεχείς αναφορές σε εκπαιδευτικούς του δημόσιου σχολείου με την προσφώνηση ‘’κυρία’’ καταδεικνύουν ειρωνεία, μένος και διάθεση αυτοπροβολής, χωρίς θέληση για συνεργασία. Το να είμαστε έτοιμοι ‘’μύδρους αίρειν’’ μόνο επιπρόσθετα προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει.
΄΄Καλή τη πίστει΄΄ θεωρούμε ότι η πλειοψηφία των συναδέλφων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα κατέχει άρτια το γνωστικό αντικείμενο που διδάσκει και οι λειτουργοί του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος συγκρούονται συχνά με μαθητές που αρχίζουν τη φράση τους λέγοντας «στο φροντιστήριο μας είπαν….».
Εν τέλει δογματικά αποδέχονται όποια πληροφορία προέρχεται από το φροντιστήριο, ακυρώνοντας αυτό το ίδιο που υποστηρίζουν στο γραπτό τους δοκίμιο: να ελέγχουν και να κρίνουν τις πηγές της πληροφορίας.
Η προσπάθεια του συναδέλφου να πλήξει την αξιοπιστία, την επιστημονική κατάρτιση και τον τρόπο επιλογής των βαθμολογητών θα είχε γόνιμα απότοκα αν συνοδευόταν από αγαθή προαίρεση και καλή πίστη. Εξάλλου, αυτή η λογική επικρατεί πάγια στο Βαθμολογικό Κέντρο, όπου όλοι οι συνάδελφοι, σε κλίμα γόνιμου διαλόγου και αμοιβαίου σεβασμού, καταθέτουν τις αντιρρήσεις τους ώστε να επέλθει σύγκλιση των απόψεων και να ευοδωθεί το επίπονο και υπεύθυνο έργο της αξιολόγησης των γραπτών δοκιμίων (πάντα τηρώντας τις κατευθύνσεις των διδακτικών βιβλίων και του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής).
Τέτοια όμως δημοσιεύματα, ιδιοτελώς υπο-κινούμενα, εξυπηρετούν το μύθο της ανεπάρκειας της δημόσιας εκπαίδευσης, με απώτερο σκοπό ίσως να υλοποιηθούν οι κερδοσκοπικοί στόχοι μιας ιδιωτικής εμπορικής επιχείρησης στην προσπάθεια των παιδιών για μια θέση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Όταν η ‘’μερίδα του λέοντος΄΄ αποτελεί δέλεαρ και συνδυάζεται με την απουσία αλληλεγγύης και την ανειλικρίνεια, τότε προκαλεί κοινωνικές έριδες ΄΄χρησιμοποιώντας΄΄ την πιο ευαίσθητη κοινωνική μερίδα. Τα παιδιά βρίσκονται στο κέντρο του εργασιακού κόσμου των εκπαιδευτικών και χωρίς αμφιβολία θέλουμε όλοι το καλό τους. Προς αυτή την κατεύθυνση εργάζεται το δημόσιο σχολείο και το Βαθμολογικό Κέντρο.
Ατυχείς κριτικές, όπως αυτή του κ. Ζάχου, με έναν λόγο που αγγίζει την αργκό – με λέξεις όπως ‘’μπούρδα’’ - εγείρουν τη δυσπιστία μας για τη συμβολή τους στη βελτίωση της κατάστασης που ο ίδιος ο κ. Ζάχος θίγει ως προβληματική. Άραγε, σε τι ωφελείται ο μαθητής από έναν δάσκαλο που μιλάει με αυτόν τον τρόπο και διδάσκει ένα γραπτό δοκίμιο που μπορεί να αμφισβητηθεί με βάση τις αρχές της λογικής, η οποία έχει ως βάση για τον αποδεικτικό λόγο το σχολικό εγχειρίδιο στο ανάλογο μάθημα του σχολείου;
Καταληκτικά, επισημαίνουμε ότι όλοι οι συνάδελφοι προσκαλούνται και είναι ευπρόσδεκτοι στη διαδικασία της πειραματικής αξιολόγησης πριν την έναρξη της επίσημης βαθμολόγησης των δοκιμίων. Έτσι, θα προκύψουν και κοινές κατευθύνσεις από όλους για το καλό των υποψηφίων και γενικότερα των μαθητών.
Ο θεσμός των Πανελλαδικών Εξετάσεων εδώ και δεκαετίες είναι ο μόνος που απολαμβάνει την εκτίμηση της κοινής γνώμης για την αξιοπιστία και τη διαφάνειά του, γι’ αυτό όσοι σέβονται τον εκπαιδευτικό τους ρόλο δεν έχουν κανένα δικαίωμα με χλευαστικούς και αφοριστικούς τόνους να φτάνουν στο σημείο της καθύβρισης των συναδέλφων που καταβάλλουν πνευματικό και σωματικό μόχθο με μοναδικό κίνητρο την αγάπη για τη δουλειά τους.
