Στις 28 Ιανουαρίου 1895 ανανεώθηκε για άλλον έναν χρόνο η σύμβαση μεταξύ του Δημάρχου και των μουσικών. Όπως φαίνεται από το συμφωνητικό που υπογράφθηκε [4], στη νέα σύνθεση της Δημοτικής Μουσικής δεν περιλαμβάνονταν τα ονόματα των μουσικών Δημητρίου Πυργόπουλου, Δημητρίου Μπέζα και Μιχαήλ Ρίζου, οι οποίοι είτε αποχώρησαν οικειοθελώς είτε απολύθηκαν. Προσλήφθηκαν, όμως, τέσσερις άλλοι μουσικοί: ο Δημήτριος Λιώσης, ο Βασίλειος Καραγιώργος, ο Γεώργιος Παναγιώτου και ο Οθωμανός Γιαχμπίς Γιουσούφ. Σε όλους τους μουσικούς (παλαιούς και νέους) δόθηκε αύξηση 5-10 δρχ. στις απολαβές τους.
Η Δημοτική Μουσική την περίοδο αυτή συμμετείχε σε όλες τις εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν στη Λάρισα και οι οποίες είχαν χαρακτήρα είτε θρησκευτικό είτε πολιτικό. Στις δημοτικές εκλογές, όμως, που πραγματοποιήθηκαν στις 10 Σεπτεμβρίου 1895, ο ιατρός Αχιλλέας Λογιωτάτου εξελέγη δήμαρχος Λαρίσης και επομένως η συνέχιση της λειτουργίας της Δημοτικής Μουσικής τέθηκε υπό αμφισβήτηση. Ο Λογιωτάτου ήταν ανέκαθεν πολέμιος της ιδέας, αφού δεν επιθυμούσε τη λειτουργία ενός οργανισμού που τα πάγια έξοδά του, καθώς και τη μισθοδοσία των μελών του θα κάλυπτε το ταμείο του Δήμου. Αποτέλεσμα αυτής της διαφωνίας ήταν η αναστολή της λειτουργίας της Δημοτικής Μουσικής. Ο Ιωάννης Σαρρέας, καθώς και όλοι οι μουσικοί απολύθηκαν νωρίτερα από τη λήξη της ετήσιας σύμβασής τους, χωρίς ωστόσο κανένας να προσφύγει στη Δικαιοσύνη.
Ο Ιωάννης Σαρρέας άρχισε εκ νέου να παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα πιάνου και φωνητικής σε παιδιά εύπορων οικογενειών της Λάρισας. Στις 4 Φεβρουαρίου 1896 ο Αχιλλέας Λογιωτάτου απεβίωσε στην Αθήνα μετά από καρδιακό επεισόδιο. Στις αναπληρωματικές δημοτικές εκλογές που προκηρύχθηκαν στις 14 Απριλίου 1896, ο Κωνσταντίνος Αναστασιάδης εξελέγη δήμαρχος της Λάρισας [5]. Αμέσως μετά από την ορκωμοσία του, έθεσε ως πρώτη του προτεραιότητα την έναρξη των έργων για τον ηλεκτροφωτισμό και την ύδρευση της πόλης, καθώς και την εκ νέου σύσταση της Δημοτικής Φιλαρμονικής. Στο μεταξύ, ξέσπασε ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897 που είχε ως αποτέλεσμα την προσωρινή κατοχή της Θεσσαλίας (1897-1898). Ο Αναστασιάδης κατέφυγε στην Αθήνα, ενώ καθήκοντα δημάρχου άσκησαν διαδοχικά οι διορισμένοι Κωνσταντίνος Μαρκίδης και Βασίλειος Σηλυβρίδης.
Ο Κωνσταντίνος Αναστασιάδης επέστρεψε στη Λάρισα τον Μάρτιο του 1889 για να συνεχίσει το έργο που είχε αφήσει ημιτελές, αλλά αναγκάστηκε μετά από δύο μήνες να μεταβεί εκ νέου στην πρωτεύουσα «λόγω της πασχούσης υγείας του» [6]. Τον Απρίλιο του 1899 το Δημοτικό Συμβούλιο ενέκρινε πίστωση 4.000 δρχ. για τη σύσταση της Μουσικής, η οποία εγκρίθηκε από τον νομάρχη της Λάρισας. Τη διεύθυνσή της ανέλαβε εκ νέου ο Ιωάννης Σαρρέας [7]. Ο Κωνσταντίνος Αναστασιάδης απεβίωσε από εντερική αιμορραγία στην Αθήνα στις 4 Ιουνίου 1899 σε ηλικία 48 ετών. Η λειτουργία, όμως, της Δημοτικής Μουσικής συνεχίστηκε κανονικά. «Η Δημοτική Μουσική έπαιζε κάθε Πέμπτη και Κυριακή διάφορα μουσικά κομμάτια στην εξέδρα της πλατείας Δικαστηρίων. Φαίνεται, όμως, πως όταν τη διεύθυνση ανέλαβε ο Σαρρέας δεν υπήρχε καμία συνοχή στη Μουσική του Δήμου και οι μουσικές απαιτήσεις των Λαρισαίων δεν ικανοποιούνταν από το ρεπερτόριο της μουσικής του Έλληνα μαέστρου» [8]. Αντίθετη, όμως, ήταν η γνώμη των συντακτών του τοπικού Τύπου: «Άξιος επαίνου τυγχάνει ο κ. Σαρρέας διά τας μουσικάς αυτού γνώσεις και διά την προς την μουσικήν αφοσίωσίν του» [9].
(συνεχίζεται)
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1]. Γενικά Αρχεία του Κράτους, Αρχεία Νομού Λάρισας (ΓΑΚ/ΑΝΛ), Συμβολαιογραφικό Αρχείο Αγαθάγγελου Ιωαννίδη, φκ. 044, αρ. 15973 (5 Ιανουαρίου 1894).
[2]. Γεώργιος Παπουτσής, Σπυρίδων Μπαλέστρας (ή Παλέστρας), Στέργιος Τσιρακόπουλος, Δημήτριος Αργυρόπουλος, Χρήστος Παπαματθαίου, Αθανάσιος Κατσούλας, Δημήτριος Πυργόπουλος, Γεώργιος Τσιρακόπουλος, Βασίλειος Γκανάτσος, Βασίλειος Κοκκοτός και Ιωάννης Κουτσός (ή Κουτσού).
[3]. Αρχείο Ιωαννίδη, φκ. 045, αρ. 16260 (29 Μαρτίου 1894).
[4]. Αρχείο Ιωαννίδη, φκ. 049, αρ. 17709 (28 Ιανουαρίου 1895).
[5]. Αναμόρφωσις (Βόλος), φ. 25 (15 Απριλίου 1896).
[6]. Όλυμπος (Λάρισα), φ. 51 (3 Απριλίου 1899).
[7]. Όλυμπος (Λάρισα), φ. 54 (1 Μαΐου 1899).
[8]. Νικόλαος Παπαθεοδώρου, «Η μουσική παιδεία στην παλιά Λάρισα», Ελευθερία (Λάρισα), 21 Μαρτίου 2018 και του ιδίου: «Οι πρώτες απόπειρες διάδοσης της έντεχνης μουσικής», Ελευθερία (Λάρισα), 9 Νοεμβρίου 2022.
[9]. Όλυμπος (Λάρισα), φ. 64 (10 Ιουλίου 1899).
