Μάλιστα, το συγκεκριμένο ρεπορτάζ με νόημα κατέληξε πως «επειδή έχουν περάσει δύο χρόνια από τη δέσμευση του Δήμου και δεν υπάρχει κάποια εξέλιξη, ο Λαρισαίος αναρωτιόταν μήπως συμβαίνει κάτι άλλο...».
Η παράταξή μας, η «Ορμή Ανανέωσης», από τη μεριά της, οφείλει να υπενθυμίσει τη στάση της στο συγκεκριμένο ζήτημα και να υπερτονίσει την ανάγκη για να βγει στο φως η συγκεκριμένη συλλογή.
Στις 19 Δεκεμβρίου του 2019 (πριν από 2 χρόνια δηλαδή), ο επικεφαλής μας, ο Νίκος Γαμβρούλας, κατέθεσε την πρώτη μας ερώτηση για το συγκεκριμένο θέμα, στην οποία αφού αναφερθήκαμε στην ιστορία της συλλογής των νομισμάτων, καταλήξαμε στα εξής ερωτήματα και σε συγκεκριμένη πρόταση:
«Ποια είναι η τύχη της συγκεκριμένης συλλογής νομισμάτων; Πού βρίσκονται σήμερα; Γιατί δεν εκτίθενται δημοσίως σε χώρο κατάλληλο για την έκθεσή τους;
Πρότασή μας είναι η έκθεση της συγκεκριμένης συλλογής στο κοινό της Λάρισας (και των επισκεπτών της ταυτόχρονα), σε έναν από τους δημόσιους χώρους πολιτισμού και ιστορίας της πόλης».
Ρεπορτάζ της εφημερίδας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» στις 22 Δεκεμβρίου του 2019, ανέφερε πως η απάντηση του αντιδημάρχου Πολιτισμού, κ. Σάπκα, ήταν η εξής: «Όπως αναγράφεται και στο δημοσίευμα στην εφημερίδα τα νομίσματα είναι τυλιγμένα από μια διάφανη πλαστική μεμβράνη που καθιστά τη μελέτη τους προβληματική. Φυσικά η Δημοτική Αρχή σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων και φυσικά με τη βοήθεια των νέων τεχνολογιών, θα προχωρήσουν στην αποκατάσταση των νομισμάτων, στη συντήρησή τους, ώστε τελικά να εκτεθούν στο Διαχρονικό Μουσείο».
Καθώς τίποτα δεν προχώρησε, επαναφέραμε το θέμα μετά από ένα έτος (Δεκέμβριος του 2020) και καταθέσαμε και πάλι σχετική ερώτηση, στην οποία καταλήγαμε:
«Κ. Αντιδήμαρχε, στην απάντησή σας πριν από ένα έτος, μας διαβεβαιώσατε πως θα προχωρήσει η καταμέτρηση της συγκεκριμένης συλλογής και μετά από συντήρηση, η οποία ενδεχομένως να απαιτηθεί, θα εκτεθεί στο Διαχρονικό Μουσείο της πόλης.
Μετά από ένα έτος ποια πρόοδος έχει σημειωθεί στο συγκεκριμένο ζήτημα και ποια είναι τα επόμενα βήματα που απομένουν, ώστε η συλλογή να εκτεθεί στους συμπολίτες μας;».
Στην ερώτηση μας, απάντησε ο Δήμαρχος και το ρεπορτάζ της εφημερίδας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» στις 13 Ιανουαρίου του 2021, έγραψε:
«Εντός του 2021 θα ξεκινήσει η διαδικασία αξιολόγησης της συλλογής 1.557 νομισμάτων, η οποία είχε αγοραστεί από τον Δήμο Λαρισαίων το 1963 επί δημαρχίας Χατζηγιάννη, δήλωσε ο δήμαρχος Απ. Καλογιάννης, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του επικεφαλής της «Ορμής Ανανέωσης», κ. Νίκο Γαμβρούλα».
Καθώς και πάλι, καμία από τις δεσμεύσεις δεν έγιναν πράξη, επαναφέραμε το θέμα με σχετική ερώτηση στις 7 Μαΐου 2021, η οποία δεν απαντήθηκε ΠΟΤΕ, παραβιάζοντας έτσι και τον σχετικό κανονισμό του Δημοτικού Συμβουλίου.
Δεν το βάλαμε κάτω όμως και καταθέσαμε για 4η φορά ερώτηση για το συγκεκριμένο θέμα στις 8 Οκτωβρίου του 2021 στην οποία καταλήγαμε:
«Ερωτούμε και πάλι: α) Τι ενέργειες έχουν γίνει έως σήμερα σχετικά με τη συγκεκριμένη συλλογή νομισμάτων, β) Πότε θα προχωρήσει η διαδικασία έκθεσής της και γ) Τι είναι αυτό που καθυστερεί τη συγκεκριμένη διαδικασία;».
Και αυτήν τη φορά όμως η ερώτηση μας δεν απαντήθηκε ΠΟΤΕ, παραβιάζοντας για δεύτερη φορά τον κανονισμό του Δημοτικού Συμβουλίου, ενώ η άρνηση για απαντήσεις, μας δίνει το δικαίωμα να πιστεύουμε πως κάτι περίεργο συμβαίνει με το συγκεκριμένο θέμα!
Πλέον δεν ερωτούμε, αλλά απαιτούμε απαντήσεις και δεσμεύσεις με χρονοδιαγράμματα. Και φυσικά, όχι σαν αυτές που δόθηκαν μέχρι τώρα. Όχι δηλαδή άλλα ψεύδη!
Έως τότε, έχει κάθε δικαίωμα και ο Λαρισαίος, στον οποίο αναφέρεστε, να πιστεύει πως ίσως κάτι άλλο να συμβαίνει...
Φωνάζουν ζητώντας «διάλογο», αλλά κρύβουν επιμελώς το «επίδικο» του διαλόγου!
Κύριε Δ/ντά
Συνεχίζονται με αμείωτη συχνότητα οι παρεμβάσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για το υδατικό – οικολογικό πρόβλημα της Θεσσαλίας, με προφανή πλέον σκοπό να θολώσουν την πραγματική εικόνα και να αποσείσουν τις ευθύνες τους για τη δραματική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί.
Υποτίθεται ότι επιζητούν έναν «ειλικρινή διάλογο» (δες ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, 1/12/2021) χωρίς όμως να προσδιορίζουν ποιοι θα είναι οι «διαλογιζόμενοι» και, κυρίως, ποιο θα είναι το επίδικο αντικείμενο του διαλόγου.
[Και προφανώς ο διάλογος αυτός δεν θα μπορούσε να διεξαχθεί μέσω της …αναθεώρησης του Σχεδίου Διαχείρισης Υδάτων όπως υπονοούν, αφενός γιατί πρώτα από όλα επιβάλλεται να ληφθεί μια καθαρή κατευθυντήρια πολιτική απόφαση Βουλής και Κυβέρνησης για τη βασική παράμετρο επίλυσης του υδατικού (ημιτελή έργα Άνω Αχελώου), αφετέρου γιατί η αναθεώρηση, λόγω χρόνου και διαδικασιών, που καθυστέρησαν ήδη σημαντικά, είναι βέβαιο ότι δεν θα ολοκληρωθεί από τη σημερινή, αλλά από την επόμενη Κυβέρνηση].
Για όλη την κατάσταση στασιμότητας και συγχύσεων που δημιουργήθηκε στη Θεσσαλία, οι ευθύνες της Κυβέρνησης και του κόμματος της ΝΔ είναι επίσης σοβαρές.
Η ΝΔ, με την κατευθυνόμενη σιωπή για τα έργα Αχελώου και την αναβλητικότητα στην υλοποίηση των υποσχέσεών της, προσφέρει απλόχερα τη δυνατότητα στον ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίζει τα επικοινωνιακά του παιχνίδια.
Ανάλογες είναι και οι ευθύνες ενός μέρους των τοπικών ηγεσιών επειδή δεν αναλαμβάνουν τις απαιτούμενες πολιτικές πρωτοβουλίες προς την Κυβέρνηση για να «σπάσουν» το συμπαγές μέτωπο της σιωπής, πιέζοντας, μαζί με τον λαό και τους φορείς, για οριστικές αποφάσεις.
Και φυσικά κανείς τους δεν έχει το πολιτικό σθένος να εκθέσει τον ΣΥΡΙΖΑ, που ανεύθυνα, όσα χρόνια κυβερνούσε, παράκαμπτε συστηματικά την εκκρεμότητα της συνέχισης ή της κατεδάφισης των έργων Αχελώου, παρόλο που το ποτάμι είναι χρόνια τώρα μπαζωμένο με προφράγματα (θέση Συκιά) και με τους κινδύνους των πλημμυρών να καιροφυλακτούν στην περιοχή των εγκαταλειμμένων εργοταξίων.
Εξάλλου πώς να απευθύνουν τέτοια κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ, αφού και η φιλική τους, σημερινή, κυβέρνηση με τις δήθεν οικολογικές ευαισθησίες (ανάλογες με του ΣΥΡΙΖΑ…) συνεχίζει να αγνοεί το σιωπηρό παράπονο του πληγωμένου γίγαντα Αχελώου….
Και επειδή είναι δύσκολο στους μονομάχους διεκδικητές της κυβερνητικής εξουσίας να απαλλαγούν από τις μικροκομματικές σκοπιμότητες και να αρθρώσουν καθαρό λόγο, ας μας επιτρέψουν να τους διευκολύνουμε.
Ο θεσσαλικός λαός και ο αγροτικός κόσμος γνωρίζει ότι τα έργα Αχελώου δεν αποτελούν τη μοναδική παράμετρο επίλυσης του υδατικού προβλήματος.
Γι’ αυτό άλλωστε, μαζί με τους φορείς και τους επιστήμονες στην πρώτη γραμμή, απαιτούν επίμονα την προώθηση έργων που θα ενισχύσουν την προσπάθεια εξοικονόμησης νερού (π.χ. νέα σύγχρονα δίκτυα μεταφοράς και διανομής νερού), απαιτούν επίσης την κατασκευή έργων ταμίευσης νερού (φράγματα) σε ημιορεινές περιοχές γύρω από τον κάμπο (Μουζάκι, Ενιπέα, Ελασσόνα, Νεοχώρι, Πύλη), καθώς και άλλα μικρότερα έργα.
Όλα αυτά, σε συνδυασμό με σύγχρονο θεσμικό πλαίσιο διαχείρισης υδάτων και ενίσχυση – στελέχωση της διοίκησης (θέματα που έως σήμερα δεν άγγιξαν οι κυβερνήσεις), θα δημιουργήσουν προϋποθέσεις προστασίας και βελτίωσης της κατάστασης των οικοσυστημάτων, εξασφάλιση αρδευτικού νερού με χαμηλό κόστος, βελτίωση του αγροτικού εισοδήματος και ανάπτυξη του μεταποιητικού τομέα κ.ο.κ.
Γνωρίζουν επίσης οι αγρότες μας ότι για να διατηρηθούν οι αρδευόμενες σήμερα καλλιεργήσιμες εκτάσεις, η ενίσχυση υδάτων από τον Αχελώο είναι εκ των ουκ άνευ.
Τότε μόνο θα πιάσουν τόπο όλες οι δράσεις και τα έργα που προαναφέραμε.
Έχει συνεπώς το δικαίωμα όλος αυτός ο κόσμος που αγωνιά για το μέλλον του, να γνωρίζει τις προοπτικές των έργων Αχελώου που εδώ και δώδεκα χρόνια (2010) η κατασκευή τους έχει σταματήσει, ενώ οι διαδοχικοί κυβερνώντες περί άλλων τυρβάζουν!
Να λοιπόν ποιο είναι το πραγματικό αντικείμενο του «διαλόγου» που κάποιοι το αναζητούν, αλλά ….δεν το βρίσκουν!
Να ποια θα ήταν η ειλικρινής στάση απέναντι στον κόσμο της αγροτιάς (αλλά και γενικότερα των Θεσσαλών) που κάποιοι νομίζουν ότι τρώει κουτόχορτο.
Εάν πράγματι, οι πολυγραφότατοι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ, επιθυμούν την υπέρβαση της αβεβαιότητας, τον ουσιαστικό διάλογο και ταυτόχρονα να σταματήσει το «κρυφτούλι» της ΝΔ, ας καλέσουν τους βουλευτές τους στη Θεσσαλία και την κοινοβουλευτική τους ομάδα να απαιτήσουν όλοι τους από τον πρόεδρο της Βουλής και την Κυβέρνηση, τη συζήτηση στη Βουλή και λήψη οριστικής απόφασης για την ολοκλήρωση ή την κατεδάφιση των έργων Αχελώου.
Ας πράξουν το ίδιο και τα υπόλοιπα κόμματα, που κάποια από αυτά σιγά - σιγά αποστασιοποιούνται από τα έργα για ποικίλους λόγους και θεωρούν περιττή τη συστηματική άσκηση πίεσης για την ολοκλήρωσή τους.
Αυτό πάντως θα ήταν μια καλή ΝΕΑ ΑΡΧΗ για τους αγώνες των Θεσσαλών στη δύσκολη μάχη τους για το νερό, που συνεχίζεται εδώ και πολλά χρόνια!
*Κώστας Γκούμας, γεωπόνος,
πρώην πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/ΚΕ
